جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 14306 14:57 1394/04/31
راه ورود خودورسازان خارجی با حذف دولت از صنعت باز می شود

راه ورود خودورسازان خارجی با حذف دولت از صنعت باز می شود

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
راه ورود خودورسازان خارجی با حذف دولت از صنعت باز می شود

راه ورود خودورسازان خارجی با حذف دولت از صنعت باز می شود

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

بررسی جهان اقتصاد از آینده صنعت خودرو در پساتحریم

مهناز اسماعیلی

گروه تولید

Mahnaz.esmaeeli@jahaneghtesad.com

با امضای توافقنامه هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی و برداشته شدن تحریم ها، شرکت های فرانسوی و آلمانی از همین حالا برای ورود به بازار ایران خیز برداشته اند.

از یک سو دو خودروساز بزرگ ایرانی از گذشته قرابت بیشتری با فرانسوی ها داشته اند و سفر قریب الوقوع فابیوس به ایران به زودی تکلیف تولید خودروهای جدید فرانسوی ها را در ایران روشن خواهد کرد.

از سوی دیگر حضور نمایندگان دو خودروساز آلمانی فولکس‌واگن و دایملر درمیان هیات 60 نفره تجاری آلمانی که چند روز پیش با همراهی قائم مقام صدراعظم آلمان به ایران آمدند زمزمه های ورود ژرمن ها به صنعت خودروی ایران شنیده شد؛هرچند درباره جزییات مذاکره آنها هنوز خبری رسمی منتشر نشده اما به نظر می رسد با توجه به سابقه حضور خودروسازان آلمانی آنها صنایع خودروسازی در کرمان را مقصد مذاکرات قرار بدهند.

درمیان بحثهای مطرح شده درباره رقابت احتمالی این دو کشور برای ورود به بازارخودروی ایران خبرنگار جهان اقتصاد با دو کارشناس صنعت خودرو به گفت و گو نشست و درباره نحوه همکاری این دو کشور با صنعت خودرو و اینکه کدام کشور با منافع ایران همسو است، نظرات آنان را جویا شد.

بهرام شهریاری درباره اینکه همکاری با کدام کشور خارجی در صنعت خودرو به نفع کشور است، گفت: اینکه کدام کشور بیاید، آلمان، فرانسه، آمریکا یا ژاپن و ... مهم نیست بلکه نحوه قرارداد ما اهمیت بیشتری دارد، چه نوع قراردادی می بندیم، مشارکت می کنیم یا می خواهیم یک محصولی را دوباره، وارد کشور کرده و در نهایت مونتاژ کنیم؟

وی ادامه داد: باید قراردادمان مشارکتی باشد و این شراکت هم باید با بخش خصوصی صورت گیرد و نه با بخش دولتی. یعنی باید اول صنعت خودروی ما به بخش خصوصی تبدیل شود و از این حالت خصولتی و "مدیردولتی" بیرون بیاید.

این کارشناس خودرو در تفصیل این موضوع افزود: اصل قضیه این است که کشورهایی که وارد صنعت خودروی ما می شوند، به عنوان شریک وارد شوند و نه به شکل رابطه ای که تاکنون بوده است. رابطه ای که تاکنون بوده، صرفا یک رابطه فروش محصول بوده، یعنی بیشتر از آنچه که باید، منافع طرف قراردادمان را حفظ کردیم. درصورتی که امروز از نظر اوضاع سیاسی وضعیت قبل دیگر حاکم نیست و محدودیت های گذشته کمتر شده است. بنابراین باید از این فرصت استفاده کنیم و بهترین نوع رابطه را رقم بزنیم.

شهریاری تشریح کرد: حالا در این شرایط و فضا مهم این است که ببینیم کدام کمپانی و پیشنهادش بهتر است. ما باید به دنبال بهترین پیشنهاد باشیم یا سناریوی خودمان را تنظیم کنیم که البته به نظر من اقدام دوم ارجح تر است.

وی در ادامه درباره نحوه تنظیم سناریو برای همکاری با همتایان خارجی اظهار داشت: ما باید سناریویی را تنظیم کنیم که براساس آن بگوییم صنعت خودروی ما آمادگی و قابلیت این را دارد که این کارها را انجام دهد و برای اینکه به این وضعیت هم برسد، این صنعت باید به بخش خصوصی واگذار شود تا بتواند با شرکت های خودروساز خارجی که متعلق به بخش خصوصی هستند، وارد مذاکره شود چراکه آنها حاضر نیستند با دولت وارد مذاکره شوند، سهامداران باید در سرنوشت شرکت دخیل باشند و از سوی دیگر نگاه و خط مشی دولت را دنبال کنند.

این کارشناس خودرو دلایل عدم همکاری شرکت های خارجی با دولت را اینگونه توضیح داد: یکی از دلایل عدم همکاری شرکت های خارجی با بخش دولتی، هزینه هایی است که به دلیل پایین بودن سطح تکنولوژی و اتوماسیون و اهمیت اشتغال زایی این بخش برای دولت به حقوق و دستمزدها برمی گردد، بنابراین کارکنان زیادی دارد اما ممکن است شریک خارجی بگوید ما نیازی به این تعداد کارگر نداریم. به عنوان مثال در شرکتی مثل تویوتا ربات ها جای کارگران را گرفته اند، بنابراین قیمت تمام شده هم کاهش یافته است.

وی ادامه داد: یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار برکاهش قیمت، تیراژاقتصادی است، قطعا یک شرکت خارجی با یک تیراژ محدود کار نمی کند و همین به ما امکان صادرات درکنار مصرف داخل را می دهد.

شهریاری مزایای همکاری مشارکتی با شرکت های خارجی را برشمرد و تصریح کرد: وقتی که یک شرکت خارجی وارد کشور شود، منافعی دارد که به خاطر آنها دانش مدیریت، فنی و طراحی را هم با خود می آورد و ما ذی نفع مشترک می شویم.

وی یکی دیگر از پارامترهایی که باید در زمان همکاری با شرکت های خارجی مدنظر قرار گیرد را شهرت آن کشور و کمپانی در زمینه خودروسازی دانست و اذعان داشت: باید توجه کرد طرف قرارداد، خودروساز مطرحی در سطح جهان باشد و بازارهایی را به خود اختصاص داده باشد که ما بتوانیم هم محصولات و هم قطعاتی را که تولید می کنیم، صادر کنیم یعنی بتوانیم بخشی از بازار آن طرف را هم بگیریم.

آلمانها روراست ترند

با این اوصاف اما شهرام آزادی، نظر دیگری درباره همکاری با دوکشور مذکور دارد،او معتقد به تفکیک همکاری های خارجی دربخش های سبک و سنگین خودروسازی کشور است.

آزادی درباره اینکه در دوره پساتحریم همکاری با خودروسازان آلمانی به نفع ایران است یا فرانسوی؟ گفت: بین این دو کشور تفاوت هایی وجود دارد. سوابق قبلی شان نشان می دهد که در بخش خودروهای سبک فرانسویان بیشتر در ایران حضور داشتند، مثل شرکت های پژو، رنو و... و در خودروهای سنگین، آلمانی ها حضور پر رنگ تری داشتند.

وی تشریح کرد: اما در این میان نکته ای که باید به آن توجه کرد، این است که در چند سال اخیر شرکت های خودروسازی فرانسوی نشان دادند که ممکن است با مسائلی که پیش می آید، به سادگی ایران را ترک کنند، هر چند ارتباط نزدیکی در دو دهه اخیر با آنها داشتیم ولی آنها این مشکل را دارند که به سادگی شرایط را برای ایران سخت کنند و می توان گفت آلمانی ها رو راست تر هستند، یا ابتدا وارد همکاری نمی شوند یا اگر این کار را انجام دادند، به هر حال پابرجا هستند، مثل شرکت بنز در خودروهای سنگین که همواره همکاریش را ادامه داده و کمتر از مسائل مربوط به تحریم متاثر شده است.

این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: بنابراین نتیجه گیری من این است که نمی توان گفت آلمان یا فرانسه! هرکدام از اینها ویژگی هایی دارند. از لحاظ سطح تکنولوژی، چه در خودروهای سبک و چه در خودروهای سنگین قطعا آلمان ها بالاتر از فرانسوی ها هستند ولی در ارائه خودروهای ارزان قیمت که با شرایط ایران سازگار است، فرانسوی ها تاکنون تجربه بیشتری داشتند.

آزادی درپایان گفت: عملا باید با هر دو کشور پیش رفت، در خودروهای لوکس، گران قیمت و با تکنولوژی بالا با آلمانی ها و در خودروهای کلاس متوسط با فرانسوی ها که فروش بیشتری در این زمینه داشتند.



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |