رييس جمهوري با بيان اين که ديپلمات هاي بسيار مجربي داريم که در برابر 6 کشور قدرتمند مي ايستند و حرف حقوقي، سياسي و فني مي زنند، گفت: به ديپلمات هاي شجاعمان افتخار مي کنيم اما در داخل کشور برخي براي آن طرفي ها کف مي زنند.‏

به گزارش ايرنا، حجت الاسلام و المسلمين حسن روحاني با بيان اين مطلب اظهارداشت: اين براي کشور ما افتخار است، حالا ممکن است کسي ايراد بگيرد و بگويد آقا تند راه رفتي، کند راه رفتي يا اين که کتش کج بود، عينکش چطوري بود، اين ها که حرف نشد. ما بايد به ديپلمات هاي شجاعمان افتخار کنيم.‏
رييس جمهوري ادامه داد: تيم مذاکره کننده چند روز پيش آمده بودند و مي خواستند که به مذاکرات بروند، ديدم نه شب خوابيده اند و نه شب قبل آن، آن شب نيز که عازم مذاکره بودند، آن ها نه شب و نه روز دارند، تلاش مي کنند و شجاعانه سخن مي گويند.‏
روحاني با تاکيد بر اين که تشويق ملي بسيار موثر است، گفت: به پيامبر گرامي اسلام با آن عظمت گفته مي شود که قرآن را آيه آيه برايت نازل کرديم و آن را يک دفعه نازل نکرديم تا در برابر همه فشارها قلبت محکم و استوار باقي بماند.‏
رييس جمهوري اضافه کرد: او که پيغمبر و اشرف مخلوقات و از او برتر و بالاتر نداريم، نيازمند است، حالا بشر عادي و معمولي که طبيعي است.‏
روحاني ادامه داد: بدانيد آن هايي که در ميدان هستند، دوربين همه دنيا روي آن ها متمرکز شده و تمام دنيا آن ها را مي نگرند، آن طرفي ها براي جمع خودشان کف مي زنند اما در داخل کشور ما معلوم نيست چه کار مي کنند؟ برخي گاهي براي آن طرفي ها کف مي زنند، از آن ها مي پرسيم که مرد حسابي براي چه براي آن طرفي ها کف مي زني؟ مي گويند انتقاد مي کنيم و انتقاد چيز خوبي است؛ اي خدا عقل سالم را به بدن سالم بده.‏
رييس دولت تدبير و اميد يادآور شد: معني انتقاد هو کردن، تهمت و تخريب نيست، انتقاد به معني نشان دادن راه بهتر است که اين راه خوب و دقيق تر است و زودتر به مقصد مي رسيد.‏
روحاني با اشاره به اين که به نام انتقاد، تخريب و به نام حزب و جناح ضربه به منافع ملي مي زنند، گفت: جناح و همه اين موارد ذيل منافع و مصلحت ملي تعريف مي شود نه هم طراز و بالاي سر منافع ملي.‏
رييس جمهوري با بيان اين که سياست نيز بخشي از علوم انساني است گفت: سياست ، حقوق، اقتصاد و مسايل اجتماعي همه زير مجموعه علوم انساني است و ما نياز به تحقيقات بنيادي در همه اين زمينه ها و دولت نيز نياز به تحقيقات کاربردي دارد.‏
روحاني راه تحقق اين امر را استقلال دانشگاه ها ، آزادي در دانشگاه ها و مسير گفت و شنود دانست و اضافه کرد: با هم حرف بزنيم ، بحث کنيم ، با دلسوزي و براي اهداف بلندمان هم بحث کنيم.‏
رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي با تاکيد بر اين که براي ادامه راه و توسعه انقلاب بايد در حوزه علوم انساني بيشتر کار کنيم اظهار داشت: ما نياز به توسعه علم با کمک دولت و نه مداخله دولت داريم.‏
رييس جمهوري با تبريک سالروز پيروزي انقلاب اسلامي گفت: انقلاب اسلامي الگويي براي همه آزادي خواهان جهان است که ملت بزرگ ايران بعد از تحمل ساليان دراز و شايد قرنها تحمل تحقير و استبداد در جامعه، سلطه استعمار بر کشور، فساد نهادينه شده و عدم حضور و مشارکت مردم در اداره کشور توانستند با يک نهضت و انقلاب عظيم مردمي به رهبري يکي از رهبران بزرگ و استثنايي، تاريخي را عليرغم مخالفت همه قدرت ها و همه ابرقدرت ها به پيروزي برسانند.‏
روحاني با بيان اين که در اين پيروزي همه مردم و اقشار حضور داشتند اما نقش روحانيت و نقش دانشگاهها ممتاز بود، افزود: از آغاز نهضت اسلامي يعني از پاييز سال 1341 همانطور که روحانيت، حوزه هاي علميه، در راس آن حوزه علميه قم، مراجع، بزرگان و در راس آن امام(ره) در کنار همه دانشگاه ها بودند.‏
رييس جمهوري ادامه داد: اين که دانشگاه تهران را بارزتر مي ديديم نه اين که چون من تحصيل کرده دانشگاه تهران هستم بلکه اساسا از نظر قدمت تاريخي، حضور اساتيد بزرگ، تعداد دانشجو، جايگاهش در مرکز کشور، در نقطه بسيار حساس و حضور اساتيد و دانشجويان در صحنه البته در کنار ساير دانشگاه ها چه در تهران و چه در استان هاي ديگر همه در اين انقلاب نقش و حضور داشتند.‏
روحاني با اشاره به اين انقلاب که يعني سرنوشت کشور، تاريخ ايران و سرنوشت همه فرزندان ما اظهار داشت: بايد ديد آيا تناسب اين انقلاب با علوم انساني بيشتر است يا با ساير علوم، البته همه علوم؛ علوم فني و مهندسي و همه علوم تجربي، پزشکي همه رشته هاي علمي و فناوري هاي نو، همه جايگاه خودشان را دارند، منزلت خود شان را دارند اما ظاهرا تقسيم بندي شده است.‏
رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي ادامه داد: به هر حال علوم انساني و اسلامي را امروز ما به نام جشنواره معلم ثاني فارابي جشن گرفتيم و علوم ديگر را هم در جشنواره هاي ديگر مثل رازي و خوارزمي تجليل مي کنيم.‏
روحاني با بيان اين که اصل تقسيم بندي به دليل گسترش علوم دانش بشري است، افزود: روزي همه علوم در يک جا جمع بود در يک مدرسه هم فقه خوانده مي شد هم تفسير قرآن و هم فلسفه به معناي عام کلام .‏
رييس جمهوري افزود: بسياري از علوم امروز تحت عنوان طبيعيات در همان فلسفه خوانده مي شد، حتي موسيقي هم در همان مدارس مورد بررسي قرار مي گرفت، شعر و ادبيات فارسي و عربي هم در همان مدارس مورد بررسي قرار مي گرفت.‏
روحاني در بخش ديگر از سخنان خود گفت:اين که شما مي بينيد ايراني ها بزرگترين لغتنامه عربي را تاليف کردند و يک ايراني فارسي زبان بزرگترين لغتنامه عربي را تدوين و تاليف مي کند و اين که مي بينيد يک استاد ادب ايراني بهترين و نفيس ترين کتاب ادبيات عرب يعني نحو و صرف را مي نويسد اين نشان اين است که اين ملت در تمام علوم و رشته هاي علمي سرآمد بوده است.‏
رييس جمهوري اضافه کرد: همين نام هايي که جشنواره را بنام آن بزرگان است، فارابي، خوارزمي، رازي، ابن سينا و خواجه نصير شخصيت هاي بزرگ هستند شعر و حکمت فردوسي ها، سعدي ها، حافظ و مولوي چهره هاي بنام در فقه، اساتيد بسيار بزرگ و بنام از شيخ طوسي ها تا شيخ انصاري در فلسفه، بزرگان فلسفه و در فقه و تفسير و کلام اين به دليل وسعت علوم است که تقسيم بندي صورت گرفته است.‏
روحاني يادآور شد: در پزشکي هم که پزشکي عمومي تمام مي شود تخصص ها و فوق تخصص ها شروع مي شود، گسترش ده ها رشته علمي در حقوق، حقوق مدني، جزا، بين الملل، حقوق درياها، حقوق نفت ،حقوق جرم شناسي، و کيفر شناسي؛ در هر کدام مختصص و صاحبنظر دارد.‏
رييس جمهوري افزود: اگر علوم انساني و علوم اسلامي را کنار هم بگذاريم متکفل شناخت بهتر انسان، راه و رسالت آن و فهم سنت هاي الهي است.‏
روحاني با بيان اين که همه چيز بر مبناي سنت الهي حرکت مي کند، ادامه داد: سنت ها را بايد بشناسيم، همه تحولات بر مبناي سنت هاست. " قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا"، اين "سيرو" و "فانظروا" به ما مي گويد که سرنوشت بشر را از ظالمين، ستمگران، عالمان و آگاهان در تاريخ مي توانيم، ملاحظه کنيم.‏
رييس جمهوري با يادآوري آيه "فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًاوَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا" اضافه کرد: سنت خدا نه تحليل پذير است نه تبديل پذير.‏
رييس جمهوري ادامه داد: يکي از رسالت هاي علوم انساني، کشف اين سنت هاست. همه مشکل ما از همين جا نشات مي گيرد ما بايد سنت هاي الهي را براي ايجاد پيشرفت، تحول، انسجام و وحدت بشناسيم.‏
وي با طرح اين سوال که "چه کسي امروز در جامعه بايد بگويد وحدت چگونه امکان پذير مي شود؟" افزود: در جغرافيايي که يک بخش آن جغرافياي انساني و شناخت اقوام، نژادها، گروه ها و روستاييان و شهري هايي هستند که در شرق، غرب، شمال و جنوب کشور زندگي مي کنند، چه کسي بايد به ما بگويد بهترين راه براي ايجاد وحدت بين آن ها چيست؟
رييس جمهوري تاکيد کرد: هيچ چيز با شعار درست نمي شود، شعار گاهي براي تذکر و گم نکردن راه لازم است اما در کنار شعار بايد راه را بيابيم.‏
رييس جمهوري با تاکيد بر اين که هيچ چيز با شعار درست نمي شود؛ شعار گاهي براي تذکر لازم است ، براي اين که راه گم نشود اما در کنار شعار ما بايد راه را بيابيم؛ هدايت يعني چه، هدايت الهي که ما مي گوييم، هدايت يعني راه را نشان دادن.‏
روحاني به آيه " أَفَمَنْ يَهْدي إِلَي الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلاَّ أَنْ يُهْدي‏" اشاره کرد و افزود: هدايت اين است، هدايت يعني کسي که مسير را مي شناسد، چطور بايد جامعه را هدايت کنيم؟ مسير درست را چطور به مردم بشناسانيم؟ چه کسي بايد راه حل مشکلات را از جمله مشکلات دولت، سياسيون و مسوولين را به ما نشان دهد؟
رييس جمهوري گفت: سياسيون هميشه در تاريخ، مهمان انديشمندان و دانشمندانند؛ حالا امروز به عکس شده و ما ميزبان شما هستيم. همواره در طول تاريخ فرهيختگان، انديشمندان و دانشمندان ميزبان سياستمداران بوده اند و سياستمداران در صورتي موفق مي شوند که در برابر علم و عالمان زانو بزنند.‏
روحاني ادامه داد: تبختر و تکبر؛ و حالا مي گويم گاهي بالاتر از اين هم ظلم مي کنيم، تبختر در برابر عالمان و علم به معناي نابودي سياستمدار نيست به معناي نابودي تاريخ و کشور است.‏
رييس دولت يازدهم تصريح کرد: ما ثروت کشور را در مسير غلط هدايت مي کنيم، اگر از علم و دانش عالمان بهره نگيريم و استفاده نکنيم؛ بالاتر هم ممکن است و آن اين که سياستمدار چون قدرت، ثروت و گاهي منزلت هم در اختيارش است بخواهد در زمينه علم ودانش مداخله و ارزش گذاري کند.‏
روحاني اضافه کرد: کار علم را بايد به عالمان واگذار کرد، ارزش گذاري هم، از آنِ انديشمندان و دانشمندان است؛ سياستمداران بايد زمينه را تسهيل کنند؛ آنها تسهيل کننده هستند، زمينه سازند؛ حالا در بعضي از موارد مهم هم سياستگزارند؛ نظارت کننده هستند از اين بيشتر نيستند.‏
رييس دولت تدبير و اميد افزود: مداخله در علم از سوي سياست نه به نفع علم تمام مي شود نه به نفع سياست؛ هر دو ضرر مي کنند؛ هم حکومت ضرر مي کند و هم دانشگاه ضرر مي کند؛ هر دو ضرر مي کنيم؛ ما مي گوييم علوم اجتماعي و انساني بايد بومي شود، اسلامي شود، "اهلا و سهلا"، اما بومي شود.‏
روحاني با طرح اين سوال که اسلامي شود به چه معناست؟، گفت: يعني در زمينه انسان، دنيا هيچ آورده اي ندارد؟ هيچ دستاوردي ندارد؟ مقصود لابد اين نيست. آيا مقصود اين است که غير از اين قوم، غير از اين کشور، در سرزمين ديگر علم و دانش نيست؟ بحث من در همان علوم انساني و حتي اسلامي است.‏
رييس جمهوري تصريح کرد: ما که هميشه در گذشته دور مي خواستيم علوم اسلامي ياد بگيريم مي رفتيم کشور همسايه مان عراق، آن جا ياد مي گرفتيم؛ سال ها اين طوري بود تا زمان تاسيس حوزه علميه قم به دست مرحوم حائري بزرگ و رونق حوزه علميه قم، حوزه ممتاز شيعه هميشه نجف بود.‏
رييس جمهوري افزود: از تاسيس حوزه هم هنوز معلوم نيست صد سال گذشته باشد، 1340 قمري، هنوز به 100 سال نرسيده است، حالا 100 سال حوزه علميه قم، قبل از آن چه؟ در هزار سال گذشته، نجف مرجع بوده، براي ما که بومي به مفهوم ايراني، عراقي، مصري و اين ها مطرح نبوده، سني ها هم خيلي وقت ها مرجعشان دانشگاه هاي مصر بوده در يک دوران، حال ممکن است کشورهاي ديگر باشد اين که مقصود نيست.‏
روحاني ادامه داد: مقصودم اين نيست که علوم اسلامي فقط در سرزمين کشورهايي است که امروز تحت عنوان کشور اسلامي مطرح هستند، اين هم که مطرح نيست، شما از ابن خلدون استفاده مي کنيد، ابن خلدون براي کشوري است که امروز يک کشور اروپايي محسوب مي شود، درست است که زماني بخشي از اسپانيا براي عثمانيان و مسلمانان بوده است.‏
رييس جمهوري اضافه کرد: اصلا اين "الحکمه الضاله المومن" کجا رفت؟، حکمت، دانش و علم مرز نمي شناسد، هيچ مرزي ندارد، هر جا علم باشد، ما زانو مي زنيم، چين، هند، اروپا، آمريکا، آفريقا باشد ما زانو مي زنيم؟ براي ما فرقي نمي کند، هر کجا باشد، گمشده ماست، هر کجا پيدا کنيم، دنبالش مي دويم.‏روحاني اظهار داشت: اين که به ما گفتند "اطلبوا العلم و لو بالصين" براي اين که صين بسيار راه طولاني و دراز؛ آن زمان جاده ابريشم قديم بوده است و يعني اطلبوا العلم في کل المکان، هر جا مي خواهد باشد، فرقي نمي کند.‏
رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي يادآور شد: خوب تبيين نشده، علوم انساني و اجتماعي را مي خواهيم اسلامي کنيم، مگر علوم اجتماعي همين جامعه شناسي نيست، مگر يکي از بنيانگذاران همين جامعه شناسي ابن خلدون نبوده است که وي مسلمان دانشمند و عالم است.‏