در ادامه تهران گردی های هر هفته مان، این بار به موزه ایران باستان میرسیم. موزه ای که در خیابان سی تیر واقع شده است. اگر یک بار خیابان سی نیر را با دقت نگاه کرده باشیم می بینیم که مناطق تاریخی و موزه های قدیمی به فراوانی در آن یافت می شود.
ویژگی این موزه که شاید هر کس را راغب کند حتی شده برای یک بار هم که شده به آن سر بزند، این است که اولین موزه ایران است. موزه ایران باستان در ساختمانی واقع در موزه ملی ایران قرار دارد. ساخت این موزه در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۱۳ خورشیدی به دستور رضا شاه توسط معمار فرانسوی، آندره گُدار، شروع شد. سر در ورودی این موزه به سبک نمای ایوان کسری است. این سر در با توجه به موضوع و اشیایی که در داخل آن است هماهنگی دارد.
معمار این ساختمان آندره گدار معمار فرانسوی بودهاست که در طراحی آن کاخ کسری در شهر تیسفون در دوران ساسانی را در ذهن داشتهاست. آغاز ساخت آن سال ۱۳۱۴ خورشیدی است که در مدت دو سال عملیات ساختمانی آن بوسیله حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی تکمیل و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی رسماً گشایش یافت. سالن موزه ایران باستان دارای مجموعههای غنی از آثار باستان شناسی است که کهنترین آنها مربوط به دوره پارینه سنگی (بین یک میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش) و جدید ترین آثار آن مربوط به دوره ساسانی با قدمت بیش از ۱۵۰۰ سال است. در این سالن از دورههای مختلف پیش از تاریخ و تاریخی آثار منحصر بفردی دیده میشود. مهمترین آثار فرهنگی برجای مانده از این دوران در ایران و در تمامی نقاط جهان، ابزارهای سنگی است. این دوره، معرف فرهنگ هایی است که تقریباً بطور کامل وابسته به محیط زیست خود بوده اند. جوامع و گروه های انسانی که جهت تامین معیشت خود، از طریق جمع آوری خوراک و شکار، در محدوده های مشخص جغرافیایی در تردد بوده اند. فرهنگ هائی که فاقد مسکن دائمی و معماری بوده و فرمول معیشتی آنها، تهیه و مصرف بوده است.