رویا ایلکا بخش اول نشست ارائه و بررسی کتاب "خروج از فقر" راه های بالارفتن از نردبان زندگی با حضور جعفر خیرخواهان مترجم کتاب و احد رستمی مدیر کل دفتر مطالعات و رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد. به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، درابتدای این نشست جعفرخیرخواهان اقتصاددان و مترجم  گفت: کتاب خروج از فقر نوشته دیپا نارایان باهمکاری دیگر اقتصاددانان است و بانک جهانی هم از این کتاب حمایت کرده است . وی خاطرنشان کرد: طی ۶۰تا ۷۰ سالی که بانک جهانی برای توسعه یافتگی کشورهای عقب افتاده تلاش می کند دائما رویکرد خودرا تغییر داده است و درابتدا کارهای عمرانی در این کشورها انجام داد اما پس از آن وام های مشروط را به آن ها اختصاص داد که  این فعالیت ها نتیجه ای جز فساد نداشت و سیاست های اقتصادی ای که در کشورهای پیشرفته انجام شده بود نیز به شکست انجامید لذا بانک جهانی دریک دهه اخیر بر عدالت، برابری فرصت ها،ایجاد امنیت،قانون و قواعد محلی و آداب و رسوم بعنوان پیش نیاز توسعه تمرکز کرده است. خیرخواهان با بیان اینکه رشد باید فراگیر باشد، گفت: نگاه رشد اقتصادی از ابعاد مهندسی و اقتصادی باید به سمت سیاسی هم پیش رود. وی با بیان اینکه تا ۲۰ سال پیش بانک جهانی از اعلام فساد درکشورها اکراه داشت، گفت: اما امروزه با صراحت آن را اعلام می کند. این اقتصاددان با بیان اینکه در این کتاب ۱۵ کشور، ۶۰ هزار خانواده و ۵۰۰ روستا مورد بررسی قرار گرفته اند، گفت: بانک جهانی برای درک بهتر فقر در کشورهای عقب مانده این روش را انتخاب کرده است و آزادی، دموکراسی و برابری را از زبان فقرا بررسی می کند. وی با بیان اینکه در فاصله سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ درافغانستان ۴۵ درصد افراد از فقر خارج شدند اما ۲۳ درصد که قبلا فقیر نبودند هم فقیر شدند، گفت: تا قبل از این آمار خالص فقر منتشر می شد اما همانطور که باید برای خروج افراد از فقر برنامه ریزی کرد باید سیاست هایی در نظر گرفته شود که گروهی که فقیر نبودند فقیر نشوند. خیرخواهان با بیان اینکه به طور مثال برای خروج از فقر باید شرایط برای ادامه تحصیل این افراد فراهم شود،گفت: اما برای اینکه افراد دچارفقر نشوند باید سیاست های حمایتی و قوانین ورشکستگی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری درنظر گرفته شود. وی با بیان اینکه در تحقیقی که برای نگارش این کتاب انجام شد ۴ ایالت هند مورد بررسی قرار گرفته اند، گفت: در سال ۱۹۹۵ فقر در هند رواج زیادی یافت اما در سال ۲۰۰۵، ۱۲ درصد فقرا از فقر خارج شدند اما همزمان در یک ایالت دیگر ۵٫۵ درصد افرادی که جز فقرا محسوب نمی شدند فقیر شدند که خالص کاهش فقر ۷ درصد اعلام شد. خیرخواهان خاطرنشان کرد: فقر در ایالت بنگال غربی ۱۹ درصد کاهش یافته است اما نسبت فقیر شده ها ۷٫۷ درصد افزایش یافته که درنتیجه می توان گفت در این ایالت فقر ۱۱ درصد کاهش یافته است اما اگر سیاست های در نظر گرفته می شد که افراد فقیر نشوند میزان فقر ۱۹ درصد کاهش می یافت. ادامه دارد..