هشدار کلانتري مبني بر پرهيز از نگاه ايدهآليستي
درحالي درسالهاي گذشته دستيابي به خودکفايي در توليد محصولات استراتژيک کشاورزي به يکي از شعارهاي دولتها بدل شده بود که دبيرکل خانه کشاورز معتقد است "زماني که کشور با اين همه مسايل زيستمحيطي، اقليمي و کمبود آب روبهرو است، صحبت از خودکفايي بيمعناست."
عيسي کلانتري در گفتوگو با خبرآنلاين با ذکر اين نکته که هر کسي بايد پاي خود را به اندازه گليمش دراز کند، متذکر ميشود: "بعد از 37 سال از انقلاب، ديگر پتانسيلهاي کشور مشخص است و قاعدتا بايد برمبناي پتانسيلهايي که داريم و عمده آن آب است، سياستگذاري کنيم."
وي با ذکر مثالي، عنوان ميکند: "وقتي شما برنامهريزي کنيد که بهترين خودرو را بخريد، اما ببينيد اصلا يکدهم پول آن خودرو را نداريد، چهکار ميتوانيد کنيد؟! بنابراين بعد از 37 سال از انقلاب قاعدتا بايد آگاهانه، عاقلانه و علمي صحبت و سياستگذاري کرد."
وزير اسبق کشاورزي تصريح ميکند: "در حال حاضر وزارت نيرو قبول دارد که پتانسيل آبهاي تجديدپذير 120 ميليارد مترمکعب در سال نيست، ولي 120 ميليارد مترمکعب اعلام کرده است. با اين حال، بيش از 100 ميليارد مترمکعب در سال آب تجديدپذير نداريم."
به گفته کلانتري، "طبق استانداردها بايد 40 درصد آبهاي تجديدپذير را مصرف کنيم، اما ما الان 96 ميليارد مترمکعب مصرف داريم و تقريبا نزديک به 100 درصد آبهاي تجديدپذير مصرف ميشود."
وي با تاکيد بر اينکه اين موضوع کشور را با خطرات شديد کمبود آب مواجه کرده است، ميافزايد: "شما فرض کنيد با اين جمعيتي که داشتيم و وضعيت 100 سال پيش بود، کشور به طور حتم با کمبود کالا روبهرو ميشد و پول نداشتيم مواغذايي بخريم."
دبيرکل خانه کشاورز يادآور ميشود: "ما در سال گذشته براي 33 ميليون نفر کالاي اساسي توليد کرديم و بقيه را وارد کرديم؛ يعني کمتر از 40 درصد جمعيت کشور."
کلانتري متذکر ميشود: "يک زماني يک سياست از ايدهآلها و خواستهها است و يک زماني هم واقعيت است. اگر با واقعيتها برنامهريزي نکنيم، همين اتفاقات امروز ميافتد."
وي خاطرنشان ميکند: "درست است که ما ميتوانيم با وجود کمبود آب، سرمايهگذاري خيلي سنگيني کنيم و يک مقدار توليد را افزايش دهيم، ولي اينکه صحبت از خودکفايي غلات و پروتئين حيواني ميشود، حرفهاي غيرمنطقي و غيرعلمي است."
کاهش 6 درصدي کشاورزان
اين اظهارات در حالي مطرح شده است که از سوي ديگر نيز طي سرشماري عمومي کشاورزي 1393، تعداد کل بهرهبرداران کشاورزي فهرست شده در کشور شامل تمام واحدهاي توليد کشاورزي کوچک و بزرگ اعم از حقيقي و حقوقي، چهار ميليون و 43 هزار نفر گزارش شده است که در مقايسه با سرشماري عمومي کشاورزي سال 1382 حدود 6 درصد کاهش نشان ميدهد. بهرغم اين کاهش هنوز کشاورزي بهعنوان فعاليت اقتصادي اول در روستاهاي کشور محسوب ميشود و بيشترين سهم را در اشتغال روستايي به خود اختصاص ميدهد.
طبق نتايج آمارگيري مستقل از نيروي کار نيز جمعيت شاغل در بخش کشاورزي کشور نزديک به چهار ميليون نفر برآورد ميشود که نوعي همخواني و هماهنگي با نتايج اين سرشماري دارد.
از بين چهار ميليون و 43 هزار بهرهبردار کشاورزي فهرست شده، اکثريت مطلق آنها يعني چهار ميليون و 33 هزار بهرهبردار مربوط به اشخاص حقيقي يا همان کشاورزان، دهقانان و دامداران است که عمدتاً خردهمالک هستند.
مساحت اراضي هم آب رفته است
مساحت اراضي کشاورزي کشور (شامل زراعت و آيش و باغ) بدون در نظر گرفتن جنگل، جنگلکاري و مرتعداري حدود 16.6 ميليون هکتار گزارش شده است که در مقايسه با سرشماري عمومي کشاورزي 1382، که 17.7 ميليون هکتار اعلام شده بود معادل 6.2 درصد کاهش را نشان ميدهد.
از دلايل اين کاهش ميتوان به تغييرات مکرر رسمي و غيررسمي در کاربري اراضي از کشاورزي به غيرکشاورزي، موضوع کمآبي و عدم کشت زمين به مدت بيش از پنج سال اشاره کرد. با اين حال مساحت باغات کشور از سال 82 تاکنون از حدود يک ميليون و 500 هزار هکتار به بيش از يک ميليون و 800 هزار هکتار رسيده است که رشد 25 درصدي را نشان ميدهد، اين در حالي است که طي مدت فوق با کاهش 9 درصدي مساحت اراضي زراعي براي کاشت محصولات سالانه مواجه هستيم. وسعت اين اراضي از حدود 16 ميليون هکتار در سال 82 به 14.7 ميليون هکتار در سال 93 کاهش يافته است.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه