تارنواز پیشکسوت ایرانی گفت: این نسل، ساز ندیده است. زمانی که در هنرستان، موسیقی تدریس می‌کردم همه ویلن و پیانو را انتخاب می‌کردند

و وقتی دلیل آن را می‌پرسیدیم، می‌گفتند نمی‌دانیم سازهای ایرانی چه شکلی هستند.
به گزارش ایسنا‌، هوشنگ ظریف که داوری نخستین جشنواره‌ی موسیقی استاد شهناز را برعهده داشت‌، اظهار کرد: من هفت ساله بودم که ساز زنده‌یاد مجد را از رادیو شنیدم و از مقطع پنجم دبستان نیز به هنرستان موسیقی وارد شدم. در بدو ورودم زنده‌یاد روح‌الله خالقی از من پرسید می‌خواهی چه سازی یاد بگیری و من پاسخ دادم تار. سپس آقای خالقی به من گفتند که باید نزد موسی‌خان معروفی بروم.
او ادامه داد: من خیلی به ساز تار علاقه‌مند بودم. بعدها شنیدم که استادی از اصفهان به تهران آمد که او همان استاد جلیل شهناز بود. وقتی ساز شهناز را شنیدم تحت تأثیر قرار گرفتم. بداهه‌نوازی او بی‌نظیر بود و به او علاقه‌مند شدم. من قطعات ایشان را از روی نوار به نت درآوردم که بعدها منتشر هم شد. من و همسرم هفته‌ای یک‌بار به منزل ایشان می‌رفتیم. او یک‌بار من را شرمنده کرد، وقتی کتاب‌هایم را بردم که ایشان امضا کنند، آقای شهناز برای من نوشتند «سرور گرام و استاد مسلم تار هوشنگ ظریف». من خیلی خجالت کشیدم که ایشان من را این‌گونه خطاب کردند.
وی افزود: ما برای این استادان جایگزینی نداریم. در حالی که موسیقی ایرانی باید حفظ شود. متأسفم که این روزها نوازندگی تار عوض شده است. ما باید در نوازندگی این ساز که مادر سازهای ایرانی است، اصالت را حفاظت کنیم.
به گزارش ایسنا‌، اختتامیه‌ی جشنواره‌ی موسیقی استاد شهناز صبح امروز (جمعه، 19 دی‌ماه) در هنرسرای «خورشید» اصفهان برگزار شد.
در این مراسم، مدیر اندیشکده «مشیر» که بانی برگزاری این جشنواره است‌، گفت: اگر اندیشکده‌ی مشیر به یاری دوستانی توانست پرچم جشنواره‌ی ملی موسیقی سنتی استاد شهناز را بالا ببرد‌، بی‌شک به پشتوانه‌ای متکی بوده و به برکت نام جلیل شهناز این اتفاق افتاده است.
محسن شیروانی ادامه داد: امیدوارم استاد جلیل شهناز و خانواده‌اش، کم‌تجربگی ما را بپذیرند و بدانند که ما در این راه تلاش کردیم. امیدواریم سال آینده کم و کاستی‌ها برطرف شود و به جایی برسیم که این جشنواره به اندازه‌ی برکت نام جلیل شهناز، برگزار شود.
وی افزود: جشنواره‌ی ملی استاد شهناز بر پایه‌ی پژوهشی چند ساله برگزار شد.
او در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: ذات موسیقی، پاک است؛ اما متأسفانه در دنیا، موسیقی خوب زیاد به مردم معرفی نشده است‌، مردم صرفا بدل‌هایی را می‌شنوند و آنچه جوانان امروز به‌عنوان موسیقی گوش می‌کنند، با موسیقی فاخر فاصله‌ی زیادی دارد.
شیروانی معتقد است: امروزه بسیاری از هنرمندان جوان در این عرصه تلاش می‌کنند؛ اما مردم آن‌ها را نمی‌شناسند. به همین دلیل، ما گفتیم جشنواره‌ای را به نام شهناز برگزار کنیم شاید بتوانیم هنرمندان را زیر نام جلیل شهناز جمع کنیم. البته در این راه، با مشکلات زیادی مواجه شدیم که نبودن هماهنگی از جمله‌ی ‌آن‌ها بود؛ اما اجازه دهید در این اختتامیه، کام کسی را تلخ نکنیم.
وی بیان کرد: این جشنواره، بخش‌های مختلفی داشت که برخی از آن‌ها به دلایل مختلف لغو شد. عده‌ای از هنرمندان که قرار بود در این جشنواره حضور داشته باشند، اکنون اینجا نیستند. شاید از ما دلخور باشند، ما دوست داشتیم جشنواره‌ی شهناز تا جایی که می‌تواند نقطه‌ضعف نداشته باشد، اما از بعضی برنامه‌های ما استقبال نشد، نه این‌که از آن هنرمند استقبال نشده باشد.
او گفت: جشنواره‌ی موسیقی استاد شهناز را اندیشکده‌ی مشیر با همکاری وزارت ارشاد، شهرداری اصفهان و اداره‌ی ارشاد اصفهان اجرا کرد. اندیشکده‌ی مشیر از فرزندان شما تشکیل شده که اهل کار و تلاش هستند، البته ذات جوانی با خطا همراه است و امیدوارم خطا و عذرخواهی ما را بپذیرید.
شیروانی درباره‌ی نحوه‌ی همکاری جشنواره با سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف توضیح داد: در لحظات آخر و در دقیقه‌ی 90 به ما گفتند که امکان تبلیغات محیطی وجود ندارد. ما هنوز متوجه نشده‌ایم که این امکان نداشتن به چه معنایی است، در سطح شهر هیچ بیلبوردی بالا نرفت که اگر هم می‌رفت ما مشهور نمی‌شدیم. این اتفاق، اتفاق مبارکی نبود.
به گزارش ایسنا، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در سخنانی گفت: از حضور استادان بزرگی که به نام شهناز اینجا جمع شده‌اند، تشکر می‌کنم. گروهی جوان این جشنواره را مدیریت کرد.
پیروز ارجمند در ادامه‌ی سخنانش از رسانه‌های داخلی انتقاد کرد و گفت: رسانه‌ها فقط ضعف‌ها را می‌بینند و عدالت را رعایت نمی‌کنند. ما در وزارت ارشاد دیگر عادت کرده‌ایم که آن‌ها شمشیر به روی‌مان بگیرند؛ اما از آنجا که ما خدمت‌گزار مردم هستیم، همیشه سکوت کردیم. در روزهای اخیر دیدم که سایت‌ها به این جشنواره انتقاد کرده و گفته‌اند، چرا بخش خصوصی در این جشنواره همکاری کرده که در پاسخ می‌گویم این وظیفه ماست. رسانه‌ها انصاف را رعایت نمی‌کنند. من آن‌ها را به خدا می‌سپارم که در پیشگاه خداوند پاسخگو باشند.