فریده خدادادی-در چند سال اخیر به دنبال افزایش جمعیت و تغییر الگوی زندگی استفاده از منابع آبی به طورچشمگیرافزایش یافته است.
به گزارش جهان اقتصاد؛ درسالهای اخیر، کشورایران با مشکل خشکسالی دست و پنجه نرم کرده است و مشکل کم آبی، تامین آب مورد نیاز کشاورزی و سایر حوزهها به ویژه صنایع آب بر را با مشکل مواجه کرده است که در این راستا تغییر الگوی کشت در بخش کشاورزی و به نوعی طرحهای گلخانهای پیشنهاد شده است که عده ای نیز در این حوزه مشغول به فعالیت هستند. از نظر دولتیها تغییر الگوی کشت به رونق اقتصادی، کاهش نرخ بیکاری و افزایش اشتغال کمک خواهد کرد و دولت از ایجاد طرحهای گلخانهای در استانها حمایت میکند وعلت این که بخش کشاورزی و حتی صنایع پرمصرف آب درکشورکماکان به فعالیت خود ادامه میدهند به دلیل حمایتهای گلخانهای دولت از این بخشها و صنایع است و تداوم این روند به بهانه استراتژی خودکفایی از منظر کارشناسان آسیبهای جدی را به اکوسیستم طبیعی وارد میسازد که در این زمینه خبرنگار جهان اقتصاد با علی قنادی اسلامی، کارشناس آب و انرژی به گفتوگو پرداخته است که در ادامه میخوانید:
این کارشناس حوزه آب و انرژی اظهار کرد: کشور ایران در یک منطقه خشک و نیمه خشک قرار گرفته است و از کم آبی رنج میبرد. از هزاران سال پیش تاکنون، مردم ایران با مشکلات کم آبی روبرو بوده اند اما در چند دهه گذشته افزایش جمعیت و تغییر الگوی زندگی باعث شده است که مصرف آب به نحو چشمگیری افزایش یابد.
قنادی اسلامی افزود: حدود 90 درصد مصرف آب درکشور در بخش کشاورزی مصرف میشود و درصد کمی از آن در بخش صنعت مورد استفاده قرار میگیرد.
وی، یکی از دلایل مصرف بالای آب در بخش کشاورزی کشور را مربوط به استراتژی خودکفایی محصولات کشاورزی، ناکارآمدی این بخش و بهرهوری پایین آن عنوان کرد و گفت: علت این که بخش کشاورزی و حتی صنایع پرمصرف آب درکشور کماکان به فعالیت خود ادامه میدهند به دلیل حمایتهای گلخانهای دولت از این بخشها و صنایع است.
این کارشناس حوزه آب و انرژی بیان کرد: در خصوص انرژی نیز به دلیل قرارگیری ایران در منطقه خاورمیانه (منطقهای سرشار از منابع سوختهای فسیلی) باعث شده است که صنایع پرمصرف انرژی نیز با حمایت گلخانهای و بهره وری پایین، به فعالیت خود ادامه دهند.
قنادی اسلامی بیان کرد: تقریبا بسیاری از صنایع درکشور در صورتیکه حمایتهای مورد نظر از آنها برداشته شود قادر به ادامه حیات و رقابت با دنیای خارج نخواهند بود. در برخی از صنایع همچون فولاد و سیمان، درصد قابل توجهی از هزینههای آنها مربوط به انرژی است.
وی گفت: بهرهوری انرژی، بهره وری آبی و بهره وری اقتصادی در صنایع کشور به دلیل حمایتهای گلخانهای پایین بوده و توان رقابت با صنایع جهانی در شرایط برابر را ندارند، علت این امر این است که این گونه حمایتها از صنایع، از حالت حمایتی گذشته و عملا تبدیل به یک حق قانونی برای صنایع شده است. انواع یارانهها به بخش تولید که باعث ضعیف شدن قدرت رقابت آنها و نیز نارضایتی مشتری داخلی از کیفیت در برخی موارد شده است.
** استراتژی خودکفایی، رشد قارچ گونه صنایع گلخانه ای
این کارشناس حوزه آب و انرژی عنوان کرد: اصلیترین علت توسعه صنایع گلخانه ای و رشد قارچ گونه آنها درکشور، استراتژی خودکفایی است که در سطوح کلان کشوری، به عنوان محور اصلی استقلال اقتصادی درکشور استقرار شده است. این دیدگاه تا اواسط قرن گذشته که هنوز بحث جهانی شدن و مزیت نسبی در تولید مطرح نبود، به عنوان موتور فکری نظامهای اقتصادی در دنیا کارایی داشت اما امروزه و با درهم تنیدهشدن اقتصادهای جهانی دیگر این استراتژی نه فقط کارایی ندارد بلکه میتواند ضررهای جبران ناپذیری به منابع مختلف آن کشور وارد سازد و این یعنی هدرروی سرمایههای آن کشور و این عملا به معنی فروش آینده به حال است، در صورتی که در کشورهای توسعه یافته از حمایتهای جنینی استفاده میکنند اما حمایت جنینی چیست؟ و چه فرقی با حمایت گلخانهای دارد؟
قنادی اسلامی گفت: در حمایت جنینی همچون یک جنین در شکم مادرتا قبل از تولد، مادر به عنوان حامی جنین باعث رشد جنین شده تا آماده ورود به دنیای واقعی و پر رقابت شود. حمایتهای مادر از نوزاد پس از تولد به صورت ماهوی قطع میشود و نوزاد پس از تولد، باید توانایی تنفس و حتی عمل بلع برای خوردن شیر را داشته باشد اما محیط مناسب اتاق و فراهم آوردن شیر به عنوان غذا و یا به عبارت دیگر زیرساختهایی باید توسط مادر برای تغذیه نوزاد آماده کند. این زیر ساختها در جوانی و بزرگسالی توسط جامعه و دولت همچون ایجاد بستر مناسب و کاملا ثابت و پایدار برای سرمایهگذاری در ابعاد مختلف فراهم میکند.
وی بیان کرد: در حمایت جنینی نوع حمایتهای مادر و مدت زمان حمایتها تا زمان تولد کاملا مشخص بوده و پس ازتولد، آن نوع حمایتها کاملا خواسته و ناخواسته قطع میشود، در این نوع حمایتها برای فعالیتهای تولیدی، زیر ساختهای تعریف شده ای همچون نظامهای بانکی-پولی ثابت و قوانین مربوط به واردات-صادرات همچون مسیری به عنوان چراغ راه تولید کننده درهر نوع صنعتی، روشن و شفاف است.
به گفته وی، در حمایت جنینی یک چتر حفاظتی تا لحظه تولد یعنی «آغاز تولید»، فعال بوده و پس از آن قطع میشود و درست برخلاف حمایت گلخانهای که با شروع تولید، آغاز میشود، با انواع یارانههای مختلف برای امکان ادامه تولید آن ادامه مییابد.
این کارشناس حوزه آب و انرژی بیان کرد: اصلی ترین دلیلی که در کشور، حمایت گلخانه ای از صنایع صورت میگیرد بیشتر بحث خودکفایی برای محصولات و کالاهای مختلف در کشور است اما باید این نکته درنظر گرفته شود که قبل از هرگونه حمایت جنینی نیز باید ظرفیتها بر اساس آمایش سرزمینی و ظرفیتهای منابع طبیعی و اکولوژیکی و نیز مزیتهای نسبی در تولید، سنجیده شوند به همین دلیل برای هرگونه حمایت جنینی همچون کشورهای توسعه یافته، ابتدا باید ظرفیتهای موجود طبیعی و اقتصادی را ارزیابی و سپس اقدام کرد.
قنادی اسلامی افزود: اگر ظرفیتهای اکولوژیکی و طبیعی یک کشور بدلیل وجود یک فعالیت دچار مشکل و ناپایداری گردد در اینصورت از دو جنبه زیستمحیطی-اکوسیستمی و نیز از جنبه هدر روی منابع مالی- انسانی دچار خسارت میشویم؛ همچون کشاورزی در مناطق کم آب.
** لزوم تغییرات ساختاری در مسیر توسعه اقتصادی– اجتماعی
وی ادامه داد: حمایتهای گلخانهای در کشور به بهانه حمایت در جهت توسعه و تولید، فقط باعث نابودی و هدر روی منابع مالی، سرزمینی و انسانی میشود. محورهای مسیر توسعه اقتصادی– اجتماعی کشور باید تغییرات ساختاری پیدا کرده و مجددا ریل گذاری شوند و کشور ما در این خصوص نیازمند به منشور نظری نبوده بلکه باید به دنبال منشور عملگرایانه متناسب با پتانسیلهای اکولوژیکی سرزمینی خود باشیم. واردات برخی محصولات کشاورزی و یا کالاهایی که با ساختار توان طبیعی سرزمینی ایران تناسبی ندارد و استقلال یک کشور را به مخاطره نمیاندازد.
**خطر ورشکستگی دایمی منابع آبی در نتیجه تداوم حمایتهای گلخانهای
به گفته این کارشناس حوزه آب و انرژی، ادامه حمایتهای گلخانهای در کشور در بخشهای مرتبط با مقوله آب و انرژی، عملا کشور را به سمت ورشکستگی کامل و دایمی منابع آبی و نیز مالی- انرژی میبرد. ورشکستگی دایمی منابع آبی بدین معنی است که دیگر سفرههای زیرزمینی به دلیل فرونشستهای گسترده، امکان ذخیره سازی و احیاء نداشته و فقط باید به آسمان برای بارش باران چشم دوخت ، گرچه از دید بسیاری از کارشناسان فقط ورشکستگی آبی دیده میشود اما از اثرات پنهان و غیرمستقیم این حمایتهای گلخانهای می توان به افزایش آلودگی محیط زیست، کاهش سلامتی و حتی بیاعتمادی افراد، بالارفتن هزینههای درمانی و کاهش سطح رفاه عمومی اشاره کرد البته تاثیرات مثبت حمایتهای گلخانهای کاملا موقتی، کوتاه مدت و پوپولیستی است.
قنادی اسلامی عنوان کرد: اگر معیار ما برای ارزیابی هر صنعتی اعم از کشاورزی یا صنایع تولیدی ، بهره وری واقعی و بدون یارانه آب ، انرژی و غیره باشد در این صورت هر صنعتی قادر نخواهد بود به فعالیت در کشور بپردازد و فقط فعالیتهای با بهره وری بالا این توانایی را دارند.
وی گفت: در بسیاری موارد مجبوریم بین صیانت از اکوسیستم و حفظ فعالیت اقتصادی، یکی را انتخاب کنیم که در حمایتهای گلخانهای مجبور به انتخاب فعالیت اقتصادی ناکارامد و به قیمت نابودی طبیعت میشویم. نمونه بارز آن در حال حاضر مربوط به دریاچه ارومیه است که درصورتی که بخواهیم با فرض امکان احیاء، آ ن را احیا کنیم عملا امرار معاش خانوادههای کشاورزان زیادی قربانی میشود و اگر بخواهیم از امرار معاش کشاورزان حمایت کنیم باید نسبت به دریاچه ارومیه بیتوجه و یا کم توجه شویم.
این کارشناس حوزه آب و انرژی بیان کرد: حمایتهای گلخانه ای در کشور از بسیاری از بخشهای مختلف تولیدی همچون یک چتر حفاظتی در مقابل عوامل بیرونی و برای ادامه تولید غیراقتصادی صرفا با یارانههای مختلف آشکار و پنهان عملا باعث میشود که منابع مالی، منابع انرژی، منابع آبی، حوزه سلامت، محیط زیست و منابع انسانی دچار آسیبهای جدی شوند که در بعضی موارد اثرات آن در آینده نمایان میشود.
قنادی اسلامی تصریح کرد: ما در کشور برای توسعه اقتصادی پایدار نیاز به اتخاذ رویکردی متفاوت با گذشته هستیم.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه