یک هنرمند نقاش گفت: در ایران به دلایل مختلفی مانند اهمیت ندادن آموزش و پرورش و رسانه‌ها به هنرهای تجسمی، این بخش برای عموم مردم ناشناخته مانده، این در حالی است که در دیگر کشورها مردم نه‌تنها هنرمندان خود، بلکه هنرمندان دیگر کشورها را هم می‌شناسند.

منیژه صحی - نایب رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، اظهار کرد: آثار هنری سرمایه‌های یک کشورند. در هر کشوری، آثار هنری به‌لحاظ سابقه و حرفه‌ای بودن، با قیمت‌های بالا خرید و فروش می‌شوند و آثار هنری قدیمی هر روز بر قیمت‌شان افزوده می‌شود. بنابراین جزو سرمایه‌های آن کشور به‌شمار می‌روند. به همین دلیل، من با کسانی که آثار هنری را کالای لوکس قلمداد می‌کنند، مخالفم.

او بیان کرد: اکنون می‌بینیم که آثار موزه‌های سعدآباد و نیاوران به‌عنوان سرمایه‌های ملی مطرح هستند. این آثار می‌توانند نقش حامی را برای این موزه‌ها ایفا کنند. وقتی این آثار در مجموعه‌ی بانک‌ها و وزارتخانه‌ها قرار می‌گیرند، نقش پشتیبان و حامی را برای این مجموعه‌ها می‌توانند ایفا کنند. اگر قانون اختصاص یک‌ درصد از بودجه‌ی ادارات و سازمان‌های دولتی برای خرید آثار تجسمی تصویب شود، این آثار به اداره‌ها و سازمان‌ها راه پیدا می‌کنند و علاوه بر ایجاد زیبایی، نوعی سرمایه‌گذاری برای اداره‌ها محسوب می‌شوند.

نایب رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران درباره‌ی تأثیر تصویب قانون یک درصد بر وضعیت هنرمندان، توضیح داد: وقتی این قانون اجرا شود، از هنر و هنرمند حمایت می‌کند و باعث می‌شود آثار آن‌ها گوشه‌ی آتلیه‌ها نماند. این آثار در پیشبرد فرهنگی تأثیر می‌گذارند و هنرمند هم حمایت می‌شود و کار بیشتری خلق می‌کند. همچنین سطح فرهنگ و هنر در جامعه بالا می‌رود. اکنون بسیاری از هنرمندان، آثار خوبی خلق می‌کنند، ولی آثارشان به فروش نمی‌رسد. اگر این قانون تصویب و به‌درستی اجرا شود، از هنرمندان حمایت خواهد شد.