علیرضا امامی فرد-گروه سیاسی اهل سنت سهم پررنگی را در جمعیت استان سیستان و بوچستان دارند. استفاده از اقلیت ها و بانوان در عرصه های مدیریتی این روزها به یک نکته مهم در کشورداری مطرح شده است که سایر کشورهای جهان به آن بها می دهند. گرچه در کشورمان هنوز موضوع نو پایی است، اما می توان امیدوار بود که در سالهای آینده توجه بیشتری به این مقوله شود. به همین منظور به سراغ استاندار سیستان و بلوچستان رفتیم و از او در رابطه با موضوعات مطرح شده در خصوص مردم اهل تسنن استانشان گفت و گویی داشتیم تا متوجه شویم که استفاده از اقلیت ها در دستور کار ایشان برای آینده هست یا خیر. در ادامه گفت و گوی جهان اقتصاد با علی اوسط هاشمی، استاندار سیستان و بلوچستان را با هم می خوانیم: یکی از شعارهایی که این روزها بیش از گذشته مطرح است، اهمیت به اقلیت های دینی و بانوان در سطح مدیریت کلان کشور است. شما به عنوان استاندار سیستان و بلوچستان که اهل تسنن جمعیت زیادی را در استان شما تشکیل می دهند چه برنامه هایی در آینده برای استفاده از ظرفیت این قشر از جامعه دارید؟ آیا برای شما چنین دغده ای وجود دارد؟ از نظر من باید به جای ایجاد مرزبندی، به فکر ساخت یک ملت واحد باشیم. بهتر است بدانیم که چگونه ملت به وجود می آید و چطور می توانیم شرایطی را فراهم کنیم که در جغرافیای کشورمان همه از حقوق مساوی طبق قانون اساسی بهره مند شوند. او در ادامه گفت: وقتی اهل تسنن در موارد مهمی از جمله پیامبر گرامی اسلام با یکدیگر مشترک هستیم، نیاز است که شرایطی را مهیا کنیم تا بهتر از زمان فعلی از حقوق برابر بهره مند شوند گرچه شخصا قائل به این مرزبندی ها نیستم و معتقدم که انسانیت انسان است که باید مورد توجه قرار گیرد.  اگر با این رویکرد به حقوق انسان بنگریم، متوجه خواهیم شد که باید فرصت های برابری برای اقلیت ها فراهم کنیم. هاشمی افزود: ما در اغاز فعالیت مان در سیستان و بلوچستان، صرفا به شایسته سالاری فکر کردیم و بنا را بر گرایش های مذهبی افراد نگذاشتیم. اگر بنا به تقسیم بندی در کشور باشیم، باید ترک، لر، فارس، کرد و غیره را نیز از یکدیگر جدا کنیم. در این صورت چیزی برای کشور خواهد ماند؟ او در پایان اشاره کرد: یکی از افتخارات کشورمان این است که هر فردی با هر سلیقه و قومیتی به ایرانی بودنش افتخار می کند و این موضوع اهمیت فراوان دارد. توجه به مردم به عنوان صاحب حق کشور از مبانی جمهوری اسلامی است. این مردم هستند که به ما حق استقرار در جایگاه های حکومتی را می دهند و قائل شدن تبعیض میان آنها به هیچ عنوان شایسته نیست.