پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 3359 16:23 1393/04/22
ابتلاي تشکل هاي صنفي به بيماري مهلک تملک مادام العمر بر مناصب / اصناف بر سر دوراهي راي به اصلاحات يا حفظ اصول تحميل شده‏

ابتلاي تشکل هاي صنفي به بيماري مهلک تملک مادام العمر بر مناصب / اصناف بر سر دوراهي راي به اصلاحات يا حفظ اصول تحميل شده‏

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
ابتلاي تشکل هاي صنفي به بيماري مهلک تملک مادام العمر بر مناصب / اصناف بر سر دوراهي راي به اصلاحات يا حفظ اصول تحميل شده‏

ابتلاي تشکل هاي صنفي به بيماري مهلک تملک مادام العمر بر مناصب / اصناف بر سر دوراهي راي به اصلاحات يا حفظ اصول تحميل شده‏

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی


علي شفائي: به گواه تاريخ تشکل هاي صنفي قديمي ترين نهاد غيرحاکميتي يا به تعبيري مردم نهاد هستند، که با محور اصناف، تجار و پيشه وران شکل گرفته و عملکردي تاثيرگذار داشته اند.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، اهميت و نقش اصناف و تشکل هاي صنفي که علاوه بر نقش اقتصادي، تاثيرگذاري بالايي در حوزه هاي اجتماعي، فرهنگي و حتي سياسي داشته اند، موجب شده تا همواره اين بخش از اقتصاد کشور تحت فشار، نفوذ و حتي هجمه گروه هاي ديگر قرارگيرد.
اين اتفاق موجب شده تا تشکل هاي صنفي نتوانند در يک خط و مسير فعاليت کرده و دچار نوسان و تحولات زيادي قرارگيرند.
اين روند همچنان نيز ادامه داشته و در حاليکه قانون نظام صنفي کشور تعيين کننده خط و مشي اتاق اصناف ايران به عنوان عالي ترين نهاد صنفي و اتاق هاي اصناف شهرستان ها و اتحاديه هاي صنفي است، اما گروه هاي مختلف تلاش مي کنند با اعمال نفوذ سهم خواهي کرده و منافع خود را تامين کنند.
اگرچه همه گروه ها به اين مهم که قانون فصل الخطاب است اذعان دارند، اما عملکرد ايشان مبين اين واقعيت است که آنگاه که پاي منافع به ميان مي آيد، اعتقادي به قانون نداشته و براي تامين منافع شخصي بدون رعايت هيچ حد و حدودي از قانون گذشته و خود را فراتر از آن تصور مي کنند.
در حالي که قانون نظام صنفي ادغام مجامع را تکليف کرده بود تا با اتحاد اصناف توليدي و توزيعي تشکلي قدرتمند عهده دار هدايت جامعه صنفي شود، در چند شهر بزرگ کشور مقاومت برخي مجامع مانع تحقق اين تکليف قانوني شده بود تا اينکه بالاخره با روي کار آمدن دولت تدبير و اميد، اصلاحات مد نظر اعمال شده و در انتخابات اخير مجامع باقي مانده نيز ادغام شدند.
اما اين پايان ماجرا نيست، چراکه با اين اتفاق سبد رأي در بسياري مناطق کشور تغيير کرده و در انتخابات اخير بسياري از افراد که سال ها با حمايت برخي گروه هاي سياسي و احزاب اقتصادي در مجامع سمت داشتند، رأي حداکثري خود را از دست داده و از راهيابي به هيات رئيسه اتاق ها بازماندند.
شکست برخي افراد صنفي در انتخابات اتاق هاي اصناف تنها به عدم موفقيت يک فرد در رقابت انتخاباتي محدود نشده و در واقع يک گروه سياسي يا اقتصادي نماينده و عامل خود و البته منافعشان را از دست داده اند، اتفاقي که قطعا به مذاق بسياري خوش نيامده و براي تامين منافعي که قطعا اندک و قابل اغماض هم نيست به هر اقدامي دست خواهند زد.
اگرچه تا کنون خبري رسمي مبني بر اعمال فشار و کارشکني در امور اتاق هاي اصناف ايران و شهرستان ها منتشر نشده است، اما کمي ريز شدن در امور جاري و اتفاقاتي که در جامعه صنفي کشور رقم مي خورد، به اندازه شفافيت تصاوير در آيينه مبين اتفاقات نامبارکي است که اين روزها در اين بخش از اقتصاد کشور جاري است.
البته نبايد فراموش کرد که بيماري تملک مادام العمر بر مناصب محدود به جامعه صنفي نبوده و تقريبا تمامي تشکل هاي اقتصادي کشور به اين بيماري مهلک دچار شده اند.
در تشريح اين بيماري مهلک که هنوز داروي آن نه در داروخانه ها و نه در عطاري ها يافت مي شود بايد گفت؛ در مرحله اول بخشي از حافظه فرد دچاري فراموشي مي شود تا جاييکه وي فراموش م يکند که با رأي اعضا و براي خدمت به ايشان انتخاب شده است.
در مرحله بعدي فرد مبتلا جايگاهي را که به دست آورده به عنوان يک ميراث خانوادگي و ارث پدري تصور کرده و تملک مادام العمر بر آن را حق مسلم خود مي داند.‏
تداوم اين بيماري لاعلاج فرد را به مرحله اي مي رساند که نه تنها جايگاه حقوقي به دست آمده را حق شخصي خود مي داند که دست درازي به حق و حقوق اعضاء و هر آنچه در زير مجموعه آن تشکل قراردارد را در محدوده اختيارات نامحدود خود مي داند.
متاسفانه اين بيماري در زماني مهلک تر مي شود که فرد نماينده يک گروه باشد و از آنجاييکه اين بيماري مسيري است، همه ديگر افراد آن گروه نيز دچار اين بيماري شده و اين مرحله اي است که مي توان از آن به عنوان بالاترين درجه ابتلا تعبير کرد، چراکه فساد فراگير شده و تشکل مذکور به محلي براي جولان دادن و منفعت طلبي گروهي تبديل مي شود.
متاسفانه بخشي از جامعه صنفي کشور در سال هاي گذشته دچار اين بيماري مهلک شده و نتيجه آن وضعيت نابساماني است که امروز اين بخش از اقتصاد کشور دچار آن شده است.
اما به هرحال با به روي کار آمدن دولت تدبير و اميد شرايط تغيير کرده و اگرچه راهي براي علاج بيماران مبتلايان به بيماري تملک مادام العمر بر مناصب کشف نشده، اما راه مقابله با آن کنار گذاشتن اين افراد است، اتفاقي که در انتخابات اخير جامعه صنفي رقم خورد و تعدادي از اين افراد از هيات رئيسه اتاق هاي اصناف کنار گذاشته شدند، اما هنوز تعدادي از ايشان در جاي خود باقي مانده اند و البته افرادي که کنار گذاشته شده اند نيز همچنان براي بازگشتن به جاي خود دست از تلاش نکشيده اند.
البته برخي از کارشناسان صنفي ابراز اميدواري کرده اند تا انتخبات آتي هيات رئيسه اتاق اصناف ايران که شهريور 93 برگزارخواهد شد، درماني براي اين بيماري پيدا کنند و يا حداقل راهي براي مهار ايشان پيدا کنند تا با کارشکني هاي خود مانع توسعه جامعه صنفي نشوند.‏
حال بايد ديد که در شهريور ماه امسال چه اتفاقي رقم خواهد خورد و جامعه صنفي کشور همچنان در مسير جديدي را که انتخاب کرده ادامه خواهد داد و به اصلاحات و تغيير راي خواهد داد و يا در برابر اين بيماري مهلک دوام نياورده و به اصول نادرستي که طي چند ساله گذشته به ناچار پايبند آن شده بودند بازخواهند گشت.‏



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |