بهروز رزم آزما- حسابدار رسمی

باز نشر:«این جنگ نظامی و اقتصادی است که آمریکا با تحریم خویش بر ملت ایران تحمیل نموده است»(جهان اقتصاد).

انرژی هسته ایی بهانه ایی بیش نیست0 فعالیت انرژی هسته ایی درایران از دهه 50 با تاسیس نیروگاه هسته ایی با مشارکت کشور آلمان تا میزان 80%  تکمیل اما دردهه 60 توسط دولت های متخاصم جنگ تحمیلی تخریب و با اتمام جنگ  تخریب ترمیم و به تولید رسید.

با این وصف موضوع افزایش حقوق سال 1400 ، بازگشت به برجام ، و مذاکرات برجام و نحوه جبران خسارت وارده به ملت ایران را به قرار ذیل مورد مداقه و بررسی قرار می گیرد.

1-افزایش حقوق سال1400: طبق مفاد بودجه حقوق کارکنان دولت در سال آتی 25% افزایش و چانه زنی در مورد افزایش حقوق سایرکارکنان تا پایان این سال ادامه خواهد داشت. بیان می دارد به حالیه نیز بودجه دولت دارای حدود 40% کسری است که جبران آن در غیاب دستیابی به تجارت آزاد با ارز نیمایی (بیماری تورم) و یا نرخ دستوری به نحوی که تامین معیشت مردم را موجب گردد، امکان پذیر و قابل قبول نیست.

درسال اخیر مردم به ناچار، به منظور تامین منابع مالی خانواده به بازارهای پرریسک همانند بورس روی آورده که درنهایت درآن غرق خواهند شد؛ ادامه این وضعیت موجب تفرقه در اتحاد مردم و اقتصاد مقاومتی که همان مقاومت اقتصادی را سبب می گردد. می توان کاری کرد چرا که نه!

2-صندوق تامین معیشت: این درحیطه اختیار مجلس شورای اسلامی است که تاسیس چنین نهادی را پیش بینی وکلیه مبالغ افزایش حقوق را مستقیما به حساب نهاد یاد شـده واریز و دولت در مقابل مکلف به تامین کالاهای اساسی معیشتی سـبد خانوارها با نرخ دلاری  حداکثر 36000 ریال گردد و درمورد کالای داخلی مورد نیاز خریدهای مربوطه را انجام و کالاهای مربوطه را به میزان وجوه واریزی و نسبت به تعداد افراد خانوار در شبکه قابل کنترل توزیعی ارائه و در دسترس آحاد کشور قرار دهد.

پرداخت یارانه نقدی و یا غیرنقدی و وامهای با عوض یا بلاعوض چاره کارنبوده و کشور را به سمت وسوی بحران تورمی خواهد کشاند که با افزایش حقوق به هر مبلغ و میزان جبران ناپذیر است.

در این خصوص مجلس شورای اسلامی افزایش خدمات دولتی از قبیل آب و برق و... را در یکسال ممنوع نماید، ضمن اینکه میزانی از محل مالیات بر ارزش افزوده نیز جهت تامین معیشت افراد فاقد کار و یا درآمد به حساب صندوق فوق واریز گردد.

 این صندوق رویایی نیست و قابلیت اجرا دارد.

3-برجام و مذاکره درباره آن: آری قبل از برجام نیز مذاکرات فی مابین انجام و مذاکرات برجامی 3 سال زمان برد.

 لذا برنفس مذاکره فی مابین نیز ایرادی وارد نیست اما مذاکره با کدام صورتجلسه ای، که نکته حائز اهمیت در آن نهفته است.

بیان می دارد برجام محله برو بیا نیست که هرزمان طرفی از آن خارج و راسا“ به آن ورود نماید ولیکن جبران مافات ننماید بدوا“ اظهار می نمایم این آمریکاست که از برجام خارج و طبق قوانین بین المللی باید غرامت لازم را بپردازد؛ در حال چنین شنیده می شود کشور مزبور تحریم ها را لغو و یا به برجام می آید و بالعکس؛ سیاسیون از این به نام بازی برد- برد و باخت-باخت نام می برند، این به تنهایی کافی نیست.

در موقعیت یک حسابدار بیان می دارد بدون لحاظ غرامت به ملت ایران که نشات گرفته از موقعیت و امکانات آمریکا است در تضادی آشکار با منافع ملی و کرامت انسانی و ملی ملت ایران است.

 هیچ وقت به هیچ بیگانه ایی اعتماد مکن.

4-جبران خسارت وارده: آمریکا با خسارت به زیرساخت های کشور و منافع فرد، فرد آحاد کشور به طور قطع مسئول جبران خسارات وارده است. این امر با مذاکره و یا دربرجام، و درنهایت از طریق مجاری حقوقی و داوری بین المللی قابل دستیابی است.

نمونه تاریخی آن طرح اعلام ملی شدن نفت در دادگاه لاهه در یاد و خاطره همگان است. افق دید را به حالیه آورده به موضوع حادثه سقوط هواپیمای مسافرتی سال قبل معطوف می نمایم، شخصا“ از سقوط هواپیما متاسف و به خانواده آنان تسلیت می گویم.

بیان می دارد که دولت ایران جبران خسارت وارده به هواپیما را پذیرفته و خسارت سرنشینان را پذیرا و در بودجه سال 1400 تامین اعتبار نموده است.

علاوه بر موارد فوق برخی از بازماندگان خواستار طرح موضوع در مراجع داوری و نحوه و چگونگی آن را مورد مطالبه قرار داده اند.

به خصوص مطالب پیش‌گفته دولت ایران به نمایندگی ملت بایست موضوع خسارت وارده ناشی از تحریم ظالمانه آمریکا را در مذاکرات در نظر گرفته و وجوه حاصل از آن را به حساب مخصوص واریز ومبالغ آن را به طور مساوی به حساب فرد، فرد ملت ایران واریز نماید.

این حق الناس است که مسامحه از آن قابل قبول نیست.

بیان می دارم: جبران مافات مزبور از حقوق اولیه کرامت انسانی ملت ایران است که باید مورد توجه ومداقه متولیان امر باشد.

بدیهی است دولت برای موارد فوق دارای برنامه هایی است ، اما با رفع تحریم به صورت کامل با زمان بندی قطره چکانی به تنهایی کافی نبوده و اتخاذ تصمیم دیگری نیز به خصوص ایفای حقوق ملت ایران امکان پذیر است.

ایستایی فعالیت های ایران تمکین و مذاکره در معنی تسلیم نیست...