حجت الاسلام زم معاون فرهنگی دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی معتقد است: حکایت مناطق آزاد، حکایت نانوایی های آزادپز است.
به‌گزارش جهان اقتصاد به‌نقل از فرینا، وی در نشست نمایندگان امور کار و اشتغال مناطق ویژه اقتصادی حضور یافته بود در یادداشتی که در کانال تلگرام خود منتشر کرده است، نوشت:
در شگفتم که چرا برخی از افراد با توسعه مناطق آزاد سر ستیز دارند! در حالی که همه اینها نانشان را به خاطر کیفیت و تنوع بالا از نانوایی های "آزادپز" تهیه می کنند.
تا چند سال پیش که نانوایی های سنتی به دلیل حمایت یارانه‌ای و دخالت های دولتی به خاطر تولید نان بی کیفیتشان رو به تعطیلی رفته و دولت نهم توسعه نان های فانتزی و ماشینی را جایگزین نان سنتی دانسته بود! اندیشه ای در اتحادیه های نانوایان شکل گرفت که اگر دولت در امور نانوایان دخالت نکند و یارانه دولتی خود به آنها را قطع کند. نان سنتی می تواند به کیفیت و مرغوبیت گذشته خود دست بیابد و اینک با کنار کشیدن دخالت های دولتی بیش از چند هزار منطقه آزاد (نانوایی) در تهران و شهرستان ها راه اندازی و علاوه بر ارتقای دانش، کیفیت و توسعه اشتغال نیروی انسانی به تولید انواع مختلف نان با قیمت های متفاوت مبادرت می نمایند.
در سنگکی ها از یک آرد و خمیر واحد، چندین نوع نان (کوچک، بزرگ، یک رو و دو رو کنجد، یک رو سبزی، یک رو کنجد، یک رو سبوس و...) با قیمت های متفاوت و مورد رضایت مشتری عرضه می گردد.
در برابر اینان، نانوانی هایی دولتی هم به کار خود مشغولند! حکایت قانون و مقررات مناطق آزاد با قوانین اصلی و دائمی کشوری، حکایت این دو نانوایی بی مزیت و با مزیت است.
اشکالات و نواقص مناطق آزاد را با نظارت برطرف کنیم و بگذاریم مناطق آزاد به بهبود کیفیت و توسعه کمی خود دست بیابند. وقتی در این سالیان از مجموع بودجه دولت بیش از ۹۰ درصد آن صرف هزینه جاری و فقط ۱۰ درصد آن صرف هزینه های عمرانی می شود و در مناطق آزاد فقط ۲۵ درصد درآمدهای این مناطق صرف امور جاری و ۷۵ درصد آن صرف امور عمرانی می شود.
چرا همین یک دلیل سبب ترجیح حمایت و توسعه مناطق آزاد نمی شود؟ مناطق آزاد با تفاوتی که در بخشودگی مالیات، بخشی از عوارض گمرکی و قوانین کار و تأمین اجتماعی نسبت به سرزمین اصلی دارند، هم از بودجه دولتی استفاده نمی کنند و هم گرفتار مقررات دست و پاگیر دولتی نیستند، از این روست که تفاوت هایشان اینچنین بارز می گردد!
