جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 155174 18:49 1400/07/02
ارتش سیصدهزار نفری افغانستان ذوب و ناپدید شد؟

ارتش سیصدهزار نفری افغانستان ذوب و ناپدید شد؟

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
ارتش سیصدهزار نفری افغانستان ذوب و ناپدید شد؟

ارتش سیصدهزار نفری افغانستان ذوب و ناپدید شد؟

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

محمود خاقانی -کارشناس بین‌المللی انرژی

سفر اخیر وزیر امورخارجه عربستان به هند و گفتگو با هند درباره مسائل افغانستان و تامین امنیت انرژی مورد نیاز هند این سئوال را مطرح کرده است که چگونه طالبان بدون هیج مقاومتی وارد کابل شد و ارگ ریاست جمهوری را به تصرف درآورد؟

**چرا بایدن دروغ گفت؟

رئیس جمهوری آمریکا وقتی سخن از خروج نظامیان آمریکا از افغانستان را مطرح کرد در برابر این سئوال که سرنوشت دفاع از افغانستان در برابر طالبان چه می شود؟ پاسخ داد و این پاسخ را هم به دفعات تکرار کرد که آمریکا برای افغانستان یک ارتش حرفه ای  و قوی سیصد هزار نفری تربیت و مسلح کرده است که به راحتی در برابر چند هزار طالبان مقاومت می کند.

اما، آنطور که یورنیوز بررسی کرده است پس از پیشروی‌های برق‌آسای طالبان در سراسر افغانستان و درنهایت تسلیم بی‌چون و چرای کابل در برابر طالبانی که  قانون اساسی و نظام دولتی افغانستان را به  امارت اسلامی، یک شبه تغییر دادند ، این سئوال بیشتر مطرح شد  ارتشی که آمریکا مدعی است برای افغانستان در طول 20 سال با هزینه میلیارد ها دلار تربیت و مسلح کرد کجاست؟ شهروندان افغان و حتی غیر افغان هم از اینکه کابل به این راحتی سقوط کرد انگشت به دهان ماندند و مرتب می پرسیدند که چرا هیچکس از کابل دفاع نکرد؟

**ارتش افغانستان برای دفاع از  آمریکا بود و نه افغانستان

برخی کارشناسان معتقدند که آمریکا در آموزش ارتش افغانستان آنها را برای مبارزه و مقابله با طالبان تربیت و مجهز نکرده بود. پس اگر ارتش ملی و پلیس افغانستان برای مقاومت در برابر طالبان آموزش ندیده و تجهیز نشده بودند، دلیل وجود آن‌ها چه بود؟ این پرسش را بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی از صاحب نظران بسیاری پرسیدند ولی هنوز پاسخی قانع کننده به این سئوال داده نشده است.برخی معتقدند که آمریکا ارتشی را تربیت کرد که برای آمریکا بجنگند و از منافع آمریکا دفاع کند. از آنجائیکه طالبان با آمریکا بطور سری همکاری داشت بنابراین ، ارتش تربیت شده توسط آمریکا برای افغانستان طالبان را دشمن فرض نمی کرد و آمریکا هم که فرماندهی را دردست داشت به ارتش افغانستان دستور جنگ با طالبان را نداده بود.  یورونیوز درتاریخ 16 اوت 2021 (یکشنبه 10 مردادماه 1400)  زمانی که ناباورانه تصاویر ورود طالبان به ارگ ریاست جمهوری  افغانستان پخش می‌شد و نیروهای مسلح افغانستان، بدون شلیک یک گلوله، پایتخت را برای تضمین «انتقال مسالمت آمیز قدرت» به حاکمان جدید با ذوب شدن و ناپدید شدن تسلیم کردند، دنیا متعجب و حیرت زده شد.

**آمریکا نخواست و یا نتوانست درافغانستان آرامش برقرار کند:

افغانستان در چهار دهه گذشته همواره درگیر جنگ داخلی بوده است: جنگ مجاهدین علیه جمهوری خلق و حامیان نظامی اش (شوروی سابق)، جنگ داخلی میان گروه‌های مختلف جنگ‌سالاران مجاهدین، جنگ میان طالبان و مجاهدین و سرانجام جنگ طالبان با جمهوری اسلامی افغانستان و حامیان بین‌المللی آن. فقط  در طول ۲۰ سال اخیرحدالاقل  ۱۵۰ هزار شهروند افغانی در جریان درگیری‌ها کشته شده‌اند که حدالاقل  ۴۳ هزار نفر از آن‌ها غیرنظامی ونزدیک به حدالاقل  ۱۱۰ هزار نفر از آن‌ها عضو نیروهای نظامی و امنیتی بوده‌اند. درواقع این همه تلفات بسیار سنگین به مردم افغانستان تحمیل شد در راستای منافع آمریکا و متحدان آمریکا بود. البته در ظاهر خروج آمریکا و متحدان اش از افغانستان طوری بیان و تبلیغ می شود که تصمیمی ناگهانی و ضروری بوده است. حتی با اشاره به  شمار بالای قربانیان جنگ با طالبان در افغانستان و بعد بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان یعنی بازگشت به «نقطه صفر»، را وزیر امورخارجه انگیس  و رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان  شکست توصیف کردند.

** ۸۳ میلیارد دلار هزینه برای ارتشی که ذوب و ناپدید شد

یورو نیوز براساس بررسی های بعمل آمده می نویسد که آمریکا مدعی است که  در ۲۰ سال گذشته ۸۳ میلیارد دلار برای ساخت، تجهیز، پشتیبانی و آموزش ارتش افغانستان هزینه کرده بود.  این مبلغ هنگفت در کشوری خرج شد که  بیشتر از 70 درصد  جمعیت آن در تمام ساعات شبانه روز برق ندارند. با این حال، به نظر می‌رسد که بسیاری از اعضای ارتش  ملی و پلیس افغانستان ، توانایی کاربرد و نگهداری تجهیزات رزمی اهدایی از سوی ایالات متحده و ناتو را نداشتند. این نکته را باید توجه کرد که پول هائی که دولت آمریکا مدعی است در افغانستان هزینه کرده است با سود و درآمد هائی که شرکت های آمریکائی در افغانستان داشتند ( استخراج از معادن و...) به صنایع نظامی آمریکا و نظام مالی و اعتباری آمریکا برگشت شده است. درهمین حال تجهیزات نظامی آمریکائی که در افغانستان باقی گذاشته شده اند به احتمال قوی تجهیزاتی هستند که از رده خارج شده اند و در ارتش آمریکا با مدل های جدید و مدرن جایگزین شده اند.

**تصمیم به خروج از افغانستان دردولت اوباما گرفته شد

براساس گزارش شبکه فرانس ۲۴  (فرانسه)  آمریکا از سال ۲۰۱۱ میلادی ( دردولت اوباما) خروج تدریجی نیروهایش از افغانستان را تصمیم گرفت و  آغاز کرد. خبرگزاری های غربی مدعی اند که آمریکا  این واقعیت را نادیده گرفته بود که بسیاری از نفرات نیروهای ارتش و پلیس  آفغانستان ، سواد خواندن و نوشتن هم نداشتند.  یورونیوز می نویسد که هم آمریکا و هم دولت افغانستان  (دولت اشرف غنی ) درباره ارتش ۳۰۰هزار نفری  افغانستان  بسیار اغراق کردند. نسبت ۱ به چهار نیروهای نظامی دولتی در برابر طالبان تا روزهای قبل از سقوط کابل هم برای اطمینان دادن به مقاومت در برابر جنگجویان امارت اسلامی (طالبان)  استفاده می‌شد. گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکایی هم برآورد می‌کرد پس از خروج نیروهای خارجی، دولت افغانستان احتمالا تا ۲ ماه می‌تواند دربرابر طالبان مقاومت کند و پس از آن سقوط خواهد کرد. یعنی چی ؟ ارتشی که آمریکا آموزش داده و تجهیز کرده در برابر 60 یا 70 هزار طالبان که مجهز به سلاح های سبک می باشند فقط دوماه می تواند مقاومت کند؟  پس باید پذیرفت که شاید چنین ارتشی وجود نداشته است.

از سوی دیگر «مرکز مبارزه با تروریسم» وابسته به دانشسرای پرآوازه وست پوینت  آمریکا در گزارشی در سال ۲۰۲۰ میلادی اعلام کرد که تنها ۱۸هزار نفر از اعضای نیروهای مسلح افغانستان تحت امر وزارت دفاع بودند و مابقی برای پلیس یا دیگر نیروهای امنیتی کار می‌کردند.

به عبارتی دیگر اصلا" ارتشی 300 هزار نفری وجود خارجی نداشته است. علاوه بر همه این‌ها، از قرار معلوم مقامات آمریکائی  ضعف‌ها و ناتوانی‌های بخش های مختلف امنیتی ، نظامی و اداری افغانستان را عامدانه پنهان می‌کرده اند.
یورونیوز به نقل از جان سوپکو، مدیر دفتر بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) اخیرا فاش کرده است :  «زمانی‌که نوبت به ارزیابی ارتش افغانستان می‌رسید، نظامیان اهداف را با هدف دستیابی آسانتر تغییر می‌دادند تا بگویند موفق شده‌ایم. وقتی هم که نمی‌توانستند موفق شوند، اطلاعات شکست را به‌شکل محرمانه طبقه‌بندی می‌کردند تا از افشای آن جلوگیری کنند. آن‌ها [نظامیان ناظر آمریکایی] می‌دانستند که چقدر وضع ارتش افغانستان خراب است. »    برخی  از صاحب نظران براین عقیده اند که بعلت فساد واختلاس در آمریکا بودجه ها را به اسم افغانستان می گرفتند ولی هرگز در افغانستان هزینه نمی کردند. آخرین گزارش «سیگار»  به کنگره آمریکا هشدار داده بود که «استفاده از سیستم پیشرفته تسلیحات، خودروها و پشتیبانی ارتش‌های غربی به شدت از توان نظامیان عمدتا کم‌سواد افغانستان خارج است».

**قوم گرائی در افغانستان :

ساختار دولت-ملت و نهادها و عقلانیت بروکراتیک در افغانستان از قرار معلوم هیچگاه با جامعه این کشور هماهنگ نشد و وجود رشوه ، فساد و اختلاس مردم را بشدت از دولت هائی که بعد از طالبان روی کار آمدند به ویژه دولت  اشرف غنی و دولت آمریکا متنفر و عصبانی کرده بود. یورونیوز می نویسد که گزارش های بسیاری حاکی  از تمایل قومیتی کارکنان دولت و ارتش به طالبان به تازگی  منتشر شده اند. اگرچه امکان راستی‌آزمایی این گفته‌ها و نوشته‌ها دست‌کم در حال حاضر وجود ندارد اما بدون شک، صرف وجود همین نگرش در میان ناراضیان پرشماردرمیان مردم افغانستان  نشان می‌دهد که آمریکا هرگز درصدد نبود که درطول  ۲۰ سال گذشته برای ساخت یک جامعه متحد و تاسیس یک ارتش واحد از دل  جامعه افغانستان تلاش کند و ترجیح داده بود که افغانستان درهمین حالی که امروز رها شده باقی بماند.

**فساد سازمان‌یافته درافغانستان

از حدود بیش از یکماه  پیش که طالبان به سرعت شهر به شهر، مراکز ولایات تا کابل  را تصرف ‌کردند، ورود جنگجویان طالبان به شهر ها  و انتشار تصاویر «کاخ‌های» دولتمردان فراری، اختلاف طبقاتی قابل توجه و نوع زندگی  طبقه حاکم  درمقام مقایسه با اکثریت فقیر مردم افغانستان را آشکار کرد. در چند سال گذشته، گزارش‌های متعددی از فساد اداری گسترده در افغانستان، از تقسیم کمک‌های بین‌المللی گرفته تا خرید رای برای نامزدهای نمایندگی و وزارت و دیگر مناصب دولتی منتشر شده بود.

گزارش مقام‌های روسیه از فرار اشرف غنی با خودروهایی پر از پول و رها کردن بخشی از این پول در باند پرواز و پذیرش این روایت از سوی افکار عمومی محلی و جهانی، باز هم فارغ از صحت یا کذب آن، نشان می‌دهد که عالی‌ترین مقام افغانستان تا چه حد بی‌اعتبار بوده و هست.

**رقابت در کسب قدرت و ریاست

یورو نیوز می نویسد که دو انتخابات اخیر ریاست جمهوری، فضای آشفته سیاسی را بیش از پیش نمودار کرد: در هر دو انتخابات، دو نامزد رقیب اشرف غنی و عبدالله عبدالله خود را پیروز معرفی کرده و در میان هواداران مراسم سوگند برگزار کردند. وقتی زور یکی از دو طرف به رقیب نرسید، دو رقیب با هم در دولت حضور یافتند و قدرت را به قدر وسع با یکدیگر قسمت کردند. دولتی که با این حد از اختلاف تشکیل می‌شود و البته ربطی به کابینه‌های ائتلافی در رژیم‌های پارلمانی ندارد، البته توان و انگیزه لازم برای اداره یک جامعه متزلزل و به طریق اولی، نظارت بر یک ارتش واحد و منظم ( درصورتی که وجود داشت ) را هم ندارد.

**خروج نیروهای بین‌المللی و پایان اعتماد به دولت افغانستان

یورو نیوز معتقد است که فارغ از تمام این استدلال‌ها، خروج نیروهای نظامی آمریکا و متحدان آمریکا  از افغانستان و اصرار بازیگران منطقه‌ای ( عربستان ، پاکستان ، چین ، روسیه ، ایران و...)  وبازیگران عمده  بین‌المللی در شریک کردن طالبان در قدرت، به فرماندهان و سربازان نیروهای مسلح افغانستان (اگر ارتشی وجود داشت) نشان داد که پروژه ساخت و حمایت از افغانستان منهای طالبان به پایان خط خود رسیده است. بنابراین ، کارشناسان آشنا به مسائل افغانستان معتقدند اگر یک ارتش سیصد هزارنفری وجود داشت ، که بنظر می رسد چنین ارتشی وجود  نداشت ، هیچ انگیزه ای برای مقاومت نداشتند و به همین دلیل ذوب و ناپدید شدند.

**طرح صلح افغانستان؟

یورونیوز تاکید می کند از زمانی که دولت آمریکا به ریاست  دونالد ترامپ طرح صلح افغانستان را با زلمی خلیل‌زاد کلید زد، چین، روسیه، ایران، هند، اتحادیه اروپا، انگلیس  و البته  نقش اصلی را پاکستان  ایفا می کرد ، باب گفت‌وگو با نمایندگان طالبان را گشودند. دفتر سیاسی طالبان در قطر به مرکز رفت‌وآمد دیپلماتیک تبدیل شد و دولت اشرف غنی-عبدالله عبدالله بازیگر دست دوم گفت‌وگوهای صلح شدند.

حتی پیش از آن، در زمانی که شاخه ولایت خراسان داعش اعلام موجودیت کرده بود، ایران و روسیه که اعتمادی به دولت اشرف غنی و سایر  دولتمردان  افغانستان نداشتند، ترجیح دادند برای امنیت خود و دور نگاه‌ داشتن تروریسم از مرزهای خود با رهبران  طالبان  گفتگو کنند و  کنار بیایند.

تجربه افغانستان و تجربه فرانسه که بطور ناگهانی از اتحاد بین استرالیا، آمریکا و انگلیس باخبر شد و قرارداد نود میلیارددلاری ساخت زیردریائی با سوخت هسته ای را آمریکا و انگلیس از دست فرانسه ربودند نمایانگر این است همانطور که مردم ایران درسالهای ملی شدن صنعت نفت شاهد بودند و تاریخ گواهی می دهد،  آمریکا و انگلیس  هرزمان منافع  شان ایجاب کند به دوست شان کلک می زنند و با دشمن دوست شان کنار می آیند.



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |