رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران درباره عدم دستیابی کودکان فاقد شناسنامه به آموزش و پرورش گفت:

آموزش، سلامت و امنیت موضوعاتی نیستند که برای برخورداری از آنها شناسنامه ضروری باشد. موسوی چلک خاطرنشان کرد: کودکی که به مدرسه می‌رود، به طور قطع کمتر از کودکی که به مدرسه نمی‌رود، دچار آسیب و بزه‌دیدگی خواهد شد. موسوی چلک تاکید کرد: نباید آموزش را در مدرسه خلاصه کنیم و می‌توانیم برای کودکان با شرایط خاص در خیابان و در ساعاتی که این کودکان به کار مشغول نیستند، این کار را انجام دهیم و در حقیقت آموزش را به مکان و زمانی مناسب برای این کودکان ببریم.
وی با تاکید بر ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت سازمان‌های غیردولتی در آموزش این گروه از کودکان گفت: مشکل این است که ما فکر می‌کنیم، همه‌چیز باید در مدارس تعریف شده و در آموزش و پرورش اتفاق بیفتد، در حالی که کودکانی که در موسسات مختلف می‌توانند، توسط معلمان داوطلب یا غیر داوطلب ذی‌صلاح آموزش ببینند و در ‌‌نهایت نظام آموزش و پرورش برای ارزیابی این کودکان نظام ارزیابی متفاوتی را فراهم کند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران خاطر نشان کرد: محروم کردن این کودکان از آموزش نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه مشکلی را به مشکلات امروز جامعه اضافه می‌کند.
موسوی چلک تاکید کرد: همه جا می‌توان به کودکان آموزش داد؛ در حسینه‌ها و تشکل‌های غیر دولتی و حتی در خیابان و ما باید چنین فضایی را آماده کنیم. همچنین استراتژی ما در حوزه آموزش نباید زمان محور و مکان محور باشد.
وی با اشاره به قوانین تابعیت افراد بالای ۱۸ سال که می‌توانند درخواست کسب تابعیت کنند، گفت: برای تعیین تکلیف تابعیت کودکان زیر۱۸ سال تعامل قوه قضائیه و دولت می‌تواند، بسیار تاثیر گذار باشد.
موسوی چلک در پایان تاکید کرد: زمانی که باور کنیم؛ آموزش حق همگان است، دیگر نباید تبعیض آموزشی داشته باشیم.