مارلون براندو اسطوره بازیگری آمریکا در دوران جوانی و آغاز فعالیت سینمایی خود برای بازی در یک نقش، بیش از یک ماه را بر روی یک ویلچر و در بیمارستان سپری کرد تا نقش سرباز مجروح جنگ را بازی کند.

به گزارش فرارو مارلون براندو اسطوره بازیگری و یکی از تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینماست که سبکی نو با نام بازیگری "متد" را بنیان گذاشت که بعدها بازیگران بزرگی مانند جیمز دین، مونتگومری کلیفت، پل نیومن، داستین هافمن و رابرت دونیرو از آن پیروی کردند.

براندو گرچه با بازی در نقش "استنلی کووالسکی" در فیلم "اتوبوسی به نام هوس" به کارگردانی "الیا کازان" در سال 1951 با متد منحصر به فرد بازیگری خود در سینما به شهرت رسید اما کمتر از دو سال قبل بود که با بازی در فیلم "مردان" به کارگردانی فرد زینه‌مان برای نخستین بار سبک ویژه‌اش برای ایفای نقش را به کار بست.

او که برای بازی در نقش سرباز مجروح جنگ جهانی دوم در این فیلم انتخاب شده بود، دست به اقدام عجیبی زد؛ براندو بیش از یک ماه خود را در یک بیمارستان مجروحان جنگی بستری کرد و در این مدت مانند بقیه روی ویلچر نشست و از عصا برای راه رفتن استفاده کرد.

حرکت مارلون براندو که در آن موقع امری نامتعارف در سینما محسوب می‌شد از سوی بسیاری از منتقدان به استهزا گرفته شد و حتی لارنس اولویه و کلارک گیبل، اسطوره‌های بازیگری، آن را حماقت نامیدند.

با این وجود براندو در اولین تجربه بازیگری‌اش در سینما نمایش قابل قبولی داشت و خیلی زود با بازی در فیلم تحسین‌شده الیاکازان پاسخ منتقدانش را داد. وی در سال 1951 با بازی در فیلم "اتوبوسی به نام هوس" نامزد جایزه اسکار شد.

"اد کلارک" عکاس مجله لایف شاید جزو معدود کسانی بود که در آن تاریخ کار براندو را باور کرد و در طول مدت بستری بودن براندو با حضور در بیمارستان از حرکت ابتکاری‌اش برای فرورفتن در نقش سرباز مجروح عکاسی کرد. عکس‌های او پس از نمایش فیلم زینه‌مان در همان مجله منتشر شد؛ براندو در آن تاریخ 24 سال بیشتر نداشت.