رییس سازمان شیلات ایران مهمترین سرمایه این صنعت را دستیابی به دانش بومی آبزی‌پروری اعلام کرد و گفت: با همکاری مراکز تحقیقاتی و پژوهشی، هم‌افزایی بخش اجرا و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به این دستاورد رسیده‌ایم که شکوفایی در صنعت شیلاتی را طی سال‌های آتی به همراه خواهد داشت.
«نبی الله خون میرزایی» در حاشیه بازدید از چهارمین نمایشگاه بین المللی شیلات آبزیان، ماهیگیری، غذای دریایی و صنایع وابسته افزود: با وجود تحریم ها در ۶ سال گذشته بخش شیلات در زمینه های تولید، صادرات، ارزآوری، ترازتجاری و اشتغالزایی از تکلیف برنامه جلوتر بود که امیدواریم در سال ۹۸ این روند تداوم پیدا کند.
وی اظهار داشت: در زمینه تامین تسهیلات پرورش ماهی در قفس با وجود بیوتکنیک، روش کار و فن کار و بومی سازی دانش فنی کاستی هایی وجود دارد که اگر نظام بانکی کمک موثری داشته باشد می توانیم سطح تولیدات شیلاتی و در پی آن صادرات، ارز اوری، تراز تجاری و اشتغال را افزایش بدهیم.
وی برنامه تولید سال ۹۷ را یک میلیون و ۱۳۰ هزار تن محصولات شیلاتی عنوان کرد و گفت: درحالی ما جلوتر از برنامه و بیش از یک میلیون و ۲۶۲ هزارتن تولید محصولات شیلاتی داشتیم که از این میزان ۴۹۰ هزارتن تولیدات آبزی پروری و ۷۷۳ هزار تن از محل صید و صیادی تامین شده بود.
معاون وزیر جهاد کشاورزی با تاکید بر اینکه ایران در بخش آبزی پروری و پرورش ماهی قزل آلا در دنیا رتبه نخست را داراست، تصریح کرد: همچنین در تولید خاویار و گوشت ماهیان خاویاری رتبه سوم و چهارم جهان را دارد.
به گفته وی، در بخش تولید میگو نیز سال گذشته بین ۴۷ تا ۴۸ هزارتن تولید میگو داشتیم در حالی که تکلیف برنامه نزدیک ۴۲ هزار تن بوده است.
وی با اشاره به اینکه در زمینه تولید ماهیان گرمابی از شرایط خوبی برخورداریم و برنامه توسعه‌ای در دستور کار است، افزود: اقلیم کشور ما به گونه ای است که امکان تولید گونه های مختلف آبزیان را داریم.
خون میرزایی گفت: در ابتدای دولت یازدهم سرانه مصرف آبزیان در کشور برای هر ایرانی سالانه نزدیک ۸.۵ کیلوگرم بود درحالی که این رقم در سال ۹۷ به ۱۲.۱ کیلوگرم رسیده است که نشان میدهد ما از تکلیف برنامه جلوتر هستیم.
رئیس سازمان شیلات ایران درباره واگذاری مزارع پرورش ماهی اظهارداشت: افزایش تقاضا برای تحویل اراضی جهت پرورش آبزی پروری نه تنها جایی نگرانی ندارد بلکه جای امیدواری است زیرا در سال‌های گذشته دولت مزارع را احداث می کرد و تا مشارکت بخش خصوصی را جلب کنیم اما در ۶ سال اخیر که آبزی پروری وضعیت با ثباتی پیدا کرده و به سوددهی رسیده است تقاضا برای زمین و احداث مزارع افزایش پیدا کرده که همین امر در وضعیت اشتغالزایی این بخش موثر است.
وی ادامه داد: در گذشته زمین برای احداث مزارع پرورشی با متراژهای بالای یک هزار تا دو هزار هکتار به متقاضیان و سرمایه گذاران کلان واگذار می شد اما اکنون به دلیل افزایش تقاضا، واگذاری ها متناسب با زیرساخت ها انجام می شود.
خون میرزایی گفت: البته اگر سرمایه گذارانی بضاعت مالی لازم را برای سرمایه گذاری زیرساخت ها داشته باشند محدودیتی در واگذاری ها نداریم.
وی اضافه کرد: مشکل آنجایی است که متقاضیان درخواست دارند دولت زیرساخت ها را انجام بدهد و آنها کار را روی مزارع شروع کنند که این امر خود نیازمند دریافت تسهیلات مجدد و تخصیص اعتبارات عمرانی است.
به گفته وی، درحالی که منابع دولت در زمینه تسهیلات و اعتبار برای احداث زیرساخت ها محدود است.
وی درباره وضعیت تخصیص ۹۰ میلیارد تومان به سه استان کشور برای تعدیل جامعه صیادی گفت: به دلیل محدودیت منابع دریای خزر تصمیم دولت فنی و کارشناسی شده بود زیرا جامعه صیادی ما بیش از ظرفیت دریا صید می کردند بنابراین تعدیل جامعه صیادی شمال کشور الزامی بود و اکنون تامین اعتبار این مهم در دستور کار دولت است.
به گفته وی، ما برای سال ۹۸ و ۹۹ پیگیر تامین اعتبار هستیم با سازمان برنامه و بودجه و نمایندگان مجلس و کمیسیون کشاورزی و کمیسیون دریایی مجلس بنا داریم در بودجه سال آینده گنجانده شود.
وی درباره تخصیص ۱۶۰۰ میلیارد تومان برای تثبیت جامعه صید و صیادی گفت: بخشی تسهیلاتی است که در بند الف تبصره ۱۸ گنجانده شده هم جامعه صیادی و آبزی پروران ما متناسب با این سرفصل ها از این تسهیلات برخوردار می شوند.
وی افزود: در مباحث زیرساختی به طور عمده ما اعتباراتی که در حوزه صیادی شامل احداث اسکله ها، استقرار زیستگاه های مصنوعی به منظور تقویت منابع دریایی و تکثیر و رهاسازی بچه ماهی در منابع دریایی دریافت می کنیم که در حال انجام است.
وی گفت: اکنون نروژ در زمینه پرورش صنعت ماهی در قفس پیشتاز است که ما نیز به دانش بومی آن دست پیدا کرده ایم و شرکت های توانمند داخلی بخش عمده نیاز این بخش را در داخل تامین می کنند و آنهایی که خواستار ورود تکنولوژی بالاتری هستند می توانند از نروژ تکنولوژی و قطعه تامین و وارد کنند.
