یک کار‌شناس مسائل کارگری گفت:

برای ترمیم قدرت خرید از دست رفته کارگران باید قبل از هرچیز دستمزد کارگران به اندازه قدرت خرید قبل از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها ترمیم شود.‏
علیرضا حیدری به ایلنا گفت: دست‌کم از ابتدای دهه ۹۰ تا کنون شکاف میان دستمزد و هزینه‌های زندگی به بیشترین میزان خود رسیده است.‏
این فعال کارگری با استناد به سبدی که در سال ۸۵ توسط وزارت کار و امور اجتماعی وقت برای براورد هزینه‌های زندگی کارگران تعیین شده بود گفت: بر مبنای این معیار دولتی، امروز یک خانواده کارگری ماهانه از یک میلیون و ششصد هزار تومان تا دو میلیون پانصد هراز تومان هزینه دارد.‏
حیدری یادآور شد: این افزایش هزینه در نتیجه اعمال سیاست‌های اقتصادی بوده‌است که از یکسو با افزایش بهای قیمت تمام شده مواد اولیه و هزینه‌های گمرکی، مالیاتی و بانکی قمیت کالاهای اساسی را تاچند برابر افزایش داده و از سوی دیگر به نام حمایت از تولید مانع از افزایش واقعی دستمزد کارگران شده است بطوری که امروز قدرت خرید کارگران از حدود ۴۵ هزینه‌های زندگی به حدود ۳۵ درصد کاهش یافته است.‏
وی ادامه داد: براساس اجرای این سیاست‌ها امروز با تعریف سرانه درآمد ۲ دلار در روز به عنوان خط فقر جهانی هر نفر، هزینه خوراک حداقلی یک خانواده چهار نفر برمبنای دلار مبادلاتی دست کم ۶۴۸ هزار تومان برآورد می‌شود.‏
دبیر پیشین کانون عالی هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور یاد آور شد: این درحالی است شورای عالی کار برای مجموع هزینه‌های خوراک، پوشاک، بهداشت، مسکن و آموزش سال ۹۳ کارگران مبلغی در حدود ۷۰۰ هزار تومان را به عنوان مزد پایه تعریف کرده است.‏
وی با یادآوری اینکه "منظور از حداقل مزد، درآمدی است که به وسلیه آن یک کارگر ساده و بدون مهارت بتواند از طریق آن هزینه‌های ماهیانه یک خانواده ۳ تا ۴ نفری را تامین کند"، گفت: سالهاست که حداقل مزد‌های تعیین شده در شورای عالی کار این قابلیت را از دست داده‌اند.‏
حیدری افزود: اینکه شکاف مزدی امروز کارگران با هزینه‌های زندگی به کمک مزایای اضافی دیگری همچون ضرایب ریالی و پایه سنواتی طرح طبقه بندی مشاغل جبران می‌شود قلب واقعیت است و تعریف واقعی مزد در تعارض است.‏
دبیر پیشین کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور افزود: این مزایای جانبی در اصل وجه تمایز کارگران ماهر از کارگران غیر ماهر است و در شرایطی که بیشتر کارگران باسابقه به دلیل استخدام‌های موقت از دریافت چنین مزایایی محروم هستند نباید پرداخت آنرا مکمل هزینه‌های زندگی عنوان کرد.‏
وی ادامه داد: مقایسه آمار‌ها نشان می‌دهد که کارگران امروز باید دست کم ۱۵۰ هزار تومان دیگر دریافت کنند تا قدرت خرید آن‌ها به اندازه قدرت خریدی که پیش از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها داشتند ترمیم شود.‏
این کار‌شناس کارگری در عین حال با یادآوری شکافی که از سال ۵۷ تاکنون میان درآمد و هزینه‌های کارگران ایجاد شده است گفت: بازخواهی این طلب مسئله‌ای است که باید پس از محاسبه دقیق و بصورت تدریجی جبران شود.‏