رضا قنبری-فعال سیاسی اصلاح طلب مهم‌ترین خبر سیاسی هفته‌‌های اخیر قطعا به چینش کابینه دوازدهم و تغییرات دولت تازه روحانی مربوط است. اخباری که در فضای مجازی حتی به انتشار لیست‌‌های مختلف رسیده و در میان افکار عمومی و جریان‌های سیاسی به دقت و وسواس پیگیری‌‌ می‌شود. اما فارغ از ترکیب احتمالی کابینه، نگارنده معتقد است که حسن روحانی پیش از توجه به  پیام‌‌های و سهام کابینه باید براساس اولویت و راهبردهایش به انتخاب وزرا اقدام کند. درواقع ریس جمهور بدلیل مسولیت چهارساله در بالاترین سمت اجرایی کشور بهتر از هر گروه و جریانی قادر به انتخاب همکارانش است و بنظر می‌آید یادآوری وظایف و کارکردهای دولت  بیش از هرچیز به‌کار او خواهد آمد. -تنش زدایی در سیاست: آخرین سال کاری دولت تدبیر و امید قطعا پرتنش‌ترین سال کاری حسن روحانی بود. سالی که با ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید آغاز شد و با انتخابات رقابتی بیست و نهم اردیبهشت به پایان رسید. در واقع حسن روحانی زمانی دوباره کلید پاستور را در اختیار‌‌ می‌گیرد که دولت از تکانه‌‌های مهمی به سلامت عبور کرده است. چه آن‌که دونالد ترامپ و تیم سیاست خارجه تازه آمریکا در سفرهای منطقه ای اخیر خویش تا توانست با اظهار نظرههای غیر مسولانه در آتش اختلاف‌‌های منطقه ای دمید و در داخل نیز ستادهای انتخاباتی جناب ریسی و قالیباف در اردیبهشت نود وشش با ایجاد دوقطبی‌‌ها کاذب و مشاجرات بی پایان چنان بر التهاب داخلی افزودند که تلاطم آن حتی تا چند هفته پس از انتخابات همچنان ادامه داشت.در واقع با نگاهی به فضای سیاسی در سه ماه اخیر و تنش‌‌های حقیقی و مجازی حول ریس جمهور بنظر‌‌ می‌آید اولین گام دولت تازه که از چینش و انتخاب کابینه آغاز‌‌ می‌شود باید به ملایم شدن سپهر سیاست بی انجامد.چرا که در انتخابات‌‌های چندسال اخیر شاهد اقبال بیشتر رای دهندگان به گروههای بوده ایم که درپی نرمال کردن روابط و مواضع جمهوری اسلامی در سیاست داخلی و خارجی بوده اند. -اولویت اشتغال:در انتخابات سال نود ودو سردار محسن رضایی در پشت تریبون مناظره با نشان دادن یک اسکناس هزار تومانی به ببیندگان هدف دولت آینده اش را حفظ پول ملی و کاهش تورم خواند.درواقع تورم چهل درصدی دولت پاکدستان چنان سفره مردم را محقر و خرج و دخل زندگی آنان را به‌هم ریخته بود که همه نامزدها  نخستین گام دولت یازدهم را کنترل تورم‌‌ می‌دانستند.اما تنها چهار سال بعد کاندیداهای فراموش کار اصول‌گرا با از یاد بردن وعده‌‌های خویش در باب تورم و کارنامه درخشان روحانی در کنترل آن نه تنها از گرانی سخن نگفتند که مباحث را به کارانه دویست و پنجاه هزار تومانی کشاندند. بنابراین به‌نظر‌‌ می‌آید با توجه به حجم بسیار گسترده تبلیغات مخالفان دولت در زمینه بیکاری در مناظرهای نود وشش یکی دیگر از راهبردهای مهم دولت دوازدهم باید بر افزایش نرخ اشتغال و گسترش سرمایه گذاری خارجی استوار باشد.در واقع با توجه به بیکاری جوانانی که زندگی شان پشت درب بسته  اشتغال و ازدواج گیر افتاده و اتفاقا موتور محرک کمپین حامیان روحانی بودند  توجه به این راهبرد به دلایل سیاسی،اجتماعی و فرهنگی بسیار مهم است.چه آنکه مخالفت اخیر برخی از برادران اصولگرا با پروژهای چون توتال را نیز باید در همین چهارچوب تحلیل کرد که منتقدان دولت از سوی با تیتر کردن مباحثی چون اشتغال، مطالبات جوانان را در صدر اخبار قرار‌‌ می‌دهند و از سوی دیگر با مخالفت‌‌های همه جانبه با سرمایه گذاری خارجی سعی در مایوس کردن جوانان از کارآمدی دولت را دارند. بنابراین انتخاب تیم هماهنگ و شجاع در وزارتخانه‌ای مرتبط و تسریع در روند بهبود و گسترش فضای کسب و کار باید به‌عنوان یکی از اولویت‌‌های دولت بعدی در نظر گرفته شود. برخی از نیروهای اصلاح طلب در روزهای اخیر با طرح مباحثی چون سهم اصلاح طلبان از پیروزی نود وشش، اختصاص نمره به برخی از وزیران و خط قرمزهای تغییر در دولت سعی در تاثیر بر ترکیب کابینه دارند. البته همه از میزان تلاش و حمایت محمد خاتمی، احزاب و شخصیت‌‌های اصلاح طلب در پیروزی روحانی آگاهند و حتما توجه به خواسته‌‌های بدنه اجتماعی این جریان مورد توجه ریاست جمهوری قرار دارد اما برای پیشبرد راهبردهای مهم دولت دوازدهم که اتفاقا مخالفان پر سروصدا و قدرتمندی دارد از برخی اصلاح طلبان حاضر در مجلس انتظار‌‌ می‌رود به‌جای سهم خواهی، از فرصت حضور در مجلس برای دفاع از دولتی که ریس جمهورش در عمل نشان داده پایبند به گفتمان اصلاحات است استفاده بیشتر و بهتری کنند.