«دلالهای تابلو بهدست، مسافرکاشانهها و شهرداریها اجازه نمیدهند یک لیوان آب خوش از گلوی هتلداران گیلان پایین برود، به طوریکه بعد از ۳۰ سال فقط یک هتل در رشت افتتاح شده، اما به ازای آن ۲۵ هتل دیگر تعطیل شده است
این مطالب بخشی از اظهارات رییس جامعه هتلداران گیلان است که دل پر دردی دارد، از عوارض و مالیاتهای سنگین شهرداریها گرفته تا نسبت ناعادلانههای خانههای استیجاری به هتلهای گیلان و دلالهای تابلو بدستی که مسافرها را روی هوا میزنند تا به هتلها نرسند و مسافرانی که بیخبر از همه جا، چند برابر نرخ یک اتاق در هتل را به خانههای شخصی میدهند تا فضای خصوصیتری نصیبشان شود.
سوال از «حسن مهرورز اصلی» درباره شرایط و موانع سرمایهگذاری در هتلسازی ایران است که با توجه به اظهارات رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دربارهی ضرورت ساخت ۴۰۰ هتل تا ۱۱ سال آینده برای پذیرش ۲۰ میلیون گردشگر مطرح شده است که او ترجیح میدهد برای پاسخ دادن به این پرسش به اوضاع و احوال هتلسازی و هتلداری در استان گیلان اشاره کند.
رییس جامعه هتلداران گیلان به ایسنا، گفت: این درست که اکنون شرایط برای ساخت هتل وجود دارد؛ اما مهمتر از آن حفظ کاربری هتلهای موجود است. نباید کاری کرد که همین تعداد هتل باقی مانده را هم از دست بدهیم.
وی با اشاره به آسیبی که از ناحیه فعالیت مسافرکاشانهها یا همان خانههای استیجاری به هتلهای گیلان وارد شده است، اظهار کرد: در گیلان پنج هزار مسافرکاشانه مجاز و غیرمجاز شناسایی شده که این تعداد، سه برابر تخت هتلها است. وجود این مسافرکاشانهها باعث شده سرمایهگذاران برای ساخت هتل در نوار شمالی کشور بویژه گیلان کمتر تمایل نشان دهند.
مهرورز زیرساختها را برای سرمایهگذاری در ساخت هتل فراهم ندانست و افزود: مهمترین گرفتاری ما با شهرداریها و شورای شهر است که آسیب جدی را پس از مسافرکاشانهها به هتلها وارد کردهاند، آنها با تعیین عوارضها و مالیاتهایی که گاه خلاف قانون است، کمر هتلداران را شکستهاند. از طرف دیگر محدودیتهایی از طرف اداره منابع طبیعی و سایر ادارههایی که سرمایهگذار با آنها در ارتباط است، اعمال میشود.
او سپس با انتقاد به تبعیضی که در تراکم ساختمان هتل در استان مازندران و گیلان وجود دارد، کفت: اگر قرار است حریم ۶۰ متر و کد ارتفاع ۰۲۴ در نوار ساحلی خزر رعایت شود، چرا در استان مازندران این اتفاق نمیافتد. در نوار ساحلی استان گیلان نهایت ارتفاع هتلها در حد سه طبقه است، درحالیکه در نوار ساحلی مازندران ساختمان ۳۰ طبقه میسازند. اگر قرار است از ساحل استفاده نشود، پس چرا در یک جایی این قانون اعمال میشود؛ ولی در جای دیگر سختگیری نمیشود؟
در رشت برای هتلی که تازه ساخته شده شهرداری یک میلیارد تومان عوارض تعیین کرده است، حالا آن هتل با این عوارض سنگین چگونه میتواند ادامه دهد؟در انزلی یک هتل را ۲۰۰ میلیون تومان جریمه کردهاند. این اتفاقات به گوش سرمایهگذاران میرسد و موجبات ناامنی در سرمایهگذاری را فراهم میکند.
رییس جامعه هتلداران گیلان در ادامه به بروکراسی پیچیدهی اداری که روند سرمایهگذاریها را کند کرده است، اشاره کرد و افزود: در شهر رشت بعد از ۳۰ سال فقط یک هتل افتتاح شد؛ اما به ازای آن در این ۳۰ سال، ۲۵ هتل به دلایلی چون پرداخت نشدن مالیات، مجاز نبودن برای افزایش ارتفاع، گرانیها، فعالیت مسافرکاشانهها و ناتوانی در بازپرداخت وام بانکها تعطیل شدهاند. در رشت برای هتلی که تازه ساخته شده شهرداری یک میلیارد تومان عوارض تعیین کرده است، حالا آن هتل با این عوارض سنگین چگونه میتواند ادامه دهد؟ شهرداریها با برخی اقدامات سرمایهگذاران را پشیمان میکنند. در انزلی یک هتل را ۲۰۰ میلیون تومان جریمه کردهاند. این اتفاقات به گوش سرمایهگذاران میرسد و موجبات ناامنی در سرمایهگذاری را فراهم میکند.
وی ادامه داد: قبول دارم که استانی مثل گیلان هتل چهار و پنج ستاره میخواهد؛ اما باید خدمات آنها هم به روز و متناسب باشد؛ ولی این هتلهای جدید را قرار است با کدام سرویس و برای کدام مسافر بسازیم؟ مسافرانی که دلالهای تابلو بدست اجازه نمیدهند به سمت هتلها بیایند؟ متأسفانه هیچ دستگاهی مسؤولیت این خانهها را قبول نمیکند. با معاون گردشگری کشور صحبت کردیم که مسؤولیت این خانهها را به اتحادیهها و جوامع هتلداری واگذار کنند؛ ولی متأسفانه به نظر میرسد همه این نامهها به بایگانی رفته است. هتلهای ماسوله و فومن به خاطر همین خانهها تعطیل شدهاند و ۸۰ درصد هتلهای گیلان هم برای فروش گذاشته شدهاند.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه