غلامرضا رحیمی مشاور مدیریت  در بررسی چرایی فروپاشی ساختمان های دولتی و جدید ساز در جریان زلزله اخیر ، فکر میکنم یکی از موضوعاتی که باید توجه شود، کیفیت ساخت ساختمان های مهر است. لابد شما هم در مورد مزیت صادراتی خدمات فنی و مهندسی کشور شنیده اید و البته آنجایی هم که این صادرات ممکن شده منافع بسیاری برای صادرکنندگان آن که بیشتر آنها هم شرکت های دولتی  و یا خصولتی بوده اند،داشته است.دلیل اصلی این مزیت را هم نرخ پایین دستمزد مهندسی در ایران می دانند.موضوعی که بتدریج و طی چند دهه رکود و رشد نسبتا پایین اقتصاد عمرانی کشور همزمان با افزایش غیرعادی  تعداد مراکز آموزشی و فارغ التحصیلان رشته های مختلف  مهندسی و افزایش تعداد شرکتهای دولتی و خصولتی پیمانکاری و مهندسی روی داد.کار بجایی رسید که امروزه در این صنعت سهم بخش های دولتی و خصولتی بیشتر از سهم بخش خصوصی علیرغم نزدیک به هفتاد سال تجربه اینان است.طرفه آنکه بسیاری از شرکتهای بخش خصوصی تا چند دهه پیش در بسیاری از کشورهای امروزه صنعتی شرق آسیا پروژه های نفتی اجرا می کردند.من اینجا قصد ندارم در مورد پایداری و واقعی بودن این مزیت صحبت کنم فقط اشاره کنم که بطور معمول دستمزد در پروژه های عمرانی حدود پانزده درصد هزینه ها است. اما بنظر میرسد این موضوع دست آویز خوبی شد برای مدیری که همه اسلاف خود را در امر خانه دار کردن مردم ،بی عرضه می دانست و برای اثبات توانایی خود سنگ بزرگی برداشت.سنگی که با سقوط روی اقتصاد کشور ، موجب رکود تورمی سنگین چند ساله اخیر شد.یعنی مدیر پهلوان که از همه اسلاف دولتی و خصولتی خود تواناتر بود همه منابع مالی کشور را که هیچ،درآمد های چند ساله پس از خود را هم برای این سنگ بزرگ نیاز داشت،پس باید به هزینه های اجرای این زورآزمایی فشار می آورد.این فشار به ترتیبی شد که حتی کلیه بخشنامه های فهرست بها مثل ضریب منظقه ای و بالاسری را هم ملغی کرد که بتواند حرف خود را با ارزان نشان دادن کار به اثبات برساند .حالا روشن است که بخشی از خسارات زلزله اخیر هم نتیجه همین فشار بوده. کیفیتی که با قیمت تعیین شده این مدیر بدست آمد، شد بلای جان مردم.