علي شفائي: بازار برنج همچنان سوژه مورد علاقه برخي رسانه ها است،

سوژه اي که متاسفانه بي توجه به آمار و ارقام واقعي به گزارش هايي تبديل مي شود که هيچ منطق و حقيقتي را در بر نداشته و منجر به برهم ريختن نظم بازار مي شود، اتفاقي که مطلوب سودجويان بوده و با انگيزه رسيدن به اين خواسته اقدام به انتشار آمار و ارقام غيرواقعي مي کنند.‏
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، روز گذشته ايلنا در گزارشي با عنوان کشاورزان در برابر مافياي واردات، نقاط کشت مناسب برنج به فراموشي سپرده شد به تحليل بازار برنج پرداخته است، بدون اينکه در اين گزارش به ميزان توليد داخل و نياز بازار اشاره کند به ميزان واردات اشاره کرده وآن را زياد خوانده است.‏
در گزارش ايلنا چنين آمده که با توجه به عدم توسعه در کشت برنج در ايران و تمام محدوديت‌هايي که براي کشاورزان در توليد اين محصول با ارزش وجود دارد باز هم مي‌توان با افتخار گفت "هيچ برنجي همچون برنج ايراني نيست". محصولي که با زحمت بسياري در مزارع کشاورزي کاشت و برداشت مي‌شود به دليل عدم برنامه ريزي صحيح تا مدت‌ها در انبارمي ماند ودر آخر فقط به اين خاطر که زورش به مافياي واردات در ايران نمي‌رسد با کمترين قيمت فروخته مي‌شود.‏
با توجه به بحران آب در کشور، عده‌اي بحث کاهش توليد برنج که محصول پر مصرف آبي در بين محصولات کشاورزي است را مطرح مي‌کنند؛ اما نکته اين است که اين افراد بررسي‌هايي که در سال‌هاي دور در رابطه با برنج انجام شد را به فراموشي سپرده‌اند.‏
در سال 1362 تعدادي از محققين و کار‌شناسان برنج کشور، طرح تعيين مناسب‌ترين مناطق کشت برنج را تدوين کردند که در آن نقاط مناسب براي کشت برنج با توجه به شرايط اقليمي تعيين شد. بر اساس اين طرح سطح کشت مناسب برنج در ايران 520 هزار هکتار مي‌باشد که متاسفانه طي 8 سال اخير اين نقاط از دسترس خارج شده است.‏
وزارت جهاد کشاورزي همچون ديگر وزارت خانه‌ها از فقر آمارصحيح رنج مي‌برد به طوري که آمار‌هاي ارائه شده در رابطه با مصرف سرانه برنج در کشور متناقص است و فاصله زيادي بين آمار رسمي و واقعيت وجود دارد. طبق اعلام وزارت جهاد کشاورزي مصرف سرانه برنج بين 36 تا 38 کيلوگرم است، اما وزارت بازرگاني مصرف سرانه برنج در کشور را بين 42 تا 45 کيلوگرم اعلام کرده است؛ اما آنچه که مشخص است کاهش مصرف برنج در کشوراست که واقعيتي انکار ناپذير است.‏
در سال‌هاي گذشته واردات برنج با ارز 1226 توماني بصورت بي‌رويه و آن هم در فصل برداشت ضربه مهلکي به کشاورزي و توليد ملي است.‏
در سال 92 رقم واردات برنج 1ميليون و 960 هزار تن بوده است و در پنج ماهه اول سال 93 نيز اين رقم 660 هزار تن اعلام شده است اين رقم واردات با توجه به برنج توليدي در کشور فاجعه‌اي عظيم براي کشاورزان به شمار مي‌رود. تا زماني که نياز واقعي برنج در کشور مشخص نيست مسئولان اقدام به واردات بي رويه اين محصول مي‌کنند وارداتي که رقم آن نزديک به رقم توليد داخلي است.‏
عليزاده شايق، دبير انجمن برنج ايران، در اين رابطه مي‌گويد: يک ماه قبل از کاشت برنج اواخر بهمن ماه است نه شهريور سال قبل. اگر به مسئولان گفته شد شهريور سال 92 زمان مناسبي براي اعلام نرخ خريد نيست پافشاري نکنند که بعد مجبور شوند در شهريور سال بعد در قيمت تجديد نظر کنند.‏
‏***جاي خالي واقعيت ها در بازار برنج
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد در اين گزارش در حالي از ميزان سرانه مصرف به نقل از دو وزارتخانه اشاره شده است که وزارت کشاورزي در زمان اعلام نظر کارشناسي در خصوص مصرف سرانه برنج، هنوز متولي تنظيم بازار نبوده و اطلاعات درستي از ميزان مصرف در دست نداشته است.‏
همچنين به کاهش مصرف برنج اشاره شده است در حاليکه چگونه مي توان بدون در اختيار داشتن اطلاعات کافي چنين ادعايي کرد، در حاليکه در اين گزارش به خلاء اطلاعاتي اشاره شده است.‏
در موردي ديگر به آمار واردات اشاره شده و از واردات بي رويه سخن گفته شده و ميزان واردات برنج در سال 94 قريب به دو ميليون تن اعلام شده است در حاليکه براساس اسناد و مدارک موجود و گزارش گمرکات کشور در اين سال حدود يک ميليون 700 هزارتن برنج وارد کشور شده است.‏
از سويي به واردات برنج در زمان برداشت اشاره شده است در حاليکه به اين مهم اشاره نشده که در زمان برداشت يا تعرفه افزايش يافته و يا واردات متوقف مي شود.‏
آنچه مسلم است رسانه ها با نگاه حمايت از توليد به موضوع واردات برنج مي پردازند، اما به اين مهم توجه ندارند که اگر واردات برنج کاهش يافته و عرضه برنج تنها 10 درصد تقاضا کمتر شود، چه اتفاقي خواهد افتاد و قيمت ها تا چه اندازه افزايش خواهد يافت.‏
يک موضوع مهم توان مصرف کنندگان براي خريد برنج است که بايد بررسي شود چند درصد خانواده هاي ايراني توانايي خريد برنج گرانتر از کيلويي 7 تا 8 هزار تومان را دارند و اگر واردات کاهش يافته و يا متوقف شود چه تعداد از خانواده ها مجبور به حذف برنج از سبد خريد خود خواهند شد.‏
متاسفانه بسياري به عمدا يا سهوا متوجه نيستند که اگر قيمت برنج داخلي به دليل توقف يا کاهش واردات افزايش يابد، تا چه ميزان تقاضا کاهش يافته و تدوام اين روند موجب خواهد شد تا بخش زيادي از برنج داخلي بازار مصرف پيدا نکرده و خسارت چشمگيري متوجه توليدکنندگان شود.‏
شايد بهتر بود رسانه ها براي حمايتاز توليدکننده داخلي به سراغ واقعيت ها و دردهايي ناگفته کشاورزان مي رفتند و به اين سوال پاسخ مي دادند که با توجه به افزايش چند برابري قيمت برنج در بازار در سال هاي اخير چرا قيمت پايه خريد برنج از کشاورزان افزايش نيافته و چرا مدعيان حمايت از برنج داخل در اين خصوص سکوت مي کنند