اصلی‌ترین مسئله صنعت ایران رقابتی نبودن آن است
مهدی پورقاضی رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران گفت: ۵۰ درصد از صنایع در شرایط فعلی و به دلایل اجتناب‌ناپذیر تعطیل است. این بخش از صنایع نتوانسته ازنظر مدیریتی و تکنولوژیکی خودش را به‌روز کند درنتیجه نمی‌توان از ظرفیت آنها برای ایجاد اشتغال استفاده کرد. این امید وجود دارد که در رفت‌وآمد هیئت‌های تجاری خارجی به ایران فرصت نوسازی صنعت و انتقال دانش مدیریتی فراهم شود اما تاکنون، بیشتر هیئت‌ها برای فروش کالا به ایران سفر کردند و کمتر در سطح سرمایه‌گذاری و انتقال تکنولوژی به میدان آمدند. اگر در سطح سرمایه‌گذاری همکاری با شرکت‌های خارجی برقرار شود، می‌توان روی ظرفیت اشتغال‌زایی صنعت حساب کرد.وی افزود: درحال حاضر مسئله انتقال نقدینگی و تهدیدهای آمریکا ازنظر من، مهم‌ترین دلیل تعلل شرکت‌های خارجی برای گسترش همکاری با ایران است و باید برای افزایش ظرفیت اشتغال‌زایی هر بخش از صنایع کشور به رفع این موانع فکر کرد.به گفته این فعال اقتصادی اصلی‌ترین مسئله صنعت ایران رقابتی نبودن آن است. صنعت امکان تولید محصولاتی که ازنظر کیفیت و قیمت رقابتی باشد ندارد. برای رقابتی شدن محصولات صنعت راه طولانی در پیش داریم. اندازه بنگاه‌ها، بهره‌وری عوامل مؤثر در تولید و تجهیز کارخانه‌ها به تکنولوژی روز از مهم‌ترین گام‌ها در رقابتی شدن صنعت است. از سوی دیگر، مسئله بزرگ‌تر این است که هنوز برنامه‌ای برای تحقق این هدف نداریم.
کاندیداها تا کنون اسمی از "معدن" نیاورده‌اند
درحالیکه در رقابت‌های انتخاباتی، کاندیداها اشتغال و تولید را سرفصل وعده‌های اقتصادی خود قرار داده‌اند، رئیس خانه معدن ایران معتقد است برای رسیدن به اشتغال پایدار نمی توان معادن را نادیده گرفت اما در برنامه‌های کاندیداها تاکنون اسمی از معدن به میان نیامده است.محمدرضا بهرامن در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که در اقتصاد ایران باید بهترین استفاده را با نگاه توسعه ای ازمنابع خود داشته باشیم، گفت: تا کنون که هیجانات رقابت های انتخاباتی اجازه پرداختن درست به برنامه های اقتصادی کاندیداها را نداده است، اما چیزی که مشخص است در همان اشاراتی هم که در حوزه اقتصاد صورت گرفت، اسمی از معدن به میان نیامد، در حالی که این حوزه می‌تواند در تحقق بسیاری از اهداف اقتصادی بسیار موثر باشد.وی افزود: ما انتظار داشتیم که کاندیداها با نگاه و شناختی که از چشم انداز اقتصاد ایران دارند، حداقل رصد کاملی از مراکز تولید اشتغال انجام می دادند و برنامه ای برای نحوه ایجاد شغل در کشور ارائه می‌کردند تا بتوانیم نقش توسعه را در نظرات آنها ببینیم.
