جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 112663 20:09 1399/07/01
" پيش بينى" به از درمان

" پيش بينى" به از درمان

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
" پيش بينى" به از درمان

" پيش بينى" به از درمان

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

‏كسب علم و دانش و يادگيرى از همان ابتداى تاريخ بشر سبب حركت رو به جلو و پيشرفت آدميان بوده است. پايه و اساس آموزش مى بايست به حدى محكم و استوار باشد كه در جريان زندگى با وقوع مسائل و مشكلات، چه آن مسائل ريشه ى انسانى داشته باشند و چه طبيعى، همچنان به قوت خود باقى بماند نه آنكه به سرعت سست شود و آشفتگى به بار آيد.‏
طبيعت قبل از وقوع رويدادى بزرگ، هشدار هاى خود را مى دهد و اين ما هستيم كه بايد از اين جريان بياموزيم و خود را در برابر رويداد هاى بعدى مقاوم سازيم.‏
نظام آموزشى نيز خارج از اين امر نيست،آموزش به ويژه آموزش كودكان، نبايد تنها محدود به حضور در مدرسه با شرايطى كاملاً عادى و جدا از اين جريان ها و وقايع باشد.‏
بستر آموزش بايد به نحوى باشد كه خانه و مدرسه همراه و هم قدم در مسير موفقيت و پيشرفت، پيش بروند. شايان ذکر است که آموزش مهارت فرزند پروري به والدين، موضوعى كه با وجود اهميت بسيار، در كشور ما كمتر به آن توجه مى گردد نقش اساسى در تربيت و رشد كودكان دارد و سبب مي شود اين ديدگاه كه مدرسه و معلّمان به طور كامل وظيفه ى تعليم و تربيت كودكان را برعهده دارند، که كاملا ديدگاهى نادرست بوده و آثار مخرب آن به وضوح قابل رويت است، تغيير يابد.‏
از طرفى ديگر، ورود به دنياى گسترده و بى مانع مجازى نياز به تمهيداتى دارد كه بتوان در چارچوبى مناسب، استفاده از آن را پيش برد كه اين امر تنها با آموزش مناسب ميسر مى گردد كه فرهنگ استفاده از اين دنياى گسترده را به كوچك و بزرگ بياموزد، پيش از آنكه آثار مخرب و غير قابل كنترل آن پديد بيايند.‏
بار ها با وقايعى از قبيل آلودگى هوا مواجه شديم كه مانع از آموزش حضورى شدند
اما آيا والدين ما مى دانستند با وجود مشغله هاى كارى و زندگى خودشان چگونه تربيت و آموزش فرزند خود را پيش ببرند؟!‏
آيا مدارس و معلّمان به طور كامل و مسلط توانايى به جريان انداختن آموزش را به نحو احسن و از طريق مجازى داشتند؟!‏
آيا دانش آموزان با اين سبك از آموزش آشنايى كامل داشتند و آيا اسباب استفاده از آموزش مجازى براى تمامى آنان در تمامى نقاط كشور فراهم بود؟!‏
آيا دانش آموزان آداب استفاده از فضاى مجازى را مى دانستند و يا آن را بى هيچ مانعى مورد استفاده قرار مى دادند؟!‏
آيا ما اين تدابير را داشته ايم؟!‏
اين ها همان پايه هايى هستند كه بايستى استوار بنا شوند تا در وقوع رويداد هاى بزرگتر به راحتى سست نشوند و آشفتگى انسانى ايجاد نكنند. اين موضوع را فراموش نكنيم كه باتوجه به شرايط بد حاضر تنها سلامت جسم نيست كه مهم است بلكه سلامت روان نيز حائز اهميت است و اين موضوع تنها محدود به جامعه ى دانش آموزان نمى شود، بلكه والدين و كادر آموزش نيز در الويت موضوع قرار دارند.‏
حال اينجاست كه اينبار اهميت جمله " پيش بينى به از درمان"‏‎ ‎پررنگ مى شود.‏
درست است كه بنيان گذارى و ساخت اين پايه ها، امرى نيست كه در زمانى محدود و كوتاه صورت بگيرد امّا نبايد اهميت استفاده از فرصت ها و رويداد هايى كه به نوعى هشدار دهنده ى مسائل بزرگتر هستند را ناديده گرفت.‏
كلاس هاى مدارس در طول دوره هاى آموزشى و در روز هاى پنج شنبه، اغلب خالى از بانگ آموزش و حضور دانش آموزان بودند كه همين فرصت مى توانست در جهت حل تمرين و رفع اشكال براى دانش آموزان به طريق آموزش‎ ‎مجازى و در قالب يك برنامه‎ ‎هدفمند، در سراسر كشور مورد استفاده قرار گيرد، تا رفته رفته خطا هاى اين نوع از آموزش و كم و كاست هاى آن شناسايى شوند، همچنين مشخص مى شد كه دانش آموزان هر قشر و ناحيه ى كشورمان، در اين جريان مجازى آموزش با چه چالش هايى رو به رو هستند و در نهايت، صاحب نظران و مسئولان مربوطه در پى حل مشكلات برمى آمدند و به بستر سازى مناسب شرايط مى پرداختند.‏
حال با کسب تدبير مناسب به ويژه از طريق تعطيلى هاى گسترده ى ناشى از آلودگى هوا كه آزمونى آزمايشي براى آزمون بزرگ كرونا بود، سربلند بيرون مى آمدند و جريان آموزش، اينگونه كه آشفته هست ديگر نمى بود.‏
يادمان باشد که اين عمر و زمان آدميان است که تحت اين شرايط نامطلوب، بي بهره مي گذرد. يادمان باشد کودکان امروز، همان بزرگسالاني هستند که در سرنوشت و آينده ي کشور نقش خواهند داشت و لذا لحظه لحظه ي عمر آنان با ارزش است، امّا انتخاب با شماست که اين لحظات گرانبها صرف يادگيري و کسب مهارت شوند يا در آزمون و خطا هاي بي ثمر، قرباني بي تدبيري ها گردند.‏

فرناز کشاورز محمّدي
کارشناس ارشد سنجش و اندازه گيري (روانسنجي)، فعال حوزه کودک



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |