در حالیکه کمبود آب، تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی و تداوم استفاده از روش‌های سنتی در کشت و فرآوری محصولات کشاورزی چون برنج، مبین کاهش تولید است و افزایش قیمت‌ها مهر تأییدی بر این واقعیت، اما همچنان برخی در مسیر تحقق منافع شخصی، ادعاهای دیگری را مطرح می‌کنند.‏ به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، جمیل علیزاده شایق دبیر انجمن برنج ایران چند سالی است که در فصل برداشت برنج، آمارهایی از تولید اعلام و از واردت انتقاد می‌کند و رسانه‌ها نیز پیش‌بینی‌های وی را منتشر می‌کنند بدون آنکه پیگیری کنند که آثار و نتایج آن چه می‌شود.‏ وی در حالی از تولید ۲٫۲ میلیون تن برنج در سال جاری و نیاز کشور به ۸۰۰ هزار تن واردات سخن گفته که سال گذشته نیز ارقامی مشابه را برای تولید و واردات اعلام کرده‌بود، اما نتیجه آن افزایش بیش از صد در صدی قیمت برنج ایرانی بود.‏ شایق سال گذشته از تولید ۲ میلیون تن برنج داخلی و وجود یک میلیون تن برنج وارداتی و بی‌نیازی به واردات مجدد سخن گفته بود، در حالیکه کمتر از یک ماه پس از پایان فصل برداشت افزایش قیمت‌ها کلید خورد و در ماه‌های ابتدایی سال جاری قسمت برنج ایرانی به مرز هر کیلو ۱۵ هزار تومان نزدیک شد.‏ اتفاقی که برای واسطه‌ها و دلالانی که برنج کشاورزان را خریداری کرده بودن منفعتی چشمگیری به دنبال داشت.‏ اما نکته قابل توجه این است که به‌رغم افزایش غیرمنطقی قیمت برنج ایرانیف برنج‌های وارداتی افزایش قیمت نداشتند و این اتفاق مبین این واقعیت است که این دو محصول، بازاری کالا مجزا دارند و تغییراتی یکی بر دیگری چندان اثرنخواهد داشت.‏ با این حال همچنان افرادی که به دببال منافع خود هستند تلاش می‌کنند با استفاده از ابزار رسانه، مسؤلان دولت را تحت فشار قرارداده و به بهانه حمایت از تولید داخل، شرایطی را ایجا می‌کنند که به جزء گروهی خاص، دیگر مخاطبین این بازار اعم از تولیدکننده، واردکننده و مصرف‌کننده با مشکلاتی جدی روبرو می‌شوند.‏ بنابراین گزارش دبیرانجمن برنج ایران در گفتگو با صدا و سیما حداکثر نیاز واردات برنج در سال جاری را با توجه به افزایش کمی و کیفی تولید داخلی ۸۰۰ هزار تن اعلام کرد .‏ جمیل علیزاده شایق اظهار داشت: امسال بیش از ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن برنج تولید می شود درحالی که نیاز کشور ۳ میلیون تن است و کمبود آن با واردات جبران می‌شود.‏ اما دبیر انجمن برنج که برای کل بازار ایران نسخه پیچیده و برای دولت تعیین تکلیف می‌کند هیچگاه حاضر نشده توضیح دهد که به‌رغم ادعای وی در سال ۹۴ در خصوص میزان تولید و بی‌نیازی کشور به واردات، چه شد که قیمت برنج ایرانی از کیلویی ۵ تا ۷ هزار تومان به ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان افزایش یافت.‏ همچنین این سؤال همچنان بی‌جواب است که به‌رغم ادعای ایشان که واردات برنج را نابودکننده تولید داخل می‌دانند، چرا تحولات بازار برنج داخلی و افزایش قیمت‌ها تأثیری بر بازار برنج وارداتی ندارد. ‏