فریدون مجلسی-کارشناس روابط بین الملل روابط ایران و انگلستان بعد از سالها وقفه با آغاز به کار دولت فعلی بهبود یافت و اکنون وزیر امورخارجه انگلستان برای حل و فصل برخی موانع توسعه روابط به ایران سفر کرده است تا آینده مثبت تری بین روابط دو‌کشور در ابعاد اقتصادی و سیاسی به وجود آید. هرچند انگلستان به برگزیت متوسل شده است، اما هنوز عضو مهمی از کشورهای اروپایی است. ضمن اینکه در شرایطی که کشورهای آسیای شرقی به دنبال توسعه اقتصادی هستند، انگلستان نیز در ایران و خاورمیانه به دنبال توسعه روابط اقتصادی خود است. اخیرا قراردادی در حوزه انرژی خورشیدی با ایران به تصویب مقامات دو کشور رسیده است که این قرارداد می‌تواند به توسعه بیشتر روابط ایران و انگلستان منجر شود. قعایکی از معدود زمینه‌هایی که انگلستان آمادگی همکاری با ایران را در آن دارد موضوع انرژی خورشیدی است. زیرا موضوع نقل و انتقال تکنولوژی در چنین مواردی نیاز به استفاده از دلال ندارد زیرا ایجاد فارم‌های خورشیدی به لحاظ تکنولوژی هیج‌گونه وابستگی به آمریکا ندارد. بنابراین همواره با یورو حتی با پوند انگلستان و حتی به صورت اعتباری به ایجاد و اجرای چنین قراردادهای مشتریکی با کشورهای اروپایی به خصوص انگلستان باید مبادرت ورزید اگر توان باز پرداخت این مبالغ به دلایل مشکلات بانکی برای ایران وجود نداشته باشد انگلستان نیاز زیادی به محصولات ایرانی در حوزه نفت و انرژی دارد که می‌تواند به صورت پای یا پای هزینه انتقال این فن آوری ها را به صورت تهاتر حل و فصل کند. بنابراین نزدیکی ایران و انگلستان در روابط اقتصادی عملی است زیرا ایران با ایجاد نیروگاه‌های خورشید از میزان مصرف خود از انرژی خورشیدی میکاهد و به همین علت مورد حمایت بین المللی قرار می‌گیرد. این زیمنه مساعد است اما به عنوان یک ارتباط گسترده‌تر به خصوص در شرایطی که اعراب می‌کوشند با ایران رقابت کنند باید ایران به روابط دیپلماتیک بیشتری روی آورد. تا موانع ایجادی بر سر توسعه ایران برداشته شود. ایجاد قرارداد‌های تجاری با دولت‌های انگلستان درشرایطی که اعراب به ایران هراسی روی آورده اند می‌تواند نقشه‌های آنها را بر آب کند. بهترین راه نفوذ ایران در منطقا آن است که به لحاظ سواد عمومی و خوشبختی و رشد اقتصادی پیشرفت کند که به جای عقب ماندگی در اقتصاد در مقابله با کشورهای منطقه به رشد و بالندگی خود اشاره کند و با قوی شدن در زیمنه‌های اقتصادی و فرهنگی بیشترین نفوذ را می‌توانیم بر قرار کرد. زیرا در شرایطی که بحران‌های مختلف وجود دارد سرمایه گذاری صورت نخواهد گرفت و بدون حضور سرمایه گذار خارجی نیز نمی‌توان عقب ماندگی‌های گذشته را جبران کرد.