قانون شکنی به هر بهانه و دلیلی از سوی هر فردی در هر جا و مقامی اتفاقی نامیمون و نامبارک است و این بد زمانی بدتر می‌شود که قانون‌شکنی به یک فرهنک یا سنت تبدیل شود.

یکی از سخنانی که بارها و بارها از زبان یکدیگر شنیده‌ایم؛ اعتراض به قان‌شکنی است، از انتقاد به دورزدن قانون یک فرد در صف نانوایی تا اعتراض به ذبح قانون توسط لابی‌های اقتصادی متنفذ، اما متاسفانه همه ما معترضان نوبت خودمان که برسد، همه‌مان قانون شکنانی متبحرهستیم، از نادیده گرفتن قوانین راهنمایی و رانندگی تا احتکار کالا در انبارهای خانه‌مان، قانون‌شکنی‌هایی است که به عرف و سنت‌های اجتماعی تبدیل شده‌است هیچکدام این رفتارها را ناپسند و ناخوشایند نمی‌دانیم.

عادت به قانون‌شکنی در شرایطی به عادت‌هایی عادی تبدیل شده‌ که به یک اصل مهم توجه نداریم، اینکه درپی هرقانون‌شکنی، حق و حقوق دیگران را ضایع می‌کنیم و این دیگران می‌تواند یک فرد، یک قشر یا گروهی از شهروندان، جامعه و حتی دولت  باشد.

در روزهایی که گذشت شاهد اتفاقی بودیم که شاید اصل و ریشه آن خیر بود، اما همان عادت بی‌اعتنایی به قانون موجب شد تا یک نیت خوب، به واسطه یک رفتار قانون شکنانه به نتیجه‌ای ناخوشایند و تلخ منتهی شد.

در حالیکه که شیوع ویروس کرونا موجب محدودیت سفر اعم از داخلی و خارجی شده، اما در توافقی میان ایران و عراق مقرر شد، 20 هزار زائر ایرانی مجوز سفر هوایی به کربلای معلی را دریافت کنند تا در مراسم اربعین شرکت کنند، اما شاهد بودیم که خیلی از زوار عاشق از مسیرهای زمینی عازم مرز ایران و عراق شدند به امید اینکه همان عادت‌های عادی شده به کمک ایشان آمده و قانون نادیده گرفته شود و مرز بر روی آنها گشوده شود.

در نهایت هجمه موج پرشور زائران حسینی(ع) حدود قانون را نادیده گرفتند و نتیجه آن این شد که تعدادی از پرسنل ناجا از رده سرباز به بالا مجروح و راهی بیمارستان شدند.

اگرچه همه می‌دانیم که پشت این قانون شکنی هیچ بزه و نیت سوئی قرار ندارد و عشق به سالار شهیدان و سقای کربلا موجب شد تا اینگونه قانون شکسته شود به همین دلیل ناجا مقتدرانه رعایت حال زوار را نموده است و برخورد تندی با ایشان نداشته، اما باید اقرار کنیم که قانون شکنی حتی اگر علت آن عشق مقدس باشد، بازهم قابل قبول نیست.

چنانکه برخی رسانه‎‌ها نیز در انتقاد به این اتفاقات نوشتند، با اینکه دولت ایران و عراق اعلام کردند که ایرانی‌ها به صورت محدود می‌توانند به صورت هوایی راهی کربلا شوند، بازهم برخی از هم‌وطنان عاشق زیارت اباعبدالله راهی مرزهای زمینی مثل مهران و شلمچه شده‌اند تا شاید از آن طریق بتوانند به زیارت امام حسین (ع) بروند.

این حضور گسترده مردم در مرزها نشان می‌دهد که ما ایرانی‌ها به شدت امیدوار به قانون نانوشته « تو بمیری و من بمیرم»! هستیم. آنها با خود گفته‌اند که به مرز مهران می‌رویم و انشالله که راه را باز می‌کنند. آنها این تجربه را داشته‌اند. آنقدر در این سال‌ها قوانین را دور زده‌اند که فکر می‌کنند می‌توانند بازهم آن را تکرار کنند.

بخشی از مردم از وقتی پای به جامعه می‌گذارند، راه‌های دور زدن قانون را یاد می‌گیرند و می‌فهمند در ایران رسیدن به مسیری که خلاف قانون است، زیاد سخت نیست.

هجوم مردم به شلمچه و اتفاق افتادن این حوادث تلخ، بیانگر فرهنگ غلط ماست. فرهنگی که متاسفانه باعث شده ما چندان با قانون و قانون‌مداری رابطه خوبی نداشته باشیم. باعث شده است هر وقت ما جایی با تابلوی قانون روبرو می‌شویم به دنبال پارتی و آشنایی می‌گردیم که بتوانیم از روی قانون بپریم.

واقعا اتفاقاتی که در پی اربعین امسال افتاد یک هشدا بزرگ برای همه ما بود. یک هشدار جدی که نشان می‌دهد اوضاع قانون‌مداری جامعه ما خوب نیست. اگر شهروندان آموزش دیده بودند که در این کشور حرف آخر با قانون است، شاید امروز شاهد چنین صحنه‌‎هایی نبودیم.

هنوز که هنوز است آنهایی که در مرزها نشسته‌اند، منتظر یک اتفاق هستند. اتفاقی که شاید قانون را نادیده بگیرد و راه برای رفتن آنها به عراق باز کند. در اربعین‌های گذشته آنها سابقه اینگونه رفتن به عراق را داشته‌اند.

باید قانون مداری را به بچه‌ها آموزش داد. از همان روزی که راهی مدرسه می‌شوند و زندگی اجتماعی را یاد می‌گیرند، قانون‌مداری را آموزش ببیند. بدانند که هیچ راه فراری از قانون وجود ندارد و همه در برابر آن مساوی هستند. آنها باید بفهمند که به جای پارتی، پول و پرویی این قانون است که در کشور حکم‌فرماست.

#مرزداران_حسینی

#نیروی انتظامی_مظلوم