چهارشنبه 05 اردیبهشت، 1403

کدخبر: 4592 14:56 1393/05/25
عليرضا داودنژاد: نبايد بين سينما و جامعه ايستاد

عليرضا داودنژاد: نبايد بين سينما و جامعه ايستاد

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
عليرضا داودنژاد: نبايد بين سينما و جامعه ايستاد

عليرضا داودنژاد: نبايد بين سينما و جامعه ايستاد

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

وقتي ده‌ها ميليون نفر پاي ماهواره‌ها نشسته‌اند و مشتري بازار سياه‌اند و فيلم‌هاي خارجي را زيرنويس شده به راحتي مي‌بينند؛ نبايد به توليد داخلي سخت گرفت بخصوص اينکه ما تنها سينمايي در دنيا هستيم که بدون کليشه‌ي سکس و خشونت فيلم مي‌سازيم.

عليرضا داود‌نژاد معتقد است؛ وضعيت قاچاق فيلم‌هاي سينمايي در کشور هر روز بد‌تر مي‌شود. اين ميان سينماي ايران بخش بزرگي از بازار خود را از دست داده و اوضاع خوبي ندارد.
داود‌نژاد با اشاره به وضعيت سينماي ايران در دولت يازدهم به ايلنا گفت: شروع کار سازمان سينمايي در دولت تدبير و اميد خوب بود و يکي از بهترين کارهاي اين دولت؛ بازگشايي خانه سينما بود. اما موضوع اين است که وضعيت کلي سينما خوب نيست و ما همچنان در سينما و بخصوص در بخش توليد گرفتار رکود هستيم. فيلم‌هايي که پروانه نگرفتند در اين ميان بيشتر موجب نگراني شده‌اند.
وي ادامه داد: سازمان سينمايي با انتشار دفترچه‌ي سياست‌هاي خود نشان داد براي سينما داراي ديدگاه است. اين دفترچه نکات مثبت متعددي دارد مانند حمايت از توليد بخش خصوصي، حمايت از توزيع فيلم ايراني، رسيدگي به ظرفيت نمايش و مبارزه با قاچاق و چند نکته ديگر که ما منتظر اجرايي شدن آن هستيم تا سينما از رکود خارج شود.
وي با اشاره به عواملي که باعث شده تا در يک سال گذشته سينما از رکود خارج نشود؛ گفت: در چند سال اخير وضعيتي بوجود آمد که سرمايه نا‌امن شد و توليد بي‌سر و سامان شد. توزيع هم از جايگاه خودش خارج شده و بازار قاچاق و تکثير غيرقانوني و نمايش‌هاي غيرقانوني هم توسعه پيدا کرده‌اند.
وي افزود: برگرداندن اين وضعيت به روال عادي مسلما آسان نيست و زمان مي‌برد. اين کار احتياج به سيتاستگذاري‌هاي سنجيده‌اي دارد البته نشانه‌هاي از اين سياستگذاري در دفترچه سياستهاي سينمايي سازمان سينمايي وجود دارد.
وي به مشارکت گسترده سينماگران براي حل مشکلات سينمايي تاکيد کرد و افزود: هرچند دولت بايد از سينما حمايت کند اما اجراي سياست‌ها بايد با همکاري اصناف باشد زيرا بدون همکاري اصناف گمان نمي‌کنم کار به سرانجام برسد و تنها با همکاري اصناف است که دفترچه سياستهاي سازمان سينمايي مي‌تواند سينما را از رکود خارج کند.
داود‌نژاد با اشاره به وضعيت بد معيشتي سينماگران گفت: نکته اصلي اين است که امروز اکثر کارگردان‌ها و تهيه‌کنندگان و اکثر نيروهاي خوش قريحه و متخصص و خلاق در سينماي ايران بيکار هستند و اين در شرايطي است که مردم شبانه‌روز نشسته‌اند پاي ماهواره‌ها. اين يعني اوج بحران فرهنگي و اقتصادي.
وي ادامه داد: راهکار حل مشکلات موجود اين است که به سمت حمايت اقتصادي و ايجاد امنيت در توليد حرکت کنيم و اين کار بدون همکاري نزديک با صنوف و نمايندگان واقعي صنوف که اکثر سينماگران را نمايندگي مي‌کنند؛ حاصل نمي‌شود.
وي بر باز شدن فضا براي توليد و حمايت از آن، بازگرداندن توزيع به جايگاه اصلي و افزايش ظرفيت‌هاي نمايشي، برچيدن بساط نمايش‌هاي غيرقانوني و مبارزه وسيع با قاچاق تاکيد کرد و آنها را اصلي‌ترين اولويت‌ها در راه کمک به سينما دانست و افزود: تمام مشکلات سينما از نا‌امني اقتصادي حاصل مي‌شود و بازار سينما اگر امنيت پيدا کند و اگر گردش مالي سينما در بازار قانونمند اتفاق بيفتد؛ گردش مالي مي‌تواند وضعيت معيشتي را تامين کند.
وي ادامه داد: فيلم‌هاي ما را در همين کشور در اتوبوس‌ها، هتل‌ها و بيمارستان‌ها به شکل غيرقانوني نشان مي‌دهند. در بسياري از استان‌ها رسما فقط سي دي و دي وي دي قاچاق در دست مردم است. ماهواره‌ها هم که فيلم‌هاي ايراني را به راحتي نشان مي‌دهند. در اينترنت نيز به راحتي مي‌توان فيلم‌ها را دانلود کرد. اين امر نشان مي‌دهد ما بازار سينما را از دست داده‌ايم. وقتي بازار از دست برود و ويران شود يعني گردش مالي وجود ندارد و وقتي گردش مالي وجود ندارد؛ يعني فقر و بيکاري زياد مي‌شود.
وي در پاسخ به اين سوال که آيا بهتر نيست مميزي به بعد از توليد فيلم منتتقل شود؛ گفت: اصولا ديدگاهي که وجود دارد و بايد درباره آن تامل کرد اين است که وقتي ده‌ها ميليون نفرپاي ماهواره‌ها نشسته‌اند و مشتري بازار سياه هستند و فيلمهاي خارجي را زيرنويس شده به راحتي مي‌بينند؛ نبايد به توليد داخلي سخت گرفت بخصوص اينکه ما تنها سينمايي هستيم در دنيا که بدون کليشه‌ي سکس و خشونت فيلم مي‌سازيم.
وي ادامه داد: وقت آن است که از اين سينما حمايت کنيم. بايد اجازه داد بين سينما و مردم رابطه نزديک برقرار شود و نبايد بين سينما و جامعه ايستاد.
وي افزود: متاسفانه حساسيت‌هايي که درباره فيلم‌ها و سينماي ايران وجود دارد بيشتر از واقعيتي است که در جامعه وجود دارد. گروهي تصور مي‌کنند خيلي فيلم‌ها اگر نمايش داده شوند؛ اتفاق خاصي مي‌افتد درحاليکه هيچ اتفاقي نمي‌افتد زيرا مردم امروز در جامعه،ماهواره و اينترنت مسائلي را  مي‌بينند که اصلا قابل مقايسه با چيزي که در فيلم‌ها نشان داده مي‌شود؛ نيست.



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |