در سالهای86 و87 یعنی زمانی که تصمیم به واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی گرفته شد، کارگروه تعیین زنجیره قیمت محصولات نفتی مصوبه ای را ابلاغ کرد که براساس آن، کلیه واحدهای تولیدی محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی، ضمن الزام به رعایت ضوابط و قوانین جاری موظف به تسری فرمول قیمت خرید خوراکشان به واحدهای پایین دستی شدند. متاسفانه قانون‌گذار در آن زمان این مسئله را در نظر نگرفته که اگر این مصوبه اجرایی نشود، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ یعنی اگر واحدهای واگذار شده فرآورده‌های نفتی تامین خوراک مجموعه‌های پایین دستی را انجام ندادند و یا فرمول قیمت‌گذاری را رعایت نکردند چه تنبیه یا راهکاری وجود خواهد داشت.  

در همین زمینه، محسن ضوئی، رئیس کمیسیون فرآورده‌های پارافین اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی ایران (اوپکس)، در گفت‌وگو با خبرنگار جهان اقتصاد اظهار داشت: چهار پالایشگاه تولید روغن که وظیفه تامین خوراک مجموعه‌های پارافین را برعهده دارند، موضع خود را بسته به شرایط تغییر می‌دهند و براساس نوع منافع، گاهی خود را تابع قوانین دولتی و گاهی تابع قوانین بخش خصوصی معرفی می‌کنند.

وی افزود: به طور مثال، اگر مشکلات تحریمی زیاد شود، برای آنها صرف دارد که کالای خود را در داخل کشور عرضه کنند، اما اگر چنین مشکلاتی وجود نداشته باشد، چون منفعت آنها به صادرات است، به جای توجه به نیاز داخلی، صادرات را در اولویت خود قرارداده و منافع خود را نسبت به منافع صنایع پایین دستی کشور و بعضا منافع ملی ترجیح می‌دهند.

وی عنوان کرد: در برهه کنونی نیز پالایشگاه‌ها که مواد اولیه در دست خودشان است، بدون هیچ محدودیتی به کارخانه‌های پارافین جامدی که به تملک درآورده‌اند، مواد اولیه می دهند و این مسئله به معنای آن است که تولیدکننده اسلک وکس، تبدیل به تولیدکننده پارافین شده و با واحدهای پارافین‌سازی رقابت می‌کند!

وی با بیان اینکه امروز تولیدکنندگان پارافین مواد اولیه و خوراک کارخانه‌های خود را ندارند گفت: این خوراک فقط در بورس عرضه می‌شود آن هم به صورت قطره چکانی به بازار تزریق می‌شود و رقابت ناسالم به وجود می آید و بعضا باعث افزایش قیمت تا 80درصد ارزش پایه می شود.

ضوئی خاطرنشان کرد: به دلیل نوع فرهنگ مردم کشور ما که اعتقاد زیادی به استفاده از شمع به جز در مراسمات خاص ندارند، نیاز داخلی رقم بالایی ندارد، اما در اروپا، کشورهای جنوب شرقی آسیا، آمریکای لاتین و هند به میزان بالایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به اینکه پارافین به جز تولید شمع، در صنعت کبریت،چوب،پارچه‌بافی و ایزولاسیون نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد عنوان کرد: صنایع دیگری نیز وجود دارند که از پارافین استفاده می‌کنند، اما به طورکلی، مشکلی از نظر تامین بازار داخلی نداریم و بحث اصلی بر سر صادرات و ارزآوری حاصل از آن است.

وی تصریح کرد: بازارهای صادراتی که با زحمت فراوان طی ۲۰سال گذشته ایجاد شده‌اند، با این کار پالایشگاه‌ها درحال از بین رفتن هستند که اکنون پارافین و مشتقات آن در بهترین شرایط، سالیانه حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون دلار ارزآوری دارد که در صورت تامین خوراک کارخانجات پارافین این رقم تا چهار برابر افزایش می یابد.

وی در پایان اظهار داشت: قدرت تولید کنندگان پارافین جهت احقاق حقوق از دست رفته خود کافی نیست لذا تنها راه ممکن برای حل مشکل، ورود دستگاه های نظارتی، امنیتی، دادستانی و قوه قضائیه جهت بررسی کامل و دقیق این موضوع است.