میثم سعادت-گروه سیاسی این روزها خبری از پوسترهای تبلیغاتی نامزدها در شهر نیست. لااقل در تهران و شهرهای بزرگ، تبلیغات فقط در نزدیکی ستادهای انتخاباتی دیده می‌شود و سایر نقاط شهر خبری نیست که نیست. همین مسئله باعث نگرانی حامیان روحانی شده است. می‌گویند روحانی استراتژی ندارد یا انگیزه‌ای برای تبلیغات ندارد. اما آنها که با بازی‌های سیاسی آشناتر هستند می‌دانند که حامیان اصلاح‌طلبان عموما خودجوش هستند و در گروه‌های خودجوش به معرفی نامزد مورد نظر خود می‌پردازند. این نیروهای خودجوش که عموما تحصیل‌کرده‌تر و جوانتر از میانگین سنی جامعه هستند به جای آنکه مثل سال ۸۸ وارد خیابان‌های شهر هستند، در کوچه‌های تلگرام و اینستاگرام و ئوئیتر و سایر شبکه‌های اجتماعی، به دنبلل معرفی نامزد مورد نظر خود هستند. مستند روحانی که به نمایش درآمد به خوبی به این مسئله واکنش نشان داد. سازندگان مستند روحانی با به تصویر کشیدن صفحه توئیتر مقام معظم رهبری به خوبی به استفاده درست از فضای مجازی اشاره کردند و تاکید کردند حمید رسایی و بسیاری دیگر از مخالفان دولت از این فضا بهره مند هستند. اما همان مخالفان دولت بهتر می‌دانند گردش آزاد اطلاعات در نهایت به سود مردم خواهد بود و این خبری برای طرفداران تفکر انحصار طلبانه نخواهد بود. روز مناظره را به یاد بیاورید. هنوز جمله قالیباف درباره اتهامات دختر آقای وزیر از زبان او خارج نشده بود که هزاران مطلب در رد صحبت‌های شهردار و سردار تهران منتشر شد. چنانچه وقتی رئیسی و  قالیباف از لزوم توجه به مخالفان صحبت کردند در فضای مجازی اسم یاشار سلطانی و محمود صادقی که به خاطر انتقاد از قوه قضائیه و شهرداری با مسائلی رو به رو شدند بین خوانندگان فضای مجازی دست به دست می‌شد. یاشار سلطانی و محمود صادقی هر دو از کاربران محبوب و پرطرفدار توئیتر هستند اما واقعیت این است که مدیریت این فضا و رهبری آن بر عهده هزاران کاربری است که بسیاری با نام مستعاد و بسیاری با نام واقعی، با صد و چهل کاراکتر نظر خود را درباره مسائل مختلف مطرح می‌کنند. چنانچه تصاویر قایق‌سواری شهردار تهران را با یک قایق تندرو با عنوان دیدار شهردار از مترو تهران منتشر کردند یا شوخی‌های دیگری که با ادبیات عصا قورت داده میرسلیم شده است یا انتقاد به دفاع نچسب جهانگیری از دختر وزیر آموزش و پرورش یا بی توجهی قالیباف و رئیسی به سوالات مجری برنامه مناظره. نفوذ این شبکه‌ها آنقدر هست که صدا و سیما آنها را به رسمیت بشناسد و یکی از قسمت‌های برنامه تلویزیونی «دور همی» را به شوخی با این شبکه ها اختصاص دهد. می گویند هجده میلیون ایرانی تلگرام دارند و یازده میلیون ایرانی در اینستاگرام هستند و شاید چند میلیونی در توئیتر که هیچوقت عدد درست آن پیدا نشود. روحانی در این فضا حضور دارد. در این فضا رای می‌آورد و با مخاطبان این فضا ارتباط برقرار می‌کند. اما نگرانی هنوز باقی است. استراتژی نامعلوم دولت برای ارتباط با آنهایی که به فضای مجازی دسترسی ندارند. قالیباف دست خالی نیست سال هاست که شهردار تهران توانسته غول رسانه‌ای همشهری را گسترش دهد و در بسیاری از زمینه‌ها نشریاتی برای رقابت با بخش خصوصی منتشر کند. نشریات وابسته به بیت‌المال هم که عموما توسط نهادهای نظامی منتشر می‌شوند به حمایت از رئیسی پرداخته‌اند. در کنار همه اینها چند کانال تلگرامی که به انتشار پیام‌های عاشقانه یا مطالب عامه پسند مثل تصاویر بازیگران می‌پرداختند در روزهای گذشته توسط حامیان نامزدهای اصولگرا اجاره شده‌اند و به انتشار تبلیغات انتخاباتی اصولگرایان در فضای مجازی دست می‌زنند. فضایی که بعد از اشتباه لفظی قالیباف این روزها فجازی خوانده می‌شود.