با صدور حکم دادگاه عالی سویسی در مورد مناقشه نفتی ایران و اسراییل اتفاق افتاد؛ پایان خط لوله نفتی کرکوک - حیفا
روزبه پارسازاد؛ گروه نفت : بالاخره داستان خط لوله نفتی کرکوک – حیفا به پایان رسید. امنیت انرژی در منطقه خاورمیانه ا زمؤلفههای بسیار مهم و استراتژیک به شمار میآید. رژیم سابق ایران با علاقه و ارتباط نزدیکی که با رژیم صهیونیستی داشت برای ایجاد خط لولهای برای انتقال نفت از مسیرهای زمینی به مقصد بندر حیفا در سواحل سرزمینهای اشغالی برنامهریزی کرده و قراردادهای را منعقد کرده بود.
این اقدام با پیروزی انقلاب اسلامی به بن بست کشیده شد و در فرآیند زمان با شکایت ایران نزد مجامع بینالمللی خط لوله در محدوده دعاوی حقوقی ماندگار شد. آمریکاییها و رژیم غاصب صهیونیستی بعد از سقوط صدام حسین بار دیگر به این فکر افتادند که خط لوله به بنبست رسیده سابق را از مسیر کرکوک تا حیف بار دیگر در دستور کار قرار دهند که تحولات سیاسی منطقه این امید آنان را هم به یأس و نا امیدی تبدیل کرد. به این ترتیب برای همیشه آرزوی دستیابی اسرائیل غاصب به انرژی ارزان و امن خاورمیانه و حتی نقشآفرینی در تأمین انرژی اروپا با انتقال کوتاه تر نفت از بندر حیفا و حذف کانال سدئز از مسیر نفت، برای همیشه از ذهن این رژیم پاک خواهد شد.
متن خبر ایسنا به نقل از رویترز، درباره حکم دادگاه عالی سوییس در این باره را بخوانید: دادگاه عالی سویس روز پنجشنبه حکم خود را در حمایت از ایران در مورد مناقشه نفتی قدیمی با اسراییل صادر کرد. به دلیل اختلاف دو طرف در مورد خط لوله نفتی ایران و اسراییل که پیش از انقلاب اسلامیساخته شده بود، اسراییل باید ۱.۱ میلیارد دلار همراه با سودش در دهههای گذشته را به ایران پرداخت کند. دادگاه فدرال سوییس سال گذشته درخواست تجدیدنظر در این حکم را با توجه به وجود نداشتن مدارک کافی رد کرده بود. جزئیات این حکم که در تاریخ ۲۸ ژوئن صادر شد در وبسایت این دادگاه در لوزان سوییس موجود است. بنابراین حکم، اسراییل همچنین باید ۴۵۰ هزار فرانک سوییس (۴۶۱ هزار و ۳۰۲ دلار) بابت هزینههای دادگاه و حقالزحمه وکلا به ایران پرداخت کند. این در حالی است که با توجه به محدودیتهای قانون «تجارت با دشمن» اسراییل، هنوز مشخص نیست که این رژیم این پول را به ایران پرداخت کند. وکلای دو طرف برای چند دهه درگیر صدور حکم دادگاه در مورد مناقشه مربوط به خط نفتی ایلات آشکلون (EAPC) پروژه مشترک که در سال ۱۹۴۸ و زمانی که شاه روابط خوبی با اسراییل داشت ساخته شد و قرار بود نفت ایران را به منطقه مدیترانه انتقال دهد. این پروژه مشترک نفتی برای حدود یک دهه و تا پیش از وقوع انقلاب اسلامیایران، نفت ایران را از طریق دریای سرخ به اروپا انتقال میداد. اما پس از انقلاب ایران خواستار دریافت سهم خود از درآمدها و اموال باقی مانده در اسراییل شد. از زمان قطع همکاری با ایران، EAPC به یک شرکت داراییهای انرژی تبدیل شده است که اغلب نیازهای نفتی کشورهایی که پیشتر عضو اتحاد جماهیر شوروی بودهاند را کنترل میکند. هنوز مشخص نیست که چه میزان نسیب این شرکت شده است، چرا که میتوان گفت این شرکت نیز به همان نحوه مخفیانهای که آژانسهای اطلاعاتی اسراییل فعالیت میکنند به کار خود ادامه میدهد. تهران جدا از این که پس از انقلاب اسلامیهرگز اسراییل را به رسمیت نشناخته است، مصمم بوده است تا سهم خود را از EAPC باز ستاند و مجموعهای از شکایتها را علیه آن از سال ۱۹۹۴ ابتدا در فرانسه و سپس در سوییس پیگیری کرده است. بنابر گزارش رویترز، در زمانی که این شرکت به بزرگترین توزیع کننده نفت در اسراییل تبدیل شده بود سعی داشت تا به یک قطب اصلی در تجارت انرژی منطقه خاورمیانه تبدیل شود.