گروه اخبار ایران: انتشار کاریکاتوری در فرانسه با مضمون توهین به مقدسات اسلام و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)،بار دیگر بحث‌ها پیرامون آزادی بیان را در زمره‌ی مهم‌ترین مباحث حقوق بشری قرار داده است.

این کاریکاتور توهین آشکار به پیامبر اکرم (صلی الله علیه) محسوب می شود.
در چند ماه گذاشته، مجله طنز شارلی ابدو با چاپ کاریکاتورهایی از پیامبر اسلام، باعث خشم مسلمانان و اعتراضات گسترده آنان شده است. اگرچه برخی از مردم فرانسه بر این باورند که آزادی بیان و اطلاعات حق مسلم هر شهروند آن کشور است اما این سوال در ذهن مخاطب مطرح می شود که آیا ایده توهین به عقاید وارزش های معتبر نزد بخش عمده ای از مردم جهان، خلاف اصول اخلاقی و حتی بر خلاف اصول ژورنالیسم حرفه ای و آزادی بیان نیست؟
در ادامه جهان اقتصاد با نگاهی به قوانین بین الملی توضیح می دهد، توهین به ارزش های ادیان الهی به اندازه رفتار تروریست های بزدل، حرکتی بزدلانه و محکوم است.
انتشار این کاریکاتور جنجال‌برانگیز در شبکه‌های اجتماعی مجازی، اعتراض وسیع مسلمانان را در سراسر نقاط جهان به همراه داشت. به گونه ای که کمپین های اجتماعی برای اعتراض به این اقدام موهن در شبکه های اجتماعی شکل گرفته است، در این شرایط برخی گروههای تندرو سیاسی به صراحت اعلام کرده اند که بدنبال دامن زدن به جنگ تمدنها هستند و این امر هوشیاری تمام مقامات از جمله مقامات فرانسوی را می طلبد.
دنیا به خصوص دنیای غرب خسته و مستعصل از جنگهای جهانی، پس از تاسیس سازمان ملل قوانینی را ازتصویب کردند تا شاید فجایع قرن بیستم دوباره اتفاق نیافتد. آزادی عقیده و بیان یکی از حقوقی است که در تمام اعلامیه‌های حقوق بشری به صراحت بر آن تأکید شده است و در قوانین بسیاری از کشورها وجود دارد. ماده‌ی ۱۹ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر (مصوب دهم دسامبر ۱۹۴۸)‌ مقرر می‌دارد: هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و اخذ و انتشار آن به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحظات فردی آزاد باشد. امااحترام به حقوق یا حیثیت دیگران و حفظ امنیت یا نظم عمومی یا سلامت یا اخلاق عمومی از محدودیت هایی است که برای این قانون مشخص شده است.
بند ۱۹ کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی نیز با صراحت اعلام می کند که اعمال حق آزادی بیان برای افراد تکالیف و مسئولیت هائی نیز دارد از جمله احترام به حقوق و ارزش های دیگران، یا بعنوان مثال امنیت و نظم عمومی و یا حتی بهداشت عمومی و اخلاقیات. بنابراین معاهدات بین المللی نیز آزادی مطلق بیان را تائید نمی کنند زیرا چنین چیزی می تواند منجر به نابودی نظم عمومی و نابودی اخلاقیات جامعه گردد.
در اشاره ای به حقوق بشر اسلامی، بند یک ماده ۲۲ اعلامیه اسلامی حقوق بشر بیان می کند، هر انسانی حق دارد نظر خود را بیان کند مگر آنکه مغایر اصول شرعی باشد. بند چهار این اعلامیه اما به محدودیت های آزادی بیان اشاره دارد که در آن برانگیختن احساسات قومی، یا مذهبی و یا هر چیزی که منجر به برانگیختن تبعیض نژادی شود جایز نیست.
بنابراین رهبران کشورهای مختلف که در همدردی با مردم فرانسه به پاریس رفته اند، بایستی فاصله خود را از این اقدام مجله مذکور ابراز دارند.
همچنین، سازمان های بین المللی محدودیت های آزادی بیان را در شرایط تعارض آن با آزادی دیگران و ارزش های آنان برسمیت می شناسند. این موضوع تحت عنوان اصل لطمه و یا اصل تهاجم، یاد می شود و به عنوان مثال پورنوگرافی یا سخنان نفرت انگیز، شامل این محدودیت می شود. آزادی بیان نباید منجر به لطمه به دیگران شود.
در حالی که هیچگاه شاهد توهین به مقدسات ادیان الهی از سوی تندرو ترین مسلمان نبوده ایم، در چند سال اخیر به بهانه آزادی بیان اقدامات توهین آمیز فراوانی علیه مقدسات مذاهب و به طور خاص اسلام در کشورهای اروپایی صورت گرفته است. از جمله این اقدامات تولید فیلم موهن علیه پیامبر اسلام و همسران ایشان، انتشار کاریکاتور موهن به مقدسات اسلام و ... است. بنابراین با توجه به نکات اشاره شده، این اقدامات جرم بین المللی محسوب می شود و مطابق با همان موازین حقوق بشری که غرب طراحی کرده است، منافی حقوق بین الملل است.