جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 70033 18:00 1396/07/10
درباره رفراندوم کردستان عراق

درباره رفراندوم کردستان عراق

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
درباره رفراندوم کردستان عراق

درباره رفراندوم کردستان عراق

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

امیرحسین رحیمی یکی از دلایلی که استقلال کردستان رای آورد این بود که در این منطقه به نسبت بقیه عراق میزان رفاه نسبتا خوبی حاکم بود ولی بعد از حمله داعش و اینکه حکومت مرکزی نتوانست امنیت داخلی را برقرار کند، مردم کرد نشین دچار نخسان در وضعیت خود شدند و ساده اندیشانه‌ترین راه حل یعنی جدایی را مطرح کردند که بدون شک تحت تاثیر عوامل بیرونی عراق بود. اما کرد های عراق باید متوجه شوند که جدا شدن از خاک عراق نمیتواند مسائل داخلی آنها را حل کند. سیاست خارجی کشورهای دیگر نسبت به کردستان عراق معطوف به بغداد خواهد بود مخصوصا کشورهای همسایه که این جدایی را خطر و تهدید مستقیم برای خود تلقی می کنند. دلیل دوم استقلال مالی کردستان بود که متاسفانه یکی از نقاط ضعف بغداد به شمار می‌رفت و نتوانست مدیریت منابع داخلی کردستان را به دست نیروهای بومی بسپرد، کاری که با کمی تدبیر و تلاش به دست می‌آمد و می‌توانست منجر به یکپارچه شدن وحدت داخلی و انسجام بیشتر شود امروز تبدیل به تهدید خیلی جدی برای بغداد شده است. استقلال قانون گذاری داخلی و بومی، در کشورهایی که وسعت جغرافیایی آنها پهناور هست و از اقوام و سلایق مختلفی تشکیل شده اند یکی از مهم ترین چهارچوب های ایجاد حس تعین سرنوشت به دست خود مردم است. باید قوانین محلی باتوجه به فرهنگ بومی آنها وجود داشته باشد تا مردم آن سرزمین بتوانند باتوجه به فرهنگ و مدل زیستی هزاران ساله به ادامه حیاط بپردازند که قطعا همین امر باعث به وجود آمدن غیرت ملی جهت حفظ یکپارچگی و انسجام داخلی خواهد شد. سیاست خارجی و امنیت داخلی باید به عهده مرکزیت اداره حکومت باشد. درباره عراق متاسفانه وجود داعش باعث شد که بغداد از این ناحیه ضربه بخورد و کسانی که عامل به وجود آمدن داعش بودند و تجزیه کشور های منطقه را با جنگ پیش می‌گرفتند بعد از شکست بزرگ ترین و پر هزینه ترین پروژه تروریستی نظامی خود تصمیم گرفتند تا آخرین تاثیرات سرمایه گذاری خود را به روش های دیگر نظیر تحریک حکومت کردستان برای جدایی پیگیری کنند. اما تاثیر تشکیل کشوری به نام کردستان نه تنها باعث بی ثباتی امنیت داخلی عراق می شود بلکه باعث بی ثبات شدن مناطق کرد نشین در ایران و ترکیه هم خواهد شد، اینکه هر تکه از خاک مملک به لطف داشتن منابع خدادادی و طبیعی و یا مردمی با گویش و زبان و نژاد متفاوت به فکرد جدا کردن کاسه ی خود از بقیه خاک مملکت را داشته باشند در درجه اول منجر به وجود کشورهای کوچک و ضعیفی خواهد شد که نفوذ و فشار قدرت های فرامنطقه ای و غیر مشروع منطقه ای بر آنها افزایش خواهد یافت و به راحتی میتوان بر سیاست خارجی آنها تاثیر گذار بود. ایران به عنوان کشوری منسجم در قبال این گونه رفتارها باید در سیاست خارجی و داخلی تصمیمات به هنگامی بگیرد در سیاست خارجی فشار به کردستان ادامه پیدا کند تا بتوان آنها را متقاعد کرد با بغداد سر میز مذاکره بنشینند. انجام رزمایش نظامی همزمان در مرزهای کردستان ایران و ترکیه و ارسال پیام حفظ یکپارچگی جغرافیایی عراق، بستن مرزهای زمینی و هوایی و تحریم هایی که بدون شک بر مردم کرد نشین تاثیر مستقیم دارد، حاوی پیامی مشخص است که همکاری اقتصادی در جهت رفاه عمومی الزامات رعایت مبانی حقوق بین المللی را دارد. در واقع تهران، بغداد و آنکارا باید کنار کردستان عراق قرار گیرند نه اسرائیل. به وجود آوردن این مسئله نه تنها در میان سیاست مداران کرد بلکه باید در بین مردم کرد نشین کردستان عراق نیز باشد. و در عرصه سیاست داخلی می توان الگویی برای اداره کشوری با اقوام گوناگون و جغرافیای متفاوت یک کشور برای منطقه به ویژه عراق و سوریه باشیم، اداره کشور و یا حکومت به شکل مردم بر مردم که از جزئی ترین واحد جغرافیایی که انتخابات شورای شهر و روستا است با بیشتر کردن اختیارات محلی به شکل تدریجی می تواند به الگویی موفق جهت به وجود آوردن حس رضایت مندی میان مردم کشور برای اداره خود شد هرچه قدر بتوان شوراهای محلی کوچک تر به وجود آورد بیشتر می توان این امر را محقق ساخت.


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |