علیتاجرنیا- فعالسیاسی
به هر میزان در مسیر پیش رو به جلو حرکت میکنم، رفتارهای شفاف حزبی جای خود را به لابیهای پشت پرده اشخاص داده است. متاسفانه به دلیل فقدان استراتژی، بزرگان اصلاحات نیز درتصمیمگیریهای خود دچار خطاهای جبران ناپذیری میشوند. اینکه آقای نجفی در طول مدت ۶ ماهه مسئولیتش موفقیتهای زیادی را به دست آوردند، قابل چشم پوشی نیست. اما مجموع این پروسه نشان دهنده نوعی از همگسیختگی در جریان تصمیمگیر است. اینکه شورای شهر در ابتدا به درخواست استعفای نجفی رای منفی دهد و بعد از ۴۸ ساعت نظر اکثریت اعضا تغییر کند، نشان دهنده آن است که هنوز در شرایط حساس تحت تاثیر فضایهای به وجود آمده اقدام به تصمیمگیری میشود. با کمال تاسف باید علت چنین رخدادی را باید در بستن لیست در انتخابات شوراها دانست که اکنون درحال جلوه گری بیشتر در سطح عمومی است. هر چند هنوز هم برای رسیدن به انسجام مسیر پیش رو بسته نیست و اصلاحطلبان نیز مانند احزاب توسعه یافته درکشورهای مطرح باید به این درک برسند که میتوان برای تشکیل دولت و مجلس و شهرداری ائتلاف کرد و این مساله را به شکل مشخص و شفاف پیش برد زیرا اگر چنین مسائلی ادامه یابد در ادامه مسیر نیز با مشکلات متعددی رو به رو خواهیم شد. عمدهترین مسائل و مشکلات آنجا است که در برخی مواقع به دلیل مصلحت اندیشی ها و عدم شفاف شدن وزن احزاب و جریان های سیاسی، افرادی که احساس میکنند شرایط برای آنها آنگونه که باید و شاید محیا نشده رفتارهایی از خود نشان دهند که منجر به تشدد کل جریان شود. همانند آنچه هم اکنون در فضای شورای شهر و رفتار برخی از اعضای شورای شهر در حال مشاهده شده است. در هر صورت در کلیت تصمیم شورای شهر تهران تا این مرحله میتوان به خوبی گزینههای مطرحی که قابلیت اداره شهرداری تهران را دارند را مشاهده کرد و زمان نیز برای ادامه مسیر طی شده از بعد از پیروزی در انتخابات شوراها زیاد است. باید صدای واحدی از درون شورای شهر خارج شود. نباید تجربیات تلخ گذشته که باعث شکست دومینو وار اصلاح طلبان بعد از انتخابات شورای شهر شد، ادامه یابد. در غیر این صورت ما نخواهیم توانست در ادامه مسیری که آغاز کردهایم موفق باشیم. نباید نوعی دو صدایی در شورای شهر حتی به صورت محدود به وجود آید زیرا چنین رفتارهایی باعث خواهد شد به نوعی اختلافات طبیعی بین اعضای شورای شهرجای خود را به اهداف مورد پیگیر آنها بدهد.