امیر علی رمدانی، دکتری صنایع و تحلیلگر اقتصاد
در دنیای امروز صنعت دارای سهم قابل توجهی در اقتصاد جوامع است و همواره مدیران صنایع سعی دارند با تعیین شاخصهای مهم و کلیدی بتوانند مسیر رشد و توسعه را هرچه سریعتر و با فاصله از رقبا طی نمایند. در این بین مشکلات و مسائل گوناگونی همواره صنایع را تهدید میکند که بسیاری از آنها شناخته شده و قابل پیشبینی هستند و برخی از مسائل نوظهور و برای اولینبار گریبان صنایع را گرفته است.
یکی از تهدیدهای امروز صنایع، ویروس کرونا (COVID-19) میباشد که مشکلات عدیدهای را در کشورهای جهان برای اکثر بنگاههای اقتصادی ایجاد و توازن عرضه و تقاضا، میزان سهم بازار، صادرات، واردات و به طور کلی ابعاد اقتصادی جوامع را دستخوش تغییرات اساسی کرده است. این تهدید که به نظر میرسد از جدیترین تهدیدهای بشر تا امروز بوده، توانسته سلایق بازار هدف را دگرگون کند؛ به عبارت دیگر امروز بازارهای هدف، دیگر مشتری و خریدار کالاها و خدمات نیستند و اکثر صنایع کشورها علیرغم عملکرد قابل قبول خود، شاهد افت تقاضا محصولات میباشند. این موضوع به حدی جدی است که با کیفیتترین کالاها و خدمات نیز از کاهش تقاضا و حتی در برخی موارد از عدم تقاضا رنج میبرند. موضوع کیفیت که تا چند ماه اخیر هم از اصلیترین مزیتهای رقابتی کالاها بهشمار میآمد، شاید دیگر امروز بهعنوان یک مزیت رقابتی مطرح نباشد. هنگامی که بحث سلامت و جان انسانی مطرح میشود موضوعاتی از قبیل کیفیت و... در سطوح اولویت پایینتری قرار میگیرند و محصولات صنایع گروههای خاص دیگری مانند صنایع بهداشتی مورد توجه و تمرکز بازارها قرار گرفتهاند.
سوالی اصلی و جدیدی که امروز برای من مطرح میشود این است که آیا رقبای صنایع امروز، صنایعی از جنس دیگر هستند؟ و پاسخ با قاطعیت تمام مثبت میباشد. در توضیح باید اذعان کرد که ممکن است در آینده رقبای جدیدی به رقبای فعلی بنگاههای اقتصادی اضافه شود که حتی از جنس دیگری باشند. به عنوان مثال در صنعت خودروسازی، دیگر مانند سابق تولیدکنندگان خودرو، به عنوان رقبای یکدیگر مطرح نیستند؛ بلکه شرکتهایی مانند گوگل و اپل بهعنوان رقبای جدید این تولیدکنندگان به حساب میآیند، زیراکه پیشبینی میشود 80 درصد رفت و آمدهای شهری در آینده حذف شوند و جای خود را با سیستمهای اطلاعاتی جابجا خواهند کرد. این موضوع که از سوی مدیر عامل شرکت خودروسازی مرسدس بنز نقل قول شده است نشان میدهد در آیندهای نه چندان دور آلودگی هوای شهرها، آلودگیهای صوتی، تصادفهای شهری و... کاهش چشمگیری خواهد داشت و این موضوع شرکتهای بیمه را نیز مورد تهدید قرار میدهد. بنابریان امروز شاهد این نکته هستیم که ممکن است رقبای ما دیگر مانند گذشته همگن و همصنف ما نباشند اما تهدیدهای بسیار جدیتری از رقبای آشنای ما خواهند بود و مشکلات پیچیدهتری را برای بنگاههای اقتصادی بوجود میآورند.
به اعتقاد من ویروس کرونا مثلثی از صنعت، اقتصاد و بهداشت را درگیر کرده و باید باور کرد که صنعت باید معیارهای جدیدی را با در نظرگرفتن سه موضوع اصلی فوق تعیین کند و اسناد راهبردی سازمانها، معیارهای جدیدی را برای آینده در نظر و مسیر آینده را پیشبینی نماید. تهدید ویروس کرونا سبب شد که مولفه های از جمله بهداشت، سرعت و مولفههای جدید دیگری که شاید تا پیش از این کمتر به آن توجه میشد، جایگاه ویژهای در بین مشتریان بدست آورد که مدیران صنایع بالاجبار باید این مولفهها را مدنظر قرار دهند و برای آن برنامهریزیهای جدیدی را انجام دهند. آنچه که مسلم است، این ویروس سبب تغییرات بنیادی در سبک زندگی بشر خواهد شد، بنابراین محصولاتی که در سطوح بینالمللی فعالیت میکردند نیر باید با تعیین شاخصهای جدید هرچه سریعتر خود را با شرایط جدید وفق دهند که اگر این مهم انجام نشود بیشک بازارهای خود را از دست خواهند داد. عقیده دارم که امروز موضوع "اتحاد صنعتی" باید رخ دهد؛ مشکل حال حاضر که صنایع کشورهای دنیا با آن درگیر هستند و صنایع کشور ما نیز دچار آن است، با پیوند زدن و متحد شدن صاحبان صنایع در راستای هموار کردن مسیر پیشرو امکان پذیر خواهد بود. همانطور که کوید-19 تمام مرزها را در نوردیده و تمام بازارها را درگیر خود کرده، اتحاد صنعتی نیز باید بدون توجه به ماهیت کالا و محصولات در بین صنایع رخ دهد که بیشک این موضوع، آغاز راه نوین توسعه کشور خواهد بود.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه