سجاد بهزادی- دانشجوي دكتري جامعه شناسي سياسي؛

مشاور روحانی در پی شکست ترامپ توئيت كرد: «ایرانیان مردانه ایستادند تا آن نامرد رفتنی شد.» رئیس جمهورهم قبل از مشاور خود گفته بود: «سختی که در این سه سال به مردم و دولت وارد شد را در تاریخ سراغ ندارم.»

روحاني و مشاورش درست مي گويند؛ درسالهاي گذشته تاكنون چنان سختي بر مردم گذشت كه در تاريخ سابقه نداشته است. اين مردم ايستادند و نجيبانه با فقر و ناكارآمدي اجزاي اين سيستم ساختند وسوختند تا ترامپ رفت.

ما مردانه ايستاديم تا رفتن ترامپ؛ اما نامرد هم كم نديديم. كساني كه از دارو و درمان ما هم سوء استفاده كردند و گاهی از نامردي ترامپ هم حتي جلوتر بودند. از برخی بستگان مقامات دولتی گرفته تا مافيايي كه در گوشه وكنار كشور با سلامت مردم دلالي مي كردند.بسياري از ما اگر در مقابل ترامپ آمريكا مردانه ايستاديم اما در مقابل خيانت هاي ترامپ هاي نامرد وطني كمرمان خم شد. مايحتاج روزانه ما در انبارهاي آنها احتكار شد تا ما از گرسنگي شرمنده فرزندان خود باشيم.

ما در برابر ترامپ مردانه ايستاديم واكنون كار ترامپ تمام شده است؛ اما هنوز نامرداني هستند كه كالاي ضروري جامعه را، انبار انبار، احتكار مي كنند تا در وقت مناسب روانه بازار سياه شود و يا به هدف كسب منافع بيشتر به صورت قانوني و يا غيرقانوني به كشورهاي همسايه صادر شود و ناگهان كاميون هاي به صف شده آنها درشبكه هاي مجازي زخم جامعه را تازه تر مي كرد.

ما مردانه ايستاديم اما از مردانگي، مقاومت و نجابت ما سوء استفاده شد. بسياري از كشورهاي ديگر با كمترين سختي كه بر آنها مي رود زبان فرياد اعتراض و انتقادشان دنيا را خراب مي كند. اما ما صبر پيشه كرديم تا به اين نقطه از تاريخ رسيديم. خواستگاه ترامپ،سرمايه داري وحشي و لجام گسيخته بود كه بي پروا جهان را به چالش كشيده بود. او رفت اما لجام گسيختگي قيمت هاي كالاهاي ما با ترامپ هاي داخلي باقي مانده است.

ما در برابر تحريم ها مردانه ايستاديم اما بي كفايتي ها وبي برنامگی هاي داخلي انگيزه بيشتر ايستادن را از ما گرفته است. شما اكنون از ملتي كه به قدر تمام تاريخ در اين سه سال سختي تحمل كرده است چه انتظاري داريد؟ اگر حضور بايدن را فرصت مي دانيد نكند فرصت سوزي شود با اين تصور كه ما چهار سال ديگر نيز اين سختي را تحمل مي كنيم. مي خواهيم تحمل كنيم ولي باور كنيد نمي توانيم. وقتي شما در كنترل ارز كشور و ترامپ هاي داخلي و نيازهاي ابتدايي و ضروري مردم كه برخي ازآنها هيچ ارتباطي به غرب وشرق ندارد نمي توانيد كاري كنيد، از ما چه انتظاري داريد؟

به قول شاعر: ما عهد كنانيم و وفا مي داريم / وين دوست چرا عهد و وفا مي شكند

ما در برابر جنگ اقتصادی و تحریم آمریکا مردانه ایستادیم اما بی کفایتی و ناکارآمدی در داخل کاری کرد شب را تا صبح انتخابات آمریکا را بیشتر از دیگر جوامع دنبال کنیم و در انتظار فرشته نجاتی از همان سرزمین باشیم! شاید که از سختی ها کمی به در آییم. طبيعي است فرشته نجات ما در هيچ سرزميني نيست؛ اما با رفتن ترامپ قيمت ارز و سكه همان قدر پايين آمد كه شما مدت هاست مي خواهيد آن را پايين بياوريد اما وعده ها عملي نشد و بر زمین ماند.

ما مردانه در برابر جنگ سخت اقتصادی که غرب بر ما تحمیل کرد ایستادیم اما به سادگی هرچه تمام تر به خودروی بي کیفیت وطنی باختیم و در جاده ها مردیم. شما به پاداش ایستادگی ما حتی نتوانستید یک خودرو با کیفیت به ما تحویل دهید و حتی ارابه مرگتان را با چند برابر قیمت به ما فروختید.

هرچه بیشتر در این جنگ ایستادگی کردیم، فقر زندگی مان را فرا گرفت و اگر هم اندک درآمدی داشتیم نمی دانستیم در غم لقمه ای نان باشیم یا پوشک بچه های خردسال مان. فروش نفت به صفر رسيد و بخش مهمي از بودجه اداره کشور هم با جيب ما تنظيم مي شد و چند برابر یارانه ای که به دهک های کم درآمد داده مي شد از جامعه باز ستانده مي شود. ما در عين فقر به غايت عزت آن فكر مي كرديم. اگر مي توانيد فقر را از عزت هر ايراني بگيريد قبل از آنكه به فرمايش امام علي(ع) ايمانش نيز از دست برود.

ما نه تنها در سخت ترین جنگ اقتصادی که ترامپ بر ما تحمیل کرد ایستادگی کردیم بلکه در جنگ نابرابر دیگری با کرونا قرار گرفتیم؛ روز به روز کشته هایمان بیشتر می شد و عملکرد شما تاکنون نتوانسته است مردن ها را کنترل کند.شما در تهیه یک انسولین معمولی درمانده شديد و از طرفي وعده تهیه واکسن کرونا براي ما می دهید! با این وضعیت چگونه انتظار هست مردانگي و ایستادگی ملت دائمي بماند.

طبقه متوسط در هر جامعه طبقه ای است که شاخص رفاه و دمکراسی با وضعیت این طبقه سنجیده مي شود. پیام این طبقه که به لطف شما اکنون تا كف جامعه نزول کرده روشن است؛ آنگونه که فرید زکریا می گوید: «درست است که ما به لحاظ سیاسی و نظامی همچنان در جهانی با تنها یک ابر قدرت به سر می بریم.اما در سایر ابعاد اقتصادي، صنعتی، مالی، آموزشی، اجتماعی و فرهنگی قدرت در حال جابه جایی و فاصله گرفتن از سلطه امریکایی است.» مفهوم حرف زکریا این است که نباید ما خود را در جهان ضدآمریکایی ببینیم و دائم در حال تنش باشیم .ما در بسیاری از موارد در حال گام نهادن به جهانی پساآمریکایی هستیم که مردمان بسیار در نقاط بسیاری زندگی می کنند و فرصتهای زیادی روزانه خلق می شود.

ما نمی خواهیم فرزند سرزمین فرصت های سوخته باشیم؛ کارآیی سیستم را به جایی برسانید که ما هم بتوانیم بدون اضطراب و التهاب بخشی از پروسه مثبت «جهانی شدن» باشیم، با دنيا در تعامل باشيم و گرايش هاي فردپرستانه داخلي را پرو بال ندهيم تا هر ايراني صاحب يك زندگي آرام باشد؛ و گرنه دیگر توان تکیده اين جامعه مناسب تکیه گاه هیچ دولت یا ملتی نخواهد بود.