رقابت مثلث به علاوه يک براي احراز کرسي رياست اتاق بازرگاني

علي شفائي: انتخابات اتاق هاي بازرگاني برگزار شد و با تاييد نتايج ترکيب نهايي هيات نمايندگان مشخص شد.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، اگرچه اتاق بارگاني تهران نير چون ديگر اتاق ها نمايندگي بخش خصوصي يک استان را برعهده دارد، اما به دليل تمرکز بخش قابل توجهي از فعاليت هاي اقتصادي در تهران و نقش اثرگذار اتاق پايتخت در تامين حقوق بخش خصوصي، موجب شده تا اتفاقات اتاق بازرگاني تهران از حساسيت هاي بيشتري برخوردار بايد.
در جريان هشتمين دوره انتخابات هيات نمايندگان اتاق بازرگاني تهران، اتفاق دور از انتظاري رخداد که نه تنها مغلوبان که گروه پيروز انتخابات نيز در باور آن با علامت هاي سوال و تعجب زيادي روبرو شد.
در حاليکه خوشبين ترين حاميان گروه ائتلاف فردا که به ائتلاف فيروزه اي نيز شهره شده بودند، سهم 50 درصدي از صندلي هاي اتاق را براي اين گروه متصور بودند، با انتخاب 35 نفر از اين گروه به واقع اتاق بازرگاني با شرايطي جديد تک صدايي را تجربه خواهد کرد.
اگرچه رقبا از طي شدن مسيرهاي مختلف قانوني و غيرقانوني سخن مي گويند، اما ائتلاف فردا به سرگروهي مسعود خوانساري و پدرام سلطاني با تاييد انجمن نظارت بر انتخابات و در نهايت شوراي عالي نظارت بر اتاق بازرگاني، اکثريت هيات نمايندگان اتاق بازرگاني تهران را به دست گرفتند.
آنچه در اين موفقيت قابل توجه است، تجربه نادر کار گروهي و رفتار جالبتر پدرام سلطاني به عنوان نفر اصلي و سرليست گروه ائتلاف فردا است، که اگرچه خود را در جايگاه نفر اول اين گروه مي دانست، اما با اتخاذ سياستي موثر يک پله پايين تر قرارگرفت و مسعود خوانساري را در رأس ليست قرارداد، تا در جريان هدايت و رهبري جريان انتخابات از کلمه من که قطعا دافعه زيادي دارد استفاده نکند و شايد اين اولين گام براي انتخاب مسير موفقيت بود.
به هرحال انتخابات تمام شده و پس از تاييدات لازمه،‌ جريان انتخاب هيات رئيسه اتاق تهران و البته اتاق ايران به عنوان مراحل پيش رو مورد توجه گروه هاي پيروز در اتاق هاي تهران و شهرستان است.‏
در نگاهي به چهره هاي حاضر در هيات نمايندگان اتاق بازرگاني تهران، اگرچه در ميان 5 عضوي که خارج از فهرست ائتلاف فردا وارد اتاق بازرگاني شده اند، چهره هاي شاخصي چون محسن مهرعليزاده پتانسيل نشستن بر کرسي رياست را دارند، اما گزيه اي دور از ذهن است که گروه اکثريت اين فرصت را در اختيار اقليت قراردهند.
اما در ميان 35 عضو گروه اکثريت محسن خليلي عراقي، يحيي ال اسحاق به عنوان دو عضوي که از مجمع فعالان توسعه به ائتلاف فردا پيوستند و پدارم سلطاني، مسعود خوانساري و مهدي جهانگيري پنج چهره اي هستند که هر يک مي توانند به عنوان رئيس انتخاب شوند.
اين در حالي است که قطعا اتاق تهراني ها گذشته از کرسي هاي هيات رئيسه، بيشترين تمرکز را بر کسب رياست اتاق ايران دارد، در حاليکه در ميان اعضاي هيات نمايندگان اتاق هاي شهرستان ها نيز افرادي هستند که در کنار داشتن پتانسيل رياست، بي ميل نيز به کسب اين کرسي ندارند، که دراين ميان جدي ترين گزينه محسن جلال پور رئيس اتاق بازرگاني کرمان و نايب رئيس فعلي اتاق ايران است، گزينه اي که برخي از اهالي رسانه از وي به عنوان رئيس در سايه اتاق بازرگاني ياد مي کنند.‏
زاويه گرفتن نمايندگان شهرستاني اتاق ايران با اتاق بازرگاني تهران در دوره هفتم،‌اگرچه ممکن است با تغيير هيات نمايندگان تهران کاهش يافته باشد، اما همچنان به عنوان گزينه اي مطرح براي افزايش شانس نامزدهاي شهرستاني هيات رئيسه اتاق ايران مطرح است.
هر اندازه احتمال کسب کرسي هاي هيات رئيسه اتاق ايران توسط اعضاي شهرستاني افزايش يابد، تصميم گيري براي تقسيم کرسي هاي هيات رئيسه اتاق تهران ميان گروه ائتلاف فردا که درواقع بايد يک انتخابات داخلي برگزار کنند،‌ سخت تر خواهدشد.
در نگاهي کلي شايد بتوان از مثلث به علاوه يک به عنوان نامزدهاي اصلي رياست اتاق ايران نام برد، محسن مهرعليزاده از گروه تحولخواهان که به رغم کرسي هاي اندک اين گروه در اتاق تهران در شهرستان ها سهم بيشتري داشته و البته از شخصيت ويژه، سوابق مديريتي، خوشنامي و توانمندي هاي وي براي احراز اين سمت نمي توان گذشت.
نفردوم پدارم سلطاني نايب رئيس اتاق بازرگاني ايران و به واقع رهبر اصلي گروه ائتلاف فردا که گزينه اصلي اين گروه براي اتاق ايران است و البته عملکرد وي در اتاق ايران در دوره قبل به گونه اي است که نمي توان آنرا ناديده گرفت.‏
گزينه سوم محسن جلال پور ديگر نايب رئيس اتاق ايران که ضمن عملکرد قابل قبول در دوره قبل، مي توان از وي به عنوان گزينه اول تشکل ها با بيش از صد رأي در اتاق ايران ياد کرد و البته وي را مي توان نامزد اول اتاق هاي شهرستان دانست.‏
در اين ميان چهره هاي ديگري نيز چون يحيي آل اسحاق نيز حضور دارند که بع رغم چرخش در جريان انتخابات و همراه شدن با طيفي از خواستاران تحول به عنوان نماينده طيف سنتي مطرح است و رياست دو دوره بر اتقا بازرگاني تهران و سوابق اجرايي وي در بدنه دولت هاي مختلف را به عنوان امتيازاتي براي وي در نظر گرفت.‏
وجود چنين شرايطي که ممکن است به انتخاب رئيس اتاق بازرگاني ايران به فردي خارج از فهرست ائتلاف فردا منجر شود، انتخاب رئيس از ميان مثلث به علاوه يک اتاق تهران يعني خوانساري، سلطاني و جهانگيري به اضافه آل اسحاق رسيدن به اجماع را براي ايشان سخت کرده است.‏
در نگاهي به شرايط موجود بي شک بسياري پدرام سلطاني را رئيس اتاق تهران تلقي مي کنند و اين به معني معرفي نامزدي ديگر از ميان اين چهار نفر براي رياست اتاق ايران است که البته شانس ايشان را کم خواهد کرد.
از سويي در نامزد شدن سلطاني براي رياست اتاق ايران نيز ترديد جدي وجود دارد، چراکه نايب رئيس اتاق ايران نشان داده که به رغم ظرفيت بالاي جذب و کار تشکلي اما ريسک پذيري کمي داشته و حتي در صورت وجود شانس 50 درصدي هم براي حضور در اين رقابت نامزد نخواهد شد.
از طرفي بسنده کردن وي به نشستن بر کرسي رياست اتاق تهران، به معني معرفي سه گزينه مطرح ديگر براي رياست اتاق ايران است که در صورت موفقيت يحيي آل اسحاق ممکن است اين موفقيت به نام فعالان توسعه که در شهرستان ها آراء‌ قابل قبولي دارند تمام شود و ميان اتاق تهران و ايران شکاف جدي ايجاد شود.
در ميان دو گزينه ديگر اگرچه جهانگيري در اتاق تهران به دليل يک دستي آراء شانس رياست دارد، اما به دليل اينکه براي اولين بار وارد اتاق شده و در ميان گروه هاي مختلف اتاق ايران پايگاه محکمي ندارد، شانس وي براي رياست اتاق ايران بسيار اندک است.
در خصوص مسعود خوانساري اگرچه شانس بيشتري نسبت به جهانگيري خواهد داشت، اما در رقابت با چهره اي شناخته تر شده که از سوي اتاق هاي شهرستان نيز حمايت مي شود يعني محسن جلال پور شانس کمتري مي توان براي وي قائل شد.
در چنين شرايط پدرام سلطاني ليدر اصلي گروه ائتلاف فردا بر سر دو راهي سختي قرارگرفته يا بايد با نشستن بر کرسي رياست اتاق تهران، انتخاب هيات رئيسه اتاق ايران را به دست تقدير بسپارد و يا با پذيرش شانس 50 درصدي وارد ميدان شود و اين يعني احتمال حذف از کرسي رياست هر دو اتاق براي چهار سال آينده که تصميم گيري را براي وي سخت خواهد کرد.
به هرحال نمايندگان بخش خصوصي در هيات نمايندگان اتاق هاي شهرستان ها براي تکاليف نوروزي خود بايد براي انتخاب هيات رئيسه اتاق هاي شهرستان ها و پس از آن اتاق ايران برنامه ريزي کنند.
در خصوص اتاق تهران نيز بايد به اين موضوع نيز اشاره کرد که به دليل بسياري سنت شکني هاي اين گروه که به تغييرات قابل توجه در اتاق بازرگاني منتهي شده، مي توان اميدوار بود که براي اولين بار يک بانوي اقتصادي بر يکي از کرسي هاي هيات رئيسه اتاق تهران بنشيند که وجود چهره اي چون فريال مستوفي کار را براي ايشان سهل کرده و وي به عنوان چهره اي دور از حاشيه گزينه اي براي ثبت اتفاقي جديد در تاريخ اتاق بازرگاني باشد.‏