در دنیایی که خطر رسوا شدن و فرصت به شهرت رسیدن با یک کلیک اتفاق می افتد، ساده لوحانه است باور کنیم قادر به قایم کردن همه چیز هستیم . عصر ارتباطات سریع، با تمام مشکلات پیچیده ای که به بار آورد، مهمترین دست آوردش شکل دادن فرهنگی به نام شفافیت تحت شبکه و یا دموکراسی الگوریتمی بود. موضوعی که نه تنها حق را به حق دار می رساند، بلکه می تواند موضوعاتی را که تا دیروز جزء اسرار استراتژیک شرکت ها، اقتصادهای بزرگ، و یا سیاستمداران لایق و یا نالایق بود به راحتی در معرض رای گیری همگانی قرار دهد.حقیقتی شبیه به تالار شیشه ای بازار سرمایه، هر چندجستجوی شفافیت محض در چنین بازاهایی کمی ساده لوحانه به نظر می رسد. با این حال، ما در لحظه ای به سر می بریم که مثالی در تاریخ زمین نداشته است و به خوبی می توانیم به موضوعاتی آگاه شویم که قبل تر ها جزء مزیت های بزرگ انسان های اسرار آمیز بوده است. هیچ گاه دنیا شاهد این موضوع نبوده است که چنین حجم عظیمی از اطلاعات بتواند با سرعت یک پلک زدن، با توزیع یکسان، در دستان هر کس که تشنه دانستن است قرار بگیرد. و هیچ گاه کسی چنین روزی را تصور نمی کرد که رسوایی بتواند مسری تر و خطر ناکتر از طاعون منتشر شود. واقعیتی که نمی توان از آن فرار کرد.
ادامه هر پنج شنبه
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه