پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 80821 17:40 1397/02/02
یادداشت های غیر رسمی(۱۲۶): حمل و نقل عمومی نشانه تمدن

یادداشت های غیر رسمی(۱۲۶): حمل و نقل عمومی نشانه تمدن

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
یادداشت های غیر رسمی(۱۲۶): حمل و نقل عمومی نشانه تمدن

یادداشت های غیر رسمی(۱۲۶): حمل و نقل عمومی نشانه تمدن

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

  غلامرضا رحیمی مشاور مدیریت طی چند یادداشت اخیر تبعات سیاستی را بررسی کردم که هدف اولیه اش دسترسی همه خانواده های ایرانی به خودرویی ارزان قیمت بود.مطابق این راهکار ظاهرا این خودرو موجب گسترش عدالت در جامعه می شد.گذشت زمان نشان داد که این سیاست نه تنها به اهداف خود نرسید که تبعات اقتصادی، اجتماعی  آن در زندگی مردم ،نه تنها به حق انتخاب آنها برای سفر ارزان و ایمن کمک نکرد که عملا بر مشکلات مردم در این زمینه اضافه هم کرد.شک دارید به آمار تلفات جاده ای در ایام تعطیلات و  یا تابستان ها و یا اصولا هر زمان که چند روز تعطیلی به مردم فرصت یکسانی برای استراحت می دهد،نگاه کنید.آنچه که از آن به عنوان قتل عام جاده ای نام می برند عملا دستاورد و نتیجه پیگیری این هدف بجای تمرکز بر حمل و نقل عمومی گسترده، متنوع و ارزان است.اینکه مردم باید برای هر سفری مجبور باشند با خودروهایی که نام قاتل بر آن گذاشته اند برای رسیدن به مقصد در جاده هایی برانندکه آمادگی چنین حضور میلیونی را ندارند،چه نوع موفقیتی در حصول عدالت در خود دارد. و یا آیا فکر نمی کنید این ترافیک قفل شده شهری و اتلاف زمان های  میلیون ساعتی روزانه ناشی از تردد خودروهای شخصی است که خود نتیجه نبود اراده  و برنامه ریزی  برای ایجاد حمل و نقل عمومی ارزان و با کیفیت همانند همه کشورهای امروزی است.اینجا قصد ندارم بحث آشنای دلایل بروز ترافیک را تکرار کنم که مهمتر اینست که بدانیم چه اراده ای مانع از اصلاح موثر و قاطع چنین اشتباه فاحشی است.در واقع حالا با اطمینان می توان گفت، ایده تولید میلیونی خودرو بجای حرکت در مسیر تمدن حمل و نقلی مثل ایجاد شبکه گسترده و ارزان قیمت و با کیفیت راه آهن و مترو،نتایج دردناکی به بار آورده است.نتایجی به بهای جان مردم،وقت مردم،توان اقتصاد ملی و ضعف زیر ساخت ها.البته مدیران خودرویی بدلیل سهم قابل توجه خود از اقتصاد و اشتغال  طی چند دهه صاحب قدرت شده اند ،اما آیا  امروز که همه مشکل را می دانند،واقعا قدرت اینان مانع از اصلاح سیاست های حمل و نقلی کشور شده یا تداوم بی تفاوتی و کوچکی افق دید برنامه ریزان پاسخ این بی عملی است.


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |