کشاورزی را می توان یکی از فاکتورهای اصلی در اقتصاد هر کشور دانست، به طوری که برخی از کشورهای جهان با توسعه کشاورزی سهم بسیاری را در بازارهای جهانی از آن خود کرده اند. ایران نیز با در اختیار داشتن مزیت های مختلف می تواند سهم بسزایی در کشاورزی و همچنین بازارهای منطقه و یا حتی جهان داشته باشد

، اما متاسفانه در سال های گذشته و در پی توسعه شهرنشینی ،کشاورزی در مناطق روستایی با پراکندگی مواجه شد. این موضوع علاوه بر کاهش تولید محصولات کشاورزی نقش مهمی در مهاجرت روستاییان به شهر های بزرگ و افزایش بیکاری را به دنبال داشت. در نتیجه جلوگیری از پراکندگی می تواند به توسعه کشاورزی در کشور و تثبیت جمعیت روستایی کمک کند

مسئله ای که حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار سید ابوالفضل رضوی معاون توسعه روستایی و مناطق محروم معاون ریاست جمهور بر آن تاکید کردند ، ایشان گفتند که حوزه کشاورزی و به ویژه کشاورزی روستایی، وارث یک پراکندگی است که از زمان انقلاب سفید و اصلاحات ارضی به وجود آمد که ما وظیفه داریم که این پراکندگی را جمع کنیم و با ایجاد یک نظام یکپارچه در کشاورزی و جمع کردن پراکندگی ها، کشاورزی پیشرفته و صنعتی را در کشور راه اندازی کنند.جمعیت روستایی کشور صاحب امکانات بالقوه گسترده ای است، تنها کافی است که ما داشته های خود را باور کنیم و با همت بلند این امکانات را در اختیار بگیریم

نبود سند جامع در بخش کشاورزی

یکی ازعوامل مهم در پراکندگی کشاورزی نبود سند جامع کشاورزی است که در سال های اخیر با توسعه صنعت درجهان خلاء سند جامع کشاورزی بیش از گذشته در کشور احساس می شود، سندی بالا دستی که توانمندی ها و پتانسیل های موجود در این بخش را مشخص کرده و به عنوان نقشه راه دراختیارمسئولان این بخش و کشاورزان قرار بگیرد. جای خالی این سند را در حال حاضر پراکندگی در این حوزه پر می کند و در صورتی که مسئولان به موقع برای تدوین این سند دست به کار نشوند می توان پیامدهای بسیاری همچون مهاجرت روستاییان به شهر را پیش بینی کرد.

حال درصورتی که سند جامع در بخش کشاورزی تدوین شود، این صنعت با برنامه ای دقیق و منسجم به اهداف پیش بینی شده در سند چشم انداز ۱۴۰۴دست خواهد یافت. درواقع با تدوین سند جامع کشاورزی می تواند از پراکندگی در این بخش که شامل نبود الگوی کشت مناسب، عدم استفاده از برنامه های آبیاری مکانیزه و... می شود، جلوگیری کرد.

با تغییر الگوی بارش درکشور مشکل دیگری پیش روی بخش کشاورزی قرارگرفته است که می تواند پراکندگی در این حوزه را بیش از گذشته افزایش دهد. کمبود آب در برخی مناطق کشور موجب تغییر در الگوی کشت و افزایش هزینه می شود

کاهش بارندگی درسال های اخیر، کشاورزی دربرخی نقاط کشور را با مشکل مواجه کرده است . این در حالی است که بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب درکشور تلقی می شود. با برنامه ریزی دقیق از سوی دولت و مجلس می توان این بحران را به درستی مدیریت کرد. همگام شدن مسئولان دولتی و کشاورزان و اجرای الگوی صحیح آبیاری می تواند درحل این مشکل و جلوگیری از پراکندگی آن موثر باشد

البته نکته دیگر این است که توسعه کشاورزی و جلوگیری از پراکندگی دراین بخش نیازمند بودجه کافی و حمایت دولت از کشاورزان است. خرید تضمیمنی برخی محصولات کشاورزی تمایل برای این کار را افزایش داده و از سویی دیگر خسارت های اقتصادی وارد شده به کشاورزان را کاهش می دهد. پس بهتر است پیش از آن که دیر شود برای توسعه هرچه بیشتر صنعت کشاورزی اقدامات لازم صورت بگیرد زیرا درآمدهای حاصل از این بخش می تواند جایگزین مناسبی از درآمدهای نفتی شود که همواره قطع وابستگی به نفت و صادرات محصولات غیر نفتی مورد تاکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است.

منبع: تابش کوثر