شهرام ناظري گفت: نسل جديد وقيح‌ است، سرقت مي‌کند و فکر ديگران را مي‌دزدد. اين براي هنر خوب نيست. همين گونه است که اثر هنري خوب بوجود نمي‌آيد.
به گزارش ايسنا، شهرام ناظري که در مراسم اولين سالگرد درگذشت زنده‌ياد احمد ابراهيمي سخن مي‌گفت، اظهار کرد: هميشه معتقدم که اي کاش پيش از اينکه هنرمندان از دست ما بروند به آن‌ها نزديک شويم و در قالب مراسمي چون گردهمايي يا بزرگداشت از آن‌ها تقدير کنيم.
او ادامه داد: اما معمولا در جامعه ما بيشتر وقتي کسي فوت مي‌کند راجع‌به او صحبت مي‌کنند، او را عزيز مي‌کنند اما تا وقتي زنده است براي او ارزش قائل نيستند مگر اينکه آن شخص از سياست خاصي برخوردار باشد.
شواليه آواز ايران همچنين گفت: يادم است وقتي استاد پايور زنده بود از گوشه و کنار صحبت‌هايي درباره او شنيده مي‌شد که خيلي مطلوب نبود اما وقتي از دنيا رفت، القابي به او دادند که اصلا به او نمي‌خورد، اين‌ها خوب نيست البته بايد بگويم اين نوع برخوردها تأسف‌برانگيز است. البته شايد هم بايد حق داد، در اين جامعه چيزي به ما ياد ندادند، رسانه‌ها هم چيزي آموزش نمي‌دهند.
شهرام ناظري در بخش ديگري از سخنانش درباره مهجور شدن آواز ايراني سخن گفت و افزود: جوانان اين روزها به تقليد روي مي‌آورند، البته گناهي هم ندارند. شايد به خاطر اين است که به ما چيزي ياد ندادند.
اين هنرمند پيشکسوت درباره شخصيت زنده‌ياد ابراهيمي بيان کرد: از تسلط او بر آواز و ادبيات و از مرام درويشانه او همه مي‌دانند، من او را از صميم قلب دوست داشتم. نسل قديم همه دلپذير بودند اما نسل هر چه به جلو مي‌آيد فضا بدتر مي‌شود. در آن نسل صفاتي وجود داشت که ديگر ديده نمي‌شود. همه از پاکي بيکران برخوردار بودند. البته نسل ما هم مثل نسل قبل نيست بلکه 30 درجه‌اي افت داشته‌ايم. يک هنرمند بايد رها و عاشقانه حرکت کند.
او با بيان اينکه نسل امروز وقيح است و آثار ديگران را سرقت مي‌کند، گفت: هر کس چهار جلسه رديف ياد گرفته و صدايي دارد امروز جايگاهش را در جامعه طوري مي‌دانند و طوري با او برخورد مي‌کنند که انگار از علي‌اکبرخان شهنازي بالاتر است.
ناظري پس از سخنانش چند بيتي از قطعه "آتش در نيستان" را به احترام احمد ابراهيمي براي حاضران خواند.
به گزارش ايسنا در مراسمي که شامگاه 20 تيرماه به مناسبت اولين سالگرد درگذشت احمد ابراهيمي در فرهنگسراي ارسباران برگزار شده بود، مديرعامل خانه موسيقي نيز سخنراني انجام داد.
حميدرضا نوربخش گفت: آشنايي من با استاد احمد ابراهيمي به منزل محمد موسوي برمي‌گردد. موسوي نوايي را پخش کرد که صدايي خسته را دربرداشت. اين نوا در من تأثير زيادي گذاشت و اولين بار بود که نام او را مي‌شنيدم. وقتي به محضر استاد ابراهيمي شرف‌ياب شدم دريايي از فضيلت و انسانيت در مقابل چشمان من نقش بست که کمتر کسي را با اين فضائل انساني سراغ دارم.
وي افزود: او يک شخصيت چندوجهي بود. نمي‌شد گفت که فقط آوازخان، موسيقي‌دان يا اديب بود. همه ما مي‌دانيم که او چه اشرافي بر آواز و رديف‌هاي آوازي داشت. نمي‌شود او را جزو رديف‌دانان ندانيم.
نوربخش درباره نحوه برخورد ابراهيمي با ادبيات، اظهار کرد: آوازخوانان معمولا دوگونه با ادبيات برخورد مي‌کنند، دسته اول آن‌هايي هستند که شعر را صرفا ابزار کار خود مي‌دانند و دسته دوم کساني هستند که شعر دل‌مشغولي آن‌ها است، يعني خواننده مثل يک اديب مي‌ماند و اين مقوله را خوب مي‌شناسد. در چنين شرايطي آواز تأثير بسزايي دارد.
مديرعامل خانه موسيقي تصريح کرد: مي‌خواهم هشداري درباره مقوله آواز بدهم. بايد به اين مطلب توجه کنيم که متأسفانه امروز مقوله آواز به انزوا رفته است. وضع آواز آشفته و نابهنجار است، در حالي که جوهره موسيقي ايران ساز و آواز محسوب مي‌شود اما چه شده است که امروز حوصله شنيدن آواز کم شده است.
او در پايان سخنانش تأکيد کرد: ساز و آواز بخش مهمي از ميراث معنوي ماست و ما نبايد اين وظيفه مهم را از خودمان ساقط کنيم.
در ادامه اين مراسم حسن ناهيد نوازنده پيشکسوت ني و از دوستان قديمي زنده‌ياد ابراهيمي به بيان خاطره پرداخت و گفت: احمد ابراهيمي در کار ساعت‌سازي هم شهرت زيادي داشت و دو ساعت هم به من يادگاري داد. در اين 51 سالي که در خدمتش بودم با خصوصيات نيک اخلاقي او آشنا شدم و از آن استفاده کردم. او آرام، مودب و مهربان بود.
به گزارش ايسنا، ساز و آواز عليرضا قرباني و داريوش پيرنياکان پايان‌بخش اين مراسم بود.
رشيد وطن‌دوست، مظفر شفيعي، جهانشاه برومند، هوشنگ کامکار، شهرام ناظري، ارفع اطرايي، سهيلا پورگرامي و... از هنرمنداني بودند که در اين مراسم حضور داشتند.