با گذشت زمان برخی زوایای پنهان و حواشی ایجاد شده برای خریداران کشت و صنعت مغان شفاف و ماجرای تخریب برند مدیر و مجموعه ای که این کشت و صنعت را خریداری کرده بود، رنگ و بویی دیگر گرفت.

به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، پس از دعاوی مطرح شده در مورد واگذاری کشت و صنعت مغان به بخش خصوصی، هجمه رسانه ای عجیبی علیه خریدار این مجتمع شکل گرفت.

در حالیکه بسیاری از واگذاری هایی که در چارچوب خصوصی سازی در کشور انجام گرفته ناموفق بوده یا با مشکلاتی چون حراج منابع، تعدیل کارگران و کاهش بهره روی روبرو شده است، واگذاری مجتمع کشت و صنعت مغان را می توان از معدود واگذاری های موفق تاریخ خصوصی سازی در کشور دانست، چراکه خریدار در کوتاهترین زمان ممکن این مجتمع را که از منظر تولید و بهره وری و حتی تعمیر و نگهداری در معرض نابودی بود، به مجموعه ای فعال و پویا تبدیل کرده و علاوه بر افزایش بهره وری، موفق به ایجاد اشتغال قابل توجه بالاخص برای نیروهای بومی منطقه شد.

اما به هر حال دستگاه ناظر روند واگذاری این مجموعه را غیرقابل قبول دانست و حکم به بازگرداندن آن به دولت داد و مالک خصوصی نیز بدون هیچ هیاهو و حاشیه سازی پذیرفت که باید از حکم صادر شده حال درست یا اشتباه تمکین کند.

اما متاسفانه شاهد بودیم که هرچه نهاد ناظر و مالک خصوصی کشت و صنعت مغان از حاشیه دوری می کردند، جریان رسانه ای زرد با حدت و شدت بیشتر تلاش می کرد تا موضوع را جنجالی و خریدار بخش خصوصی را در برابر دولت و دستگاه قضا قراردهد.

در دوگانه رسانه ای که جریان پیدا کرده بود، گروهی مالک را مظلوم معرفی و می کردند و گروهی دیگر ایشان را ظالم می خواندند و هر دو تلاش می کردند با ایجاد رفت و برگشت پاسخ دهی به مباحث مطرح شده از سوی دیگری، جنجالی بزرگ درست کنند.

اینکه این جریان رسانه ای چگونه مدیریت و خاموش شد، ماجرایی دیگر است، اما هدف از این ماجراجویی چه بود، اصلی است که باید به آن پرداخته شود.

پس از آغاز بررسی این پرونده در دستگاه قضا، ترازوی عدالت با دقتی قابل تقدیر ذینفعان و ذیربطان این ماجرا را توزین کرد و در نهایت به بی گناهی خریداری بخش خصوصی مجتمع کشت و صنعت مغان رأی داد و این موضوع را غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه به صراحت اعلام کرد؛ در ارتباط با شرکتی که این مجموعه را به عنوان خریدار صاحب شده بود اعلام تخلفی نشده و تخلفات از ناحیه واگذارکننده بود.

با طرح این موضوع مشخص شد که گروه صنعتی شیرین عسل که این مجموعه را خریداری کرده بود، هیچ تخلفی انجام نداده است و این یعنی باز شدن پنجره ای جدید در ماجرای جنجال رسانه ای که شکل گرفته بود.

بی هیچ اغراق و مبالغه ای قریب به اتفاق صاحبنظران حوزه اقتصادی کشور اذعان می کنند که این گروه صنعتی یکی از موفق ترین های صنع کشور است و مسیر رسیدن این مجموعه صنعتی به قله موفقیت، به گونه ای بوده که امروز علاوه بر مطرح بودن نشان تجاری شیرین عسل به عنوان یک برند بین المللی موفق، مدیر و بنیانگذار آن یعنی یونس ژائله نیز به واسطه تلاش و پشتکار و همچنین سبک و سیاق مدیریتی که خلق کرده است، به یک برند تبدیل شده است.

با این تفاسیر چاره ای باقی نمی ماند جزء اینکه بپذیریم؛ برای آن جریان رسانه ای نه دشت مغان و ادعاهایی که در مورد بیت المال مطرح می کرد مهم بود و نه اینکه بر سر خصوصی سازی و اقتصاد کشور چه خواهد آمد.

به واقع ایشان تنها یک هدف را دنبال می کردند و آن تخریب دو برند ارزشمند در اقتصاد کشور بود و اگر این موضوع را به عنوان سرفصلی جدید در پرونده دشت مغان بپذیریم باید این حقیقت را نیز قبول کنیم که این خود داستانی جدید است که بازیگران نقش منفی آن سهم زیادی در خلق اینم ماجرا قصه دارند.

با قبول این موضوع باید بررسی کنیم که هدف بازیگران بد داستان چه بوده و اصولا برای رسیدن به چه هدفی وارد بازی شدند و در نهایت یک گزینه برای پاسخ دادن به این سؤال وجود ندارد، تخریب رقیب قدرتمند در بازار داخل و خارج کشور برای گرفتن سهمی از بازار توسط مجموعه هایی که به هر دلیلی شیرین عسل و مدیر و مالک آن را رقیب خود می دانند.

به واقع همه آن جنجال رسانه ای شکل گرفت تا برند شیرین عسل تخریب و سهم آن از بازار کمتر شود و از طرفی برند کارآفرین و صنعتگری تلاشگر نیز تخریب شود تا نتواند مجدد برند گروهی صنعتی خود را احیاء کند و در نهایت فضا برای مجموعه هایی که چندان اعتقادی به رقابت سالم ندارند بازر شود، هرچند که باید اعتراف کرد که این داستان آنگونه که ایشان می خواستند به پایان نرسید.