علی شفائی
نایب رئیس اتاق ایران و چین با انتقاد به برچسب‌زنی و متهم ساختن فعالان بخش خصوصی به عناوین و القاب مختلف، این روند را موجب دل‌سرد شدن و ناامیدی تجار و بازرگانان دانست.
مجیدرضا حریری در گفتگو با خبرنگار جهان اقتصاد، برخی اتفاقات که در ایام تبلیغات انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری رخ داده بود را یادآوری کرد و گفت: استفاده از لقب واردات‌چی به عنوان یک شغل و حرفه مذموم از سوی برخی نامزدهای ریاست جمهوری اتفاقی نامبارک بود.
وی ادامه داد: متاسفانه برخی هنوز با مفاهیم ابتدایی اقتصاد آشنایی ندارند و با این منطق غریبه هستند که کشوری که می‌خواهد بخشی از محصولات خود را صادرکند باید برخی محصولات را نیز وارد کند.
عضو سابق هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران با تأکید براینکه اقتصاد جریانی در حرکت است و تجارت جاده‌ای دو طرفه، افزود: در نگاهی به وضعیت تجارت دیگر کشورها نیز این واقعیت ملموس و مشهود است، چنانکه چین به عنوان بزرگترین صادرکننده جهان عنوان بزرگترین واردکننده را نیز به خود اختصاص داده‌است.
وی از خط‌کشی برخی مسؤلان و مدیران میان فعالیت‌های اقتصادی انتقاد کرد و توضیح‌داد: متاسفانه جریان نادرستی در کشور شکل گرفته که واردات را در تقابل با تولید قرارمی‌دهد و واردکنندگان را بی‌قدر و ارزش معرفی می‌کند.
حریری اظهارداشت: اینکه تولید و صادرات را مقدس و محترم بدانیم امری شایسته و قابل تقدیر است، اما تخریب کردن واردات و هجمه به واردکنندگان اتفاقی نادرست است.
وی با بیان اینکه بخش عمده‌ای از واردات کشور مواد معدنی و محصولات میانی است، تاکیدکرد: در صورت متوقف شدن واردات بسیاری از صنایع کشور با مشکلاتی جدی روبرو خواهند شد و تبعات آن متوجه بازار و اقتصاد کشور می‌شود.
حریری ادامه داد: متاسفانه اینگونه موضع‌گیری‌ها بدون هیچ منطق و اصولی انجام می‌گیرد و گویا مطرح‌کنندگان این مباحث با مبانی ابتدایی اقتصاد آشنایی ندارند، چراکه تمامی کشورها بخشی از نیاز کالایی خود را از محل واردات تأمین می‌کنند و تولید همه محصولات در داخل کشور امکان پذیر نیست.
عضو پیشین هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه اتهام‌زنی به واردکنندگان و سنگ‌اندازی پیش روی فعالیت ایشان به صلاح اقتصاد کشور نیست، اظهارداشت: آنچه مسلم است بازار نیاز خود را تأمین می‌کند و محصولی را که برای آن تقاضا وجود داشته باشد، عرضه می‌کند.
وی ادامه داد: نکته قابل توجه این است که با سخت شدن مسیر واردات قانونی و ایجاد نا‌امنی برای ایشان، واردات رسمی متوقف شده و واردات غیررسمی و غیرقانونی جایگزین آن می‌شود.
حریری گفت: قطعا جایگزین شدن محصولاتی که به صورت قاچاق واردشده به جای اقلامی که از مسیر قانونی وارد می‌شود، تبعات منفی گسترده‌ای دارد که دولت، مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و واردکنندگان را تحت تأثیر قرارمی‌دهد.
نایب رئیس اتاق ایران و چین متذکرشد: واردکنندگان نیز به واردات بی‌رویه اعتقاد ندارند و براین باور هستند که باید تولید داخل را مورد حمایت قرارداد و از طرفی نسبت به واردات نیز باید موضع‌گیری‌ها منطقی باشد.
وی در خصوص انتقاداتی که نسبت به واردات دسته بیل یا چوب بستنی مطرح می‌شود گفت: شاید یکی از دلایل مطرح شدن این انتقادات ردیف تعرفه‌ای است که برای محصولات مشابه هم تعریف می‌شود، چنانکه دسته بیل‌های وارد شده، دسته بیل صنعتی هستند که در داخل کشور تولید نمی‌شود و چاره‌ای جز واردات وجود ندارد.
حریری در خصوص چوب بستنی هم اینگونه توضیح‌داد: در حال حاضر فقط چند کشور چوب بستنی تولید می‌کنند و تمامی کشورها نیاز خود را از طریق واردات تأمین می‌کنند.
وی گفت: برای تولید چوب بستنی مسائلی چون کیفیت و بهداشت آنه از اهمیت بالایی برخوردار است، مضاف براینکه ایجاد کارخانه‌ای که چوب بستنی تولید می‌کند نیازمند سرمایه زیادی است، در حالیکه با توجه به محدودیت نیاز کشور چنین سرمایه‌گذاری مقرون به صرفه نیست.
حریری در پایان تأکیدکرد: در خصوص تولید چوب بستنی باید به موضوع مهم دیگری نیز توجه داشت و آن تأمین ماده اولیه آن یعنی چوب است و این در حالی است که منابع چوب کشور محدود بوده و متاسفانه منتقدان به این مباحث بی‌توجه هستند.
