رضا پاکدامن-تحلیلگر اقتصادی
در جریان سفر آقای رئیسی به قطر، توافقات متعددی در حوزه های مختلف صورت گرفت، از جمله در حوزه حمل و نقل دریایی و ترانزیت ، که نگارنده در همان زمان از قابلیتهای اجرایی این توافقات و نیاز قطر به آنها خصوصا در حوزه حمل و نقل و ترانزیت ابراز تردید کرده بودم.
زیرا موقعیت قطر و نیاز تجارت خارجی قطر آنگونه نیست که اساسا نیاز به قلمرو ایران برای ترانزیت کالا داشته باشند. مشخص نیست براساس چه مطالعاتی از سوی وزارت راه ایران اینچنین نیازسنجی صورت گرفته است. متعاقب این سفر هیات بلند پایه دولت ایران به قطر، آقای قاسمی وزیر راه و شهرسازی رایزنیهای متعددی با طرف قطری صورت داد و در۷ مهر در مورد شرط اقامت ۳روز در قطر برای فروش بلیت بازیهای جام جهانی به ایرانیها، بهعنوان یک «دستاورد بزرگ» گفت: «ایرانیها میتوانند صبح با کشتی کروز به قطر مسافرت کنند و بازی مورد نظرشان را تماشا کنند و شب به کشور برگردند.برای استفاده طرف قطری از ظرفیتهای موجود در ناوگان حمل و نقل هوایی و دریایی ایران برای جابهجایی مسافران در ایام جام جهانی فوتبال از نظر تعداد پرواز تقریبا محدودیتی نداریم و با قطریها به توافق رسیدهایم». با توجه به این وعدههای قاطعانه وزیر راه ، برنامهریزیها و حتی سرمایهگذاریهایی در ایران و در کیش صورت گرفت و بخش هتلداری و گردشگری امید زیادی به انتفاعی هرچند اندک از «جام جهانی» داشت؛ ولی ۱۹ آبان ضرغامی وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در بازدید از راه اندازی کشتی تفریحی جدید ساخته شده در ایران کل طرح و توافق با قطر را منتفعی دانسته و گفت: «قرار بود مسافران جام جهانی فوتبال در قطر را بوسیله کشتی سانی جابهجا کنیم و این کشتی آماده است. اما دولت قطر به دلایل مشکلات داخلی خودش امکان پهلو گرفتن کشتی و شناورهای ایرانی را ندارد و مسئولان قطری از به وجود آمدن این شرایط و اینکه نمیتوانند گردشگر دریایی جذب کنند، عذرخواهی کردند» بهنظر میرسد اولین «گل به خودی» را قبل از شروع جام جهانی دریافت کردهایم !
لازم است وزیر راه ایران که در مورد این قضیه حسابی ویژه باز کرده بود، شفاف سازی کند. آنطور که مسئولین وعده داده بودند قرار بود از فرصت ویژه برگزاری جام جهانی قطر، بخشهای مختلف اقتصادی کشور به ویژه صنعت گردشگری نیز منتفع شوند. درصورتی که بهنظر میرسد نه تنها منفعتی عاید ایران نخواهد شد بلکه برای سفر ایرانیان به قطر، تقاضا برای ارز افزایش یافته و مبالغ زیادی ارز از کشور خارج و عاید کشورهای دیگر خواهد شد.
اگرچه این موضوع در کنار انبوهی از مشکلات بزرگ حال کشور، کم اهمیت بوده، ولی نکته مهم کیفیت توافقات بینالمللی ایران است که حتی کشور قطر ظرف یک ماه از توافق صورت گرفته در سطح بالای دولتهای طرفین، اینچنین با یک عذرخواهی ساده، از آن عبور کرده است.
این خطر وجود دارد در مسایل مهمتر بینالمللی نیز، بدون بررسی کارشناسی قوی و ارزیابی هزینه و فایده، براساس تعارفات دیپلماتیک، «انبوهی» از توافقات صورت گیرد، که یا اساسا در حد تفاهم نامههای ابتدایی و بدون نفع عملی برای کشور باشد و یا از استحکام لازم برخوردار نباشد.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه