جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 97621 19:50 1398/02/06
انتقال‎پذیری بلیت هواپیما، گزارشی از یاتا

انتقال‎پذیری بلیت هواپیما، گزارشی از یاتا

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
انتقال‎پذیری بلیت هواپیما، گزارشی از یاتا

انتقال‎پذیری بلیت هواپیما، گزارشی از یاتا

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

میلاد صادقی-پژوهشگر حقوق هوافضا-انتقال‎پذیری بلیت هواپیما، مساله‎ای است که به سیاست‎های تجاری هر شرکت هواپیمایی موکول می‎باشد، ولی دلایل زیادی بر تحریم و ممنوعیت آن وجود دارد. امنیت و تقلب دو دلیل از جمله دلایل ممنوعیت هستند. بسیاری از شرکت‎های هواپیمایی انتقال بلیت هواپیما به مسافر دیگر را غیر ممکن می‎دانند، مگر در موارد فورس ماژور. برخی نیز اصل انتقال‎ناپذیری بلیت را محدودیتی غیر ضروری و غیر لازم نسبت به آزادی مصرف‎کننده تصور می‎کنند. با این‎حال انتقال‎پذیری بلیت، جزئی از سیاست تجاری هر شرکت هواپیمایی به شمار می‎رود. در نتیجه این مساله باید به آنها واگذار شود تا در شرایط حمل مخصوص خود درباره آن تصمیم‎گیری کنند. در شرایط حمل یاتا که شرکت‎های ‎هواپیمایی می‎توانند آن را به عنوان یک قرارداد مدل، مورد استفاده قرار دهند، بلیت غیر قابل انتقال است. یاتا به چندین دلیل، مدافع انتقال‎ناپذیری بلیت است: -در خصوص بلیت تماماً قابل استرداد، انتقال‎پذیری به مساله‎ای بی‎اهمیت یا کم‎ اهمیت بدل می‎شود، چون اگر خریدار از مسافرت منصرف شود، می‎تواند بلیت خود را مسترد کند. -در خصوص بلیت‎های جزئاً یا تماماً غیر قابل استرداد، مسافرانی که سفر نمی‎کنند، اعتباری را نسبت به مسافرت آتی با کسر هزینه‎ اداری متعارف، دریافت می‎کنند. بنابرین مشتری می‎تواند ارزش بلیت استفاده نشده را مجدداً به دست آورد. -اگر انتقال‎پذیری بلیت تجویز شود، ممکن است بازار ثانویه قابل توجهی برای تقلب و خرید بلیت‎ به منظور باز فروش آن به قیمت بالاتر شکل بگیرد. -دولت‎ها رویه‎های سخت‎تری را در جهت مقاصد امنیتی و مهاجرتی وضع می‎کنند. بسیاری از کشورها هم اکنون ارائه اطلاعات پیشین مسافر را قبل از عزیمت، ضروری می‎خوانند. عدم رعایت یا اشتباه در ارائه اطلاعات (تسلیم نام‎های غلط یا حتی با املای نادرست) منجر به مجازات‎های قابل توجه می‎شود، دولت را از انجام پروتکل‎ها یا تشریفات امنیتی باز می‎دارد و می‎تواند سبب ممانعت از مسافرت مسافر شود. تعلیق بر مبنای اصول کلاسیک حقوقی، دائن (=مسافر) حق دارد بلیت خود را بدون رضایت مدیون (=متصدی حمل)، به شخص ثالث انتقال دهد، زیرا برای مدیون منطقاً فرقی نمی‎کند که تعهد خود را در برابر چه کسی به انجام رساند. با این‎حال به نظر می‎رسد که در اینجا برای متصدی حمل تفاوت دارد که تعهد خود را در برابر چه کسی ایفا کند؛ از این رو توجیهات و توضیحات یاتا درباره ممنوعیت انتقال بلیت پذیرفتنی است. ولی ناگفته نماند که ممنوعیت انتقال بلیت انتقادهایی را از منظر حقوق مصرف به دنبال خود کشانده است، به ویژه آن وقت که مسافر در موارد فورس ماژور هم ممنوع از انتقال باشد. بنابرین مطلوب آن است که این اختیار دست‎کم در فرض فورس ماژور پیش‎بینی شود.    


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |