علی صوفی- وزیر تعاون دوران اصلاحات یکی از ابر چالش‌هایی که گریبان جامعه ایران را گرفته و هر روز بحرانی و فوق بحرانی‌تر هم می‌شود، مساله محصط زیست است. دیگر در هیچ شهر بزرگ و کلانشهری نمی‌توان ادعا کرد که مشکلات محیط زیستی وجود ندارد. چند روز پیش به رغم اینکه دولت بودجه قابل توجهی را برای گسترش حمل و نقل عمومی در کشورمان به تصویب رسانده بود، اما کمسیون تلفیق با گسترش بودجه حمل و نقل عمومی موافقیت نکرد. به نظر می‌رسد منافع ملی به هیچ وجه در ایران تعریف واحدی برای سیاست مداران ندارد و با وجود اینکه دولت؛ مجلس و شوراهای شهر‌های بزرگ نزدیک به اصلاح‌طلبان هستند. اما نوعی نا‌هماهنگی بین دستگاه‌های مختلف برای بررسی بحران‌ها و ایجاد راه حل برای آن وجود دارد و ترافیک در شهرهای بزرگ را با عدم تردد مواجه کرده است. از این رو مجلس و دولت با توجه به هماهنگی و همراهی فی مابین و همچنین حضور اصلاح طلبان در شوراهای شهر فرصت مناسبی دارد تا برخی از ابر چالش‌ها را در مسیرحل و فصل قرار بگیرد. امروز راه‌حل‌های مطرحی در جهان برای مقابله با آلودگی و ترافیک به وجود آمده است. یکی از این راه حل‌ها جداکردن پایتخت‌های اداری و سیاسی از یکدیگر است. در بسیاری از کشور‌ها مانند استرالیا و ترکیه این اقدام را انجام شده و توانسته‌اند در مقابله با مشکلات ترافیکی و آلودگی هوا به نتایج خوبی دست یابند. البته در ایران هم این بحث مطرح بود و در دوران سازندگی قرار بر این تفکیک شد و وزرات کشور به کمک شهرداری تهران مطالعات تطبیقی در این ارتباط انجام دادند اما به هر حال اجرا نشد و عملا بحث انتقال پایتخت به حاشیه رفت. امروز اگر چه این طرح در دستور کار نیست اما می‌توان همین پایتخت فعلی را به دو قسمت اداری و تجاری تقسیم کنیم. متاسفانه حلقه مفقوده اداره کشور نبود تفکر سیستم ‌است. نه مجلس و نه دولت هیچ کدام نمی‌توانند سیستمی عمل کنند. در حالی که اگر نهاد‌های مختلف سیستمی عمل کنند در تصمیم‌گیری‌ها به اهداف خود دست خواهند یافت. و بعضا تصمیمات جزیره‌ای در کشورمان به هدف می‌خورد. امروز رئیس حفاطب محیط زیست از وجود مافیای خودرو درکشورمان پرده برداری می‌کند اما دادستان اعلام می‌کند اگر مافیایی است چرا خودرو‌ها را شماره گذاری می‌شود. این بحث‌ها نشان می‌دهد که منافع ملی در ایران تعریف دقیقی ندارد. وجود این اختلافات باعث نا‌امیدی مردم شده است. زمانی که در کشور سخن ار مافیا گفته می‌شود به این معنی است که عده‌ای در ایران منافع ملی را به منافع شخصی و گروهی ترجیه نمی‌دهند. چرا منافع ملی در ایران فاقد تعریف واحد است.