مجله آمریکایی نیوزویک نوشت، شرکت های اروپایی و غول های نفتی خود را برای همکاری با ایران آماده می کنند.

به گزارش ایرنا از نیوزویک؛ در مرکز شهر تهران، دفتر کارخانه محصولات الکترونیکی زیمنس هر روز برای کسب و کار باز و بسته می شود.

اما شرکت زیمنس از سال 2010، هیچ فعالیتی در ایران نداشته است.

مایکل توکاس عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی آلمان - ایران در هامبورگ، گفت: ما تا وقتی تحریم ایران لغو شود این دفتر را باز نگه می داریم. مردم فراموش کرده اند که بسیاری از شرکت ها مانند زیمنس، تاریخی با ایران دارند که به بیش از 100 سال پیش برمی گردد. این شرکت ها از قوانین تحریم پیروی می کنند، اما ارتباط با ایران را نیز حفظ می نمایند.

برای شرکت های بزرگ نفتی، جریمه شدن بابت ارتباط با ایران می تواند بسیار سنگین باشد و دلیل اینکه شرکت های چند ملیتی نفتی در این زمینه احتیاط می کنند اما با کوشش فراوان در صدد جلب نظر وزیر نفت ایران هستند، نیز در همین راستاست.

جمهوری اسلامی ایران تقریبا 10 درصد ذخایر نفتی و نزدیک یک پنجم ذخایر گازی جهان را در اختیار دارد و پس از روسیه، دومین کشور دارنده ذخایر عظیم گازی در جهان است.

پس از رهایی از تحریم های بانکی که ایران را از تجارت با غرب محروم کرد و موجب امتناع سرمایه گذاران از توسعه میدان های نفت و گاز ایران شد، اینک ایران آماده می شود تا بزرگ ترین کشور در منطقه باشد که از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به بازارهای جهانی می پیوندد البته این اتفاق در صورتی رخ می دهد که مذاکرات هسته ای با موفقیت به سرانجام برسد.

این دقیقا به معنی این نیست که ایران از این قضیه سود می برد. توافق هسته ای به طور بالقوه می تواند درب دوران موفقیت و کامیابی که شامل روابط نزدیک ایران و غرب است، را به روی ایران باز کند، اما به معنی توازن مجدد قدرت در خاورمیانه، یا قدرتمندتر شدن دشمنی که از فرصت های اقتصادی تازه خود برای نابود کردن بقیه استفاده می کند نیز می باشد.

برای شرکت های مطرح انرژی، توافق هسته ای، چشم انداز منابع انرژی ایران را روشن و جمهوری اسلامی را یک شبه به یکی از آینده دار ترین بازار های پیش رو تبدیل می کند.