سجاد بهزادی-روزنامهنگار- در بهمن سال ۱۴۰۰ بود که ویدئویی از گفتگوی سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور با یک کارآفرین در حاشیه سفر استانی به گیلان در شبکههای اجتماعی منتشر شد؛ که وی در حین گوش دادن به بیان دغدغهها و مشکلات یک تولیدکننده میگوید: «ناهار دادن به شما؟»
آن کارآفرین را نمیدانم که بلاخره آن روز نهار خورده بود یا نه اما بسیاری از مردم، بعد از صحبتهایی که در مورد یارانهای شدن نان (که قوت غالب آنها است) در جامعه میشود، اکنون نگرانتر از همیشه هستند.
نگرانی در مورد وضعیت نان مانند گرانتر شدن سوخت و یا هر نیاز ضروری دیگر نیست.به قول عطار نیشابوری «نان اسم اعظم خدا است.»
عطار نیشابوری (در مصیبتنامه) خود مینویسد: اسم اعظم خدا «نان» است. پرسیدند چگونه؟ گفت: کدام اسم خدا را میشناسید که بدین سرعت درهای مسجد را باز کند و صدای مؤذن را در شهر بپراکند و مردم را به مسجد و محراب بیاورد؟ نبودید و ندیدید آن سال قحطی را در نیشابور، که مسجدها لانۀ عنکبوتان شده بود؟
نگرانی از گرانیها در این روزها، صدای بسیاری از نمایندگان هم سو با دولت را هم بلند کرده است. یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفته است«آقای رئیس جمهور به فریاد مردم برسید، خرید گوشت و میوه آرزو شده است.حداقل قیمت نان خشک و تخم مرغ را کنترل کنید.تیم تنظیم بازار دولت که در صدر آن وزارت صمت قرار دارد، توان کنترل بازار را ندارد.» یک نماینده مردم تهران هم در انتقاد از گرانی ها گفته بود «گرانی ها کمر مردم را شکسته است؛ دولت قول کالابرگ داده بود.»
از طرفی دیگر امام جمعه موقت تهران نیز به مسئله گرانی قیمتها و افزایش سرسام آور و افسارگسیخته آنها اشاره کرده و گفته است «گرانیها درد جانکاه رهبری است.مقام معظم رهبری در پیام سال نو با یک تلخی از گرانیها یاد کردند. رئیس جمهور هم همین درد جانکاه را دارند. مسئولان همراه رئیس جمهور هم دردمند هستند و برای علاج این درد تلاش میکنند. مسئولان باید تدابیر موثرتری برای مقابله با مشکلات مردم بیابند تا مردم آرامش پیدا کنند. مردم نمیتوانند فرداروزشان را پیشبینی کنند و این موضوع ناآرامی ایجاد میکند.»
خطیب نماز عید فطر تهران هم با اشاره به گرانیها گفته بود«مردم از گرانی افسارگسیخته در رنج و سختی هستند و این وضعیت در شان دولت انقلابی نیست. کنترل شبکههایی که افسارگسیخته عامل ناامیدی هستند و با آبروی مردم بازی میکنند، جزو مطالبات ما از مسئولان است.امروز نیاز جامعه ما به معنویت و ارتباط با خدا کمتر از مسئله معیشت نیست.»
حذف یارانههای نان برای ملتی که به شدت محتاج نان شب هستند، تصمیم سخت و پرخطری بوده است که دولت انقلابی به آن تن داده است.کاش ملت این قدر در فقر نبودند تا این تصمیم، بهتر برای عموم هضم و درک میشد. جمعیتی هستند که به قیمت از دست دادن جانشان، بیمهابا سرقت میکنند تا از فقر فرار کنند. چگونه میتوان این جمعیت را محتاج نان شب نگه داشت.
جمعیتی که منهول و سیم برق میدزدند. در یک مورد مدیر اداره برق شهرستان بویراحمد به تازگی گفته بود «بیش از ۴۰ مورد سرقت از شبکه برق شهر یاسوج طی ۲۴ ساعت انجام شد و از ابتدای سال جاری تاکنون حدود ۹۰ مورد سرقت از شبکه برق شهر یاسوج انجام شده است و در سال گذشته ۴۹۶ مورد سرقت از شبکه برق شهرستان بویراحمد داشتهایم.»
جناب رئیس جمهور؛ بسیاری از مردم دیگر مدتهاست قدرت خرید گوشت را ندارند؛ نان را با آبگوشت نمیخوردند بلکه نان را با هر چیز ارزانتری میل میکنند. مثلا نان را با ماست میخورند. اما اگر نانشان هم سهمیهبندی شود، چگونه روزگار را سپری کنند. کمر این ملت شکسته میشود و به قول آیت الله جوادی آملی «ملتی که ستون فقراتش شکسته، قدرت قیام ندارد چه رسد به مقاومت چه برسد به اقتصاد مقاومتی. آیه سوره «نساء» این است که مال عامل قیام است، ملّتی که عامل قیام ندارد، یک ملّت ویلچری است.»
گرانی به سایر کشورها هم سرایت کرده است و ما نگرانتر از همیشه هستیم. گویی چنانچه گرانی ۱۰ درصد به دیگر ملتها برسد ما باید ۱۰۰ درصد آن را تحمل کنیم.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد «فائو» در تازهترین گزارش خود میگوید «۱۹۳ میلیون نفر از ۵۳ کشور در سال ۲۰۲۱ با «قحطی شدید مواد غذایی» روبرو بودند که نسبت به سال ۲۰۲۰ بیش از یک چهارم رشد داشته است.این گزارش میافزاید ۵۷۰ هزار نفر در کشورهای اتیوپی، یمن، سودان جنوبی و ماداگاسکار طی سال گذشته با وضعیت «فاجعهبار» امنیت غذایی مواجه بودهاند.»
قرار نبود کشور ثروتمند ایران پس از ۴۲ سال از عمر انقلابش در کنار کشورهای تهیدست جهان، نگران یارانهای شدن نان و یا تورم شدید در نیازهای معیشتی جامعه خود باشد.قرارمان بود جامعهای داشته باشیم که قلههای توسعه را چنان طی کند که الگوی بسیاری از کشورها باشد و نه اینکه در غم نان، آرامش نداشته باشد.
غم نان ارزان و تورم شدید، سالهاست که همراه ما است و گرنه به قول شاملو شاعر
؛ نغمه ها داشتیم اگر غم نان نبود.
از دستهای گرم تو
کودکان توأمان آغوش خویش
سخنها میتوانم گفت
غم نان اگر بگذارد
نغمه در نغمه درافکنده
ای مسیح مادر، ای خورشید
از مهربانی بیدریغ جانات
با چنگ تمامیناپذیر تو سرودها میتوانم کرد
غم نان اگر بگذارد(شاملو)
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه