معاون رییس جمهوری و رییس سازمان انرژی اتمی ایران تصریح کرد که هیچ یک از تاسیسات هسته ای تعطیل نمی شود و قطعا چرخه سوخت هسته ای ما ادامه خواهد یافت.

  علی اکبر صالحی پنجشنبه شب با شرکت در برنامه گفت و گوی ویژه خبری صدا و سیما به سوالات فنی و علمی برنامه هسته ای و سیر تاریخی آن، مذاکرات لوزان ، بیانیه سوییس ، چرخه سوخت هسته ای، فعالیت سایت نطنز و فردو ، سانتریفیوژها و فکت شیت پاسخ داد.

وی در پاسخ به این که الان پنج هزار سانتریفیوژ از نسل یک قرار است در نظنز فعال داشته باشیم؛ به نظر شما این میزان، کفاف همان میزان انرژی که ما در ده سال آینده به میزان 190 هزار سو نیاز داریم را می دهد؟ گفت برای پاسخ به این سوال باید سری به گذشته بزنیم، این فرصتی است که می خواهیم مسأله برای ملت بزرگ ایران بخوبی جا بیفتد؛ پس از خاتمه جنگ تحمیلی، جمهوری اسلامی تصمیم گرفت که مجدداً فعالیت های صلح آمیز هسته ای خود را به طور جدی آغاز کند؛ اما از آنجایی که ما هم تجربه دوران جنگ را داشتیم و هم عهد شکنی طرف مقابل را از زمان دوران انقلاب دیده بودیم و در طول جنگ دیدیم که کسی در عرصه های دیگر به کمک ما نمی آید، متوجه شدیم که اگر بخواهیم نیروگاه های هسته ای خودمان را بسازیم، قطعاً بایستی از تأمین سوخت مطمئن از ناحیه آنها نیز اطمینانی حاصل کنیم.

ما نمی توانیم میلیاردها دلار هزینه کنیم و نیروگاه بسازیم اما تأمین سوخت مورد نیاز آن را به دیگرانی واگذار کنیم که اگر نخواستند سوخت مورد نیاز ما را تأمین کنند، در نتیجه میلیاردها دلار سرمایه گذاری ما بدون نتیجه بماند.

لذا یک تصمیمی که جمهوری اسلامی ایران اوایل دهه 70 یعنی درست پس از جنگ تحمیلی بدرستی گرفت، این بود که اگر وارد این عرصه می شویم، فکر تأمین سوخت این نیروگاه ها در زمانی که ساخت آن به اتمام رسید، باشیم. این به مفهوم آن که ما بخواهیم همه سوخت های مورد نیازی که در یک چشم انداز بلند مدت دیده شده را در داخل تأمین کنیم، نبود.

اما چنین برنامه ریزی شد که مقداری را تأمین کنیم که اگر طرف مقابل از تأمین سوخت مورد نیاز ما سر باز زد، بداند که ما این توانمندی را داریم که خود، آن را تأمین کنیم.

صالحی گفت که شاید این سوال پیش بیاید که چرا ایران به دنبال غنی سازی است؛ از قبل از انقلاب بر اساس توصیه هایی که خود آمریکایی ها در آن زمان داشتند و شرکتی به نام اس.آی.آر گزارشی 20 جلدی را در ارتباط با توسعه اجتماعی- اقتصادی ایران ارایه داده بود، چنین توصیه شده بود که ایران بایستی در سبد انرژی خودش قریب به 20 هزار مگابایت نیروگاه هسته ای داشته باشد.

خیلی جالب است که همین آمریکا و سیاستمداران این کشور، پس از انقلاب که ایران تصمیم به احیای ورودش به عرصه هسته ای را گرفت، گفتند که ایران با این همه منابع گازی و نفتی برای چه به دنبال راه اندازی نیروگاه هسته ای است؛ و گویی خود آنها فراموش کرده بودند که در 20 جلد گزارش توجیهی، این توصیه را به ایران کرده بودند.

البته ما به توصیه آنها نگاه نکردیم بلکه پس از جنگ دیدیم که واقعاً از نظر جهات مختلف ازجمله اقتصادی، زیست محیطی و موضوعات دیگر، ضرورتاً ما باید به سمت این فناوری برویم.

همانطور که مقام معظم رهبری هم امروز بدرستی اشاره فرمودند، این فناوری یک فناوری مهمی است که میعادگاه خیلی از فناوری های دیگر است. یعنی شما اگر بتوانید فناوری هسته ای را بدرستی در کشور جا بیندازید و همه آن آستانه های این فناوری را بدان دست پیدا کنید، این امر لاجرم شما را به سمتی می برد که بایستی شمار بسیاری از فناوری های دیگر را احراز کنید و آنان را بدست بیاورید و همین دلیل و نیاز بود که ما را به سمت غنی سازی سوق داد.

صالحی توضییح داد : در کشورهای در حال توسعه جز چند کشور از جمله هند و پاکستان و کره شمالی ما کشور دیگری نداریم که بدان صورت کار غنی سازی هسته ای را انجام دهد.علاوه بر اینها، پنج کشور عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل متحد یعنی آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگلیس هستند که دارندگان سلاح هسته ای هستند، آب سنگین تولید می کنند و کالاهای استراتژی را نیز تولید می کنند؛ علاوه بر این ها رژیم غاصب صهیونیستی هم هست که در این زمینه فعالیت می کند.

در مجموع 9 کشور در جهان وجود دارند که فعالیت گسترده ای در این زمینه دارند. در کشورهای در حال توسعه همچنین کشور برزیل هست که مقداری غنی سازی البته بمراتب کمتر از ما دارد؛ چرا که آنها هم نیروگاه هسته ای دارند؛ همچنین آرژانتین نیز هست که آب سنگین تولید می کند؛ البته برزیل آب سنگین تولید نمی کند و آرژانتین هم غنی سازی نمی کند.