علی حیدری، کارشناس بازارهای بینالمللی
در این یادداشت سعی کردهام با ارائه خبرهایی از آخرین وضعیت نفتی کشورهای مؤثر در بازار هفته پیشِرو تصویری از بازار جهانی نفت در روزهای آینده را برای خوانندگان محترم ایجاد کنم. توجه کنید:
لیبی: با تغییرات سیاسی و ائتلاف برخی گروهای مبارز در لیبی ، احتمال برگشت این کشور به جمع بازار فروشندگان نفت افزایش می یابد هر چند در کوتاه مدت نمیتوان انتظار چنین تغییراتی را داشت اما از نظر زمانی در پروسهای بلند مدت غیر ممکن نیست.
عراق: در میان کشورهای عضو اوپک این کشور تا کنون تابع قاعده و قانون خاصی نبوده و جنگ تنها بهانهای برای فروش زیر قیمت و حتی فروش مازاد نفت بوده است. ایران تا پیش از تحریمهای ظالمانه هستهای دومین تامین کننده نفت هندوستان بود اما تا به امروز عراق این جایگاه را دارد.
روسیه: روسها از یک سو طرح فریز نفتی را به دیگران تحمیل میکنند و از سوی دیگر در آستانه نشست نفتی دوحه قطر، تولید نفت خود را به بالاترین حد در سی سال اخیر افزایش دادهاند و میزان تولید خود را به ده میلیون و نهصد و ده هزار بشکه در روز رساندهاند. حرکت عجیبی که در هفته گذشته قیمت نفت خام را به سی و شش دلار رساند.
ایران: سایت خبری تلگراف در تحلیلی در مورد نفت ایران نوشت که ایران میتواند میزان تولید روزانه خود را به سه میلیون بشکه برساند هر چند حسن روحانی رئیس جمهور از افزایش فروش روزانه دو میلیون بشکه نفت خبر داد اما مقامات ایرانی مایلند تا تولید و فروش خود را به سطح پیش از تحریمها برسانند. علیرغم عدم تمایل ایران به حضور در نشست قطر اما تا کنون صرفا خبرهای غیر رسمی نشان از حضور ایران در این اجلاس را میدهند.
کانادا: وزیر انرژی کانادا تا کنون نظر مساعدی در مورد طرح فریز نفتی روسیه اعلام نکرده است. و در مقابل این کشور روشهای جدیدی را برای استخراج نفت مطالعه و پیگیری می کند تا به تولید پایدارتر و سودمندتری برسد.
ایالات متحده آمریکا: علیرغم تلاشهای ونزوئلا، روسیه، عربستان و قطر برای طرح تثبیت نفتی، تا کنون آمریکا همکاری خود را اعلام نکرده است. اما در هفته گذشته تعداد دکلهای نفتی به اندازه ۱۰ واحد کاهش یافت و به ۳۶۲ واحد رسید این کمترین تعداد دکلهای فعال از ماه نوامبر ۲۰۰۹ است. پس از گزارش روز چهارشنبه هفته گذشته ذخایر نفتی منتشر شده، رالی صعودی نفت هم براه افتاد. این گزارش بهطور غیر منتظرهای کاهش در ذخایر نفتی آمریکا را نشان میدهد و به همین دلیل در این هفته تمرکز سرمایه گذاران بسمت مازاد عرضه جهانی در تولید نفت است.
هفته گذشته انتشار آمار مثبت در مورد اقتصاد چین تا حدی نگرانیهای موجود از کاهش رشد اقتصادی را کاهش داد و ادامه این رونق و شنیدن اخبار مثبت از اقتصاد چین سبب رونق قیمت نفت در بازار آسیا میشود.
در مجموع اجلاس دوحه شاید بتواند این تناقض موجود در تولیدکنندگان را بسوی نقطه واحدی هدایت نماید. اما عمده دیدگاهها بسوی ایران است تا میزان تولید و یا تمایل به افزایش تولید تا سقف قبل از تحریم خود را اعلام کند. قطعا با حمایت باراک اوباما از طرح خروج بخشی از نیروهای روسی از خاک روسیه که سبب نزدیکی و گرم شدن روابط سیاسی فدرال روسیه و ایالات متحده شده است، و همین امر سبب لابی احتمالی بین ایران و عربستان در اجلاس قطر و همسویی بیشتر این دو کشور در آینده خواهد شد. احتمالاتی که فضای نشست نفتی دوحه را مسالمتآمیز، بههمراه لبخندهای زیبای سیاسی نشان میدهد و میتواند آغاز ثبات اولیهای باشد که اکثر کشورهای نفتی بدان نیازمند هستند اگر این ژستهای سیاسی پس از بازگشت به کشورهایشان با همسویی همراه باشد.