پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 1802 07:13 1393/02/24
معرفي ده بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران

معرفي ده بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
معرفي ده بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران

معرفي ده بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

پايگاه اينترنتي "‏Sportsmole‏" با معرفي 10 بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران علي دايي را بالاتر از علي کريمي در صدر اين فهرست قرار داد.‏

جام جهاني 2014 برزيل يک ماه ديگر آغاز مي‌شود و تيم ملي فوتبال ايران به عنوان يکي از تيم‌هاي حاضر در اين رقابت‌ها در گروه ‏F‏ با تيم‌هاي آرژانتين، بوسني و هرزگوين و نيجريه ديدار خواهد کرد.‏
پايگاه اينترنتي"‏Sports Mole‏" در گزارشي 10 بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران را معرفي کرده است که در آن علي دايي بالاتر از علي کريمي به عنوان برترين بازيکن تاريخ فوتبال ايران شناخته شده است.‏
‏10 بازيکن برتر تاريخ فوتبال ايران از ديد "‏Sports Mole‏" به شرح زير است:‏
‏10 - جواد نکونام (حضور در تيم ملي از سال 2000 تاکنون، 136 بازي ملي، 37 گل)‏
او مردي است که وظيفه کاپيتاني تيم ملي ايران را در رقابت‌هاي جام‌جهاني 2014 برزيل بر عهده دارد، جواد نکونام، بازيکن خط مياني اين تيم است که تاکنون 136 بازي ملي در 14 سال به نام خود ثبت کرده است. نکونام يکي از موثرترين بازيکنان ايران در انتخابي جام جهاني برزيل بود. با اين حال چند بازيکن نقش کليدي در راهيابي ايران به رقابت‌هاي جام‌جهاني 2014 برزيل داشته‌اند و نکونام در صدر جدول گلزنان ايران در مسير صعود به اين رقابت‌ها قرار گرفت. بازيکن 33 ساله تجربه حضور در رقابت‌هاي جام‌جهاني با تيم ملي ايران را دارد و در دو مسابقه مرحله گروهي رقابت‌هاي جام‌جهاني 2006 آلمان بازي کرده و تنها ديدار پاياني تيمش مقابل آنگولا را به دليل محروميت از دست داد. از طرف ديگر نکونام در رقابت‌هاي بين‌المللي به ايران کمک کرد تا در رقابت‌هاي چلنج کاپ 2003، بازي‌هاي آسيايي 2002 و رقابت‌هاب قهرماني غرب آسيا 2004 به قهرماني برسد.‏
‏9- حسن روشن (1974 تا 1980، 48 بازي ملي، 13 گل)‏
حسن روشن با وجود حضوري کوتاه در تيم ملي ايران نسبت به بسياري از ديگر بازيکنان اين فهرست تأثير زيادي در موفقيت تيمش داشت و همچنان در کشورش با محبوبيت از او ياد مي‌شود. او که از سن 17 سالگي کارش را از تيم تاج تهران که اکنون به استقلال معروف است، شروع کرد، به سرعت خودش را به عنوان يکي از مهم‌ترين بازيکنان تيمش معرفي کرد و توانست در رسيدن تاج به قهرماني ليگ ايران در سال‌ 1975 و جام حذفي 1977 تأثيرگذار باشد.‏
بزرگ‌ترين موفقيت‌هاي روشن در رقابت‌هاي بين‌المللي به قهرماني ايران در بازي‌هاي آسيايي 1974 و قهرماني آسيا دو سال پس از آن بر مي‌گردد. روشن بازيکني کليدي در راهيابي تيمش به اولين جام‌جهاني تاريخ فوتبال اين کشور در سال 1978 بود اما نتوانست به دليل مصدوميت در اين رقابت‌ها حاضر شود.‏

‏8- احمدرضا عابدزاده (1988 تا 1998، 79 بازي ملي)‏
يکي از محبوب‌ترين بازيکنان در سال‌هاي اخير فوتبال ايران، احمدرضا عابدزاده بود که به دليل عملکردش در رقابت‌هاي جام‌جهاني 1998 خود را در قلب هواداران ايران جا داد. در حالي که تيم ملي نتوانست از مرحله گروهي رقابت‌هاي جام‌جهاني فرانسه صعود کند، نمايش‌ عابدزاده درون دروازه ايران بسيار جالب توجه بود و باعث شد ايران در دومين حضورش در اين مسابقات عملکرد شرم‌آوري نداشته باشد.‏
دروازه‌بان ايران نام "عقاب آسيا" را به دليل عملکردش درون دروازه کسب کرد و در دو سال آخر حضورش در تيم ملي بازوبند کاپيتاني را در اختيار داشت و 38 بار به عنوان کاپيتان تيم ملي درون دروازه ايستاد. عابدزاده به تيم ملي کمک کرد تا علاوه بر حضور در جام‌جهاني دو بار عنوان قهرماني آسيا را به دست آورد در حالي که توانست شش عنوان قهرماني در ليگ، جام حذفي و قهرماني باشگاه‌هاي آسيا را به دست آورد.‏
‏7- ناصر حجازي (1968-1980، 62 بازي ملي)‏
تنها رقيب عابدزاده براي عنوان بهترين دروازه‌بان در تاريخ فوتبال ايران ناصر حجازي است که او نيز به دليل عملکردش در رقابت‌هاي جام‌جهاني مورد توجه زيادي قرار گرفت. حجازي پس از رقابت‌هاي 1978 از تيم منچستريونايتد پيشنهادي دريافت کرد و به مدت يک ماه نيز با اين باشگاه به تمرين پرداخت.‏
حجازي حتي پيش از رقابت‌هاي جام‌جهاني با ايران به موفقيت‌هاي زيادي دست يافت و در فاصله چهار سال به تيم ملي کمک کرد تا به عنوان قهرماني آسيا و قهرماني بازي‌هاي آسيايي برسد. او در سن 29 سالگي به دليل سياستي که در اين کشور حاکم بوده و به بازيکنان بالاتر از 27 سال اجازه حضور در تيم ملي را نمي‌داد، از حضور در بازي‌هاي ملي کنار رفت. وي در سطح باشگاهي در سال 1970 عنوان قهرماني باشگاه‌هاي آسيا را به دست آورد و پنج سال بعد قهرمان ليگ ايران شد. ‏
‏6- کريم باقري (از 1993 تا 2010، 87 بازي ملي، 50 گل ملي)‏
شايد اصيل‌ترين هوادار تيم چارلتون اتلتيک را هم بتوان براي فراموش کردن نام کريم باقري بخشيد اما اين هافبک با مبلغ 400 هزار پوند در سال 2000 راهي اين تيم شد. به هر حال چند مصدوميت، دعوت به تيم ملي و موضوعات خارج از زمين باعث شد تا او تنها 15 دقيقه براي اين تيم به ميدان برود.‏
او يک بار در يک ديدار ملي هفت گل و يک بار هم 6 گل به ثمر رساند؛ در حالي که باقري در ديدار مقابل استراليا که به صعود تيمش به جام‌جهاني 1998 فرانسه منجر شد، يارانش را به بازي برگرداند، فدراسيون بين‌المللي تاريخ و آمار او را در ميان 10 بازيکن برتر قرن بيستم آسيا قرار داده است.‏
‏5- خداداد عزيزي (از 1992 تا 2006، 47 بازي ملي، 11 گل)‏
در حالي که باقري در ديدار مقابل استراليا ايران را به بازي برگرداند، اين خداداد عزيزي بود که توانست گل تساوي را براي ايران به ثمر برساند تا اين تيم راهي جام‌جهاني شود. به همين دليل است که اين مهاجم هميشه در قلب هواداران فوتبال ايران جا دارد اما او فراتر از تنها يک گل خاطره‌انگيز بود.‏
عملکرد عزيزي در اين رقابت‌ها باعث شد که او به عنوان مرد سال آسيا در سال 1996 انتخاب شود و به تيم کلن آلمان ملحق شود و سه سال را در آن تيم سپري کند. فدراسيون بين‌المللي تاريخ و آمار او را در ميان 8 بازيکن برتر فوتبال قرن بيستم آسيا قرار داده است.‏
‏4- علي پروين (از 1970 تا 1980، 76 بازي ملي، هشت گل)‏
يکي از بزرگ‌ترين اسطوره‌هاي تاريخ باشگاه فوتبال پرسپوليس، علي پروين است که با راهيابي به رقابت‌هاي جام‌جهاني 1978 نام خودش را به عنوان يکي از اعضاي کليدي اين تيم ايراني به ثبت رسانده است.‏
پروين با کمک به تيم ملي براي رسيدن به سه عنوان قهرماني در چهار سال، عناوين مختلفي در سطح ملي به دست آورده است. موفقيت در بازي‌هاي آسيايي 1974 در ميان دو قهرماني آسيا نيز از افتخارات اين بازيکن بود. او به عنوان چهاردهمين بازيکن برتر قرن بيستم فوتبال آسيا توسط فدراسيون بين‌المللي تاريخ و آمار معرفي شده است.‏
‏3- مهدي مهدوي کيا (از 1996 تا 2009، 111 بازي ملي، 13 گل)‏
در حالي که ايران رقابت‌هاي جام‌جهاني 1998 فرانسه را در مرحله گروهي ترک کرد، عملکرد آنها در کل يک موفقيت براي اين تيم محسوب مي‌شد زيرا آنها توانستند اولين پيروزي خود در اين رقابت‌ها را کسب کنند و در دو بازي ديگر نيز عملکرد خوبي داشته باشند. مهدي مهدوي کيا را به عنوان بهترين بازيکن ايران در آن مسابقات مي‌شناسند که بيشتر آن به دليل قرار گرفتن او در تيم ستاره‌هاي آن مسابقات بود.‏
عملکرد او در بوندس‌ليگا باعث شد اين بازيکن سرعتي ايراني دو بار به عنوان بهترين بازيکن سال اين تيم انتخاب شود و در تيم منتخب قرن اين باشگاه نيز قرار بگيرد. مهدوي کيادر سال 1997 به عنوان بهترين بازيکن جوان آسيا انتخاب شد و شش سال بعد در رده بزرگسالان همين افتخار را کسب کرد. او به تيم ملي ايران کمک کرد تا در سال 2003 در رقابت‌هاي چلنج کاپ قهرمان شود.‏
‏2- علي کريمي (از 1998 تا 2013، 127 بازي ملي، 38 گل)‏
به جرأت مي‌توان او را بااستعدادترين بازيکن فوتبال ايران دانست. کنترل توپ علي کريمي و دريبل‌هاي خيره کننده‌اش لقب مارادوناي آسيا را از سوي هواداران به او داد. رکورد 127 بازي ملي او را در رده سوم آمار بازي‌هاي ملي ايران قرار داده. جواد نکونام و علي دايي تنها کساني هستند که بازي‌هاي ملي بيشتري نسبت به او دارند.‏
علي کريمي در سطح باشگاهي در سال 2005 به تيم بايرن‌مونيخ آلمان ملحق شد و در اولين فصل حضورش قهرماني در ليگ و جام حذفي را با اين تيم به دست آورد. او در سال 2004 به عنوان بازيکن سال آسيا انتخاب شد و در سال 2012 در حالي که 34 سال سن داشت در انتخاب بهترين بازيکن آسيا در رده دوم قرار گرفت.‏
‏1- علي دايي (از 1993 تا 2006، 149 بازي ملي، 109 گل)‏
در حالي که علي کريمي از لحاظ تکنيکي بهتر از علي دايي بود، رکورد گلزني دايي در سطح ملي را نمي‌توان ناديده گرفت. او جايگاهي منحصر به فرد در تاريخ فوتبال به خود اختصاص داده و با عبور از فرانس پوشکاش در سال 2003 عنوان برترين گلزن در سطح بين‌المللي را به خود اختصاص داد.‏
آمار 149 بازي ملي او را به بازيکني با بيشترين بازي ملي در تاريخ فوتبال ايران تبديل کرده و در رده چهاردهم دنيا قرار داده است. دايي در رقابت‌هاي جام‌جهاني 1998 و 2006 براي ايران به ميدان رفت؛ هرچند نتوانست در هيچ‌يک از اين مسابقات براي تيمش گلزني کند.



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |